پیگیر احوال همه بود

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم و دوازدهم، در 17 دی ماه 1338 در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را در آمریکا ادامه داد. او در دوران تحصیلات خود در آمریکا، مدرک‏های کارشناسی و ارشد خود را در رشته روابط بین‏المللی کسب کرد و بیش از دو دهه به تدریس در دانشگاه‏ها مشغول بود. ظریف علاوه بر تدریس، تألیفات متعددی در زمینه‏های مختلف از جمله دیپلماسی چندجانبه داشته است. او پس از بازگشت به ایران، در سمت‏ها و مسئولیت‏های مختلف دولتی و سازمانی مشغول به فعالیت بوده است. از سمت مشاوری در سفارت ایران در سانفرانسیسکو گرفته تا سمت وزیر امور خارجه، ظریف در سازمان ملل، مشاوری و سفیری برای ایران بود. همچنین او در زمانی که توافق هسته‏ای برجام به امضای طرفین رسید، نقش مهمی در مذاکرات داشت، اما پس از آن با تغییر در دولت آمریکا، این توافق مورد چالش قرار گرفت و ترامپ رئیس جمهور آمریکا از آن انصراف داد که منجر به تحریم‏های جدیدی علیه ایران شد.

گفت‌وگو با وزیر امور خارجه دولت دوازدهم

برای شروع از روابط خود با شهید آیت‏الله رئیسی و شهید امیرعبداللهیان بگویید.
بسم‏الله الرحمن الرحیم. از زمانی که این خبر پخش شد، همه نگران وضعیت این عزیزان بودند. با توجه به سابقه دوستی سی ساله بنده با این دو شهید بزرگوار، رئیس‏جمهور محترم و شهید دکتر امیرعبداللهیان، یک وجه مشترک این دو بزرگوار اخلاص‏شان بود. اخلاص این دو نتیجه داد و به این فیض بزرگ نائل شدند. هم به خانواده‏های‏شان و هم به دوستان و همکاران خودم در وزارت امور خارجه که همگی دکتر امیرعبداللهیان را صرف‏نظر از نگاه سیاسی دوست داشتند و ایشان را آدم خوبی می‏دانستند، تسلیت عرض می‏کنم. مردم ایران هم نشان دادند که در شرایط سخت در کنار هم هستند و از این حادثه تلخ همان‏طور که مقام معظم رهبری فرمودند، عبور خواهیم کرد و ان‏شاءالله با همبستگی مردم آینده بهتری را برای کشور رقم خواهیم زد.
به عنوان شخصی که در عرصه بین‏الملل چهره شناخته شده‏ای هستید، این انقلاب تکانه‏های بزرگی مثل رحلت حضرت امام (ره) و حادثه انفجار دفتر شهید رجایی و شهید باهنر را تجربه کرده است. از نظر بین‏الملل، این تکانه‏ها چقدر می‏توانند در مسیر حرکت انقلاب به سمت تمدن نوین تأثیرگذار باشند؟
مردم نشان دادند که حوادث سخت از جنگ تحمیلی گرفته تا دیگر وقایع، نتوانسته‏اند ایران را به زانو درآورند. مثلاً در ابتدای جنگ تحمیلی، همه توقع داشتند که ایران ظرف یک هفته سقوط کند و به همین دلیل شورای امنیت سازمان ملل متحد تا یک هفته هیچ قطعنامه‏ای در این زمینه نداد. بعد از آن شرایط بحرانی، ماجرای 72 تن و شهادت شهید بهشتی، شهادت رجایی و باهنر، ارتحال حضرت امام (ره) و اتفاقات دیگری که برای این کشور افتاده، تحریم‏های بسیار سخت و غیرانسانی از طرف ایالات متحده تحمیل شد. شاید یکی از مقصران این حادثه همین تحریم‏ها باشد که برخلاف تصمیم دیوان بین‏المللی دادگستری، آمریکا حق ندارد تحریم بر صنایع هوایی را ادامه دهد ولی آن دولت به این قانون متعهد نبوده و آن را ادامه داده است. مردم مقاومت و پایمردی کردند. البته نگرانی‏ها و دلخوری‏هایی دارند و این حقشان است، اما در شرایط دشوار همواره ایستادگی و مقاومت کردند و با همبستگی‏شان کشور را از شرایط دشوار عبور دادند. من اطمینان دارم این‏بار هم همین‏طور خواهد بود. مردم ما بزرگ‏ترین پشتوانه کشور و جمهوری اسلامی هستند و حتماً هم بزرگ‏ترین پشتوانه باقی خواهند ماند.
رهبر انقلاب نیز اشاره کردند که مردم نگران نباشند و همه چیز مرتب و منظم پیش خواهد رفت. آیا خاطره یا نکته‏ای از شهید آیت الله رئیسی و دکتر امیرعبداللهیان دارید؟
با آقای امیرعبداللهیان سال‏ها همکار و در واقع رفیق بودیم و همیشه به بنده محبت داشتند. راجع به آقای رئیس‏جمهور عرض کنم که با اینکه من دو سه سال است در کنار قضایا هستم و درس می‏دهم، یک روز از دفتر آقای رئیس‏جمهور زنگ زدند و گفتند آقای رئیس‏جمهور با ما کار دارند. اتفاقاً من داشتم به کلاس می‏رفتم و گفتم در حال رفتن به کلاس هستم و فرصت نمی‏کنم. گفتند بعداً زنگ می‏زنیم. فردا زنگ زدند و من گفتم چه خبر است؟ آقای رئیسی گفتند که زنگ زدم فقط احوالتان را بپرسم و اینکه چه کار می‏کنید، خوبید؟ من گفتم الحمدلله، در اینجا درس می‏دهم. این نشان‏دهنده این بود که فارغ از نگرانی‏های سیاسی، انسانیت‏های ایشان همیشه قابل توجه بود. ایشان خادم حضرت علی‏بن موسی الرضا (ع) بودند و در شب ولادت آن بزرگوار سعادت پیدا کردند که به حضور امام رضا(ع) در جهان باقی برسند.
آیا نکته دیگری هست که بخواهید اضافه کنید؟
بار دیگر تسلیت عرض می‏کنم، مخصوصاً به خانواده‏های این عزیزان و همین‏طور آرزو می‏کنم که جایگاه این بزرگواران نزد خداوند متعالی باشد و روحشان شاد. برای مردم هم آرزوی آرامش، همبستگی و بهروزی دارم.