فرمانده دژبان و آجودان مخصوص رئیس‏جمهور

شما مدت‏ها از نزدیک با رئیس‏جمهور شهید کار کردید و با روحیات ایشان آشنا بودید. لطفا درباره مجاهدت‏های خستگی‏ناپذیر ایشان برایمان بگویید.
بسم‏الله الرحمن الرحیم. صحبت‏هایم را با سخنان حضرت آقا شروع می‏کنم که عین کلام ایشان حقیقتاً فصل‏الخطاب است. فرمودند: «رئیسی عزیز خستگی نمی‏شناخت و ملت ایران در این حادثه تلخ خدمتگزاری صمیمی و مخلص و باارزش را از دست داد.» خداوکیلی، به جدم قسم در این مدتی که در محضر ایشان بودم و الان تألمات روحی من خیلی وحشتناک است، صدق قضیه این است که واقعاً پدرم را از دست داده‏ام. ایشان خصوصیات ارزنده‏ای داشت. به قول مرحوم شهریار: «عمل و علم و شجاعت همه یکجا داری/ آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری». ایشان حقیقتاً همه صفات پسندیده و ارزشمند را یکجا داشت.
از ولایت‏مداری شهید آیت‏الله رئیسی بگویید.
یکی از ویژگی‏های ایشان ولایت‏مداری بود که همه ملت بزرگ ایران این را می‏دانند. خداوکیلی اسم آقا که می‏آمد، به قول ما نظامی‏ها خبردار می‏ایستاد. تعلق خاطر عجیبی نسبت به حضرت آقا داشتند. وقتی می‏گفتید آقا از این کار خوش‏شان می‏آید، می‏گفتند: پس تمام است. اگر می‏گفتید خوششان نمی‏آید، می‏گفتند: پس اصلاً این کار را نکنید.
ولایت‏مداری آیت‏الله رئیسی شهید ما زبانزد عام و خاص بود.
شما از خستگی ناپذیری ایشان روایت‏های متنوعی داشتید، درست است؟
بله. عرض می‏کنم، ایشان واقعاً خستگی‏ناپذیر بود. در مأموریت‏های بسیار سنگینی که در خارج از کشور در خدمت‏شان بودیم، با اینکه سنم 10، 15 سال از ایشان کمتر بود، ما که نظامی بودیم خسته می‏شدیم و می‏گفتیم حاج آقا! پنج دقیقه، ده دقیقه استراحتی بکنید، می‏فرمودند: خستگی ندارد، برویم گرهی از کار مردم باز کنیم. مردمی و خستگی‏ناپذیر بودنش واقعاً زبانزد بود و بسیار شجاع.
ما در سوریه در آن وضعیت آن‏چنانی آنجا در خدمتشان بودیم. همگی از خطراتی که در آنجا وجود داشت نگران بودیم و به بچه‏ها می‏گفتیم مراقب باشید. حاج آقا می‏گفت: از چه چیزی می‏ترسید؟ نهایتاً شهادت است. ما می‏خواهیم شهید بشویم. الحق والانصاف سید شهیدان و محرومان بود. هر چه بگویم کم گفته‏ام.
شنیده ایم که در مراسم‏های رسمی بدرقه از سربازان عذرخواهی می‏کردند. آیا این چنین بود؟
بله درست است. در تمام دنیا مراسم نظامی برای استقبال و بدرقه رئیس‏جمهور انجام می‏شود. ما می‏خواستیم این مراسم را انجام بدهیم، حاج آقا می‏فرمودند: اینها سرباز وظیفه هستند، خسته‏شان نکنید. می‏گفتیم: حاج آقا! این پروتکل است و در تمام دنیا به همین ترتیب انجام می‏شود. می‏فرمودند: نه، من نمی‏خواهم این سربازها اذیت بشوند. در مواقعی هم که مراسم رسمی باید لزوماً انجام می‏شد، از تک‏تک سربازها تشکر می‏کرد. آنها تا زنده هستند هرگز این محاسن پسندیده آیت‏الله رئیسی را فراموش نخواهند کرد.
بارها شنیده‏ایم که ایشان در مواجهه با مردم، به‏خصوص در سفرها و در برخورد با افرادی که مراجعه می‏کردند و گفت‏وگوئی داشتند، تشریفات را کنار می‏گذاشتند. اگر در این زمینه مصداق یا موضوعی در خاطر دارید، برایمان بیان کنید.
در سفرهای استانی هم که همه ملت بزرگ ایران در شهرهای مختلف دیده‏اند. با کمال شجاعت و با کمال اخلاص و سادگی بین مردم می‏آمدند و با آنها گپ می‏زدند، حرف می‏زدند و شوخی می‏کردند. واقعاً صفات پسندیده‏ای که من در این مرد بزرگ دیدم، در طول 54 سال زندگی گذشته‏ام، ندیده‏ام.
من خودم به عینه در تمام کشورها دیدم. در سوریه که وضعیت امنیتش آن‏چنان سر جایش نبود. در زینبیه که همه آنها نگران حال خودشان هم هستند، ایشان با کمال شجاعت از خودرو پیاده شد، تیم محافظین ایشان گفتند آقا! یک کمی مراقب باشید و ایشان گفتند: نه، برویم در میان مردم، آنها ساعت‏ها زیر آفتاب برای ما ایستاده‏اند، آن وقت ما با ماشین از کنارشان عبور کنیم و اینها ما را در ماشین ببینند؟ و پیاده می‏شدند.
ان‏شاءالله یک جانشین شایسته و خوب به جای ایشان خواهد آمد، ولی واقعاً جایگزین آیت‏الله رئیسی بودن خیلی کار سختی است. ان‏شاءالله که خداوند به حق آبروی حضرت فاطمه زهرا(س) مادر این سادات عزیز، یک مملکت باصفا و دوست‏داشتنی را در زیر سایه آقا امام زمان(عج) و با رهبری‏های داهیانه مقام معظم رهبری عنایت بفرماید.