این دیگه چه حرفی بودترین سال:
اون خانمی که تو برنامه تلویزیونی گفت مملکت مال حزب اللهی‌هاست! و با این حرف اشتباه باعث شد همه بهش انتقاد کنن و به سکوت دعوتش کنن.
پنچرشدگان‌ترین سال:
آمریکا و اسرائیل که با حمله‌ی موشکی ایران به اربیل، عنصر ارتباطی خود پیشرو دیزایی (تاجر یهودی) را از دست دادند. تا هم صادرات نفت به اسرائیل مختل شود و هم شرکت فالکون (وابسته به آمریکا) بی‌پدر.
جیگردارترین فوتبالیست خارجی سال:
انور الغازی که مثل مرد پشت فلسطین ایستاد حتی به قیمت فسخ قراردادش توسط باشگاه ماینس؛ بعد از این اتفاق هم گفت: سمت چیزی که درست است، بایستید؛ حتی اگر به قیمت تنها ایستادن باشد. ازدست‌دادن پولی که مایه امرارمعاش من بوده، در برابر جهنمی که در غزه برای مردم بی‌گناه و آسیب‌پذیر ایجاد شده، چیزی نیست.
دوشواری نداریم خیلیم عالی‌ترین سال:
سوریه بعد از ۱۲ سال در میان انبوهی از بوی دماغ سوخته به اتحادیه عرب بازگشت و با رییس دماغ سوخته‌ها (ولیعهد سعودی) دیدار کرد.
پایه‌ترین هواداران سال:
با احترام به هواداران تیم‌های داخلیمون ولی این عنوان می‌رسه به هوادارهای تیم فوتبال سلتیک که هیچوقت حمایت از فلسطین رو فراموش نمی‌کنن و هر بار هم که بابت این اتفاق جریمه می‌شن، پول‌هاشون رو روی هم می‌ذارن و خودشون جریمه رو می‌دن.
غیرمنتظره‌ترین عزل سال:
عزل معاون سیاسی وزارت کشور که گفته بود نماینده‌ها نباید در انتصابات دخالت کنند.
چه عجب از این‌ورا ترین سال:
اسرائیل در پی شکایت آفریقای جنوبی پایش به دادگاه لاهه باز شد.
دل دو طرف رو به دست بیارم‌ترین سال:
اخراج بازیکن فوتبال اسرائیلی در ترکیه و در برابرش پیدا شدن موشک ساخت ترکیه در موشک‌باران غزه.
شانه‌هایت را برای محکوم کردن دوست دارم ترین سال:
وزیر دادگستری فرانسه گفت: هر کس با حماس همدردی کند، به ۵ سال زندان محکوم خواهد شد.