حنانه محسن‌زاده
خبرنگار

 کاروان پارالمپیکی ایران در اواخر شهریور ۱۴۰۳ راهی پاریس می‌شود تا در بازی‌های ۲۰۲۴ حضور داشته باشد. حضوری مهم که بعد از دو نتیجه تاریخی پیاپی در بازی‌های توکیو و هانگژو توقعات را حسابی بالا برده است. حالا بسیاری توقع دارند، نتیجه تاریخی توکیو تکرار شود؛ توقعی که شاید خیلی نا‌بجا نباشد. کاروان ایران در پارالمپیک توکیو نتیجه‌ای را کسب کرد که شاید نسبت به رده‌بندی لندن ضعیف‌تر بود اما کسب ۱۲ مدال طلا در یک دوره را هیچ وقت به روی خودش ندیده بود اما در توکیو این 12 طلا به دست آمد تا یک سقف جدیدی برای پارالمپیک ایران بسازد. نکته مهم در آن موقع این بود که کمیته ملی پارالمپیک قبل از شروع بازی‌ها پیش‌بینی خود را منتشر کرد، پیش‌بینی که تقریباً درست از آب درآمد؛ پیش‌بینی کمیته ملی پارالمپیک این بود که ایران با ۶۲ ورزشکار، صاحب ۲۸ مدال شود. این پیش‌بینی به صورت جزئی‌تر شامل ۱۱ مدال طلا، ۱۱ نقره و ۶ برنز بود. در توکیو کاروان ایران 12 طلا، 11 نقره و یک برنز به نام ایران ثبت کرد تا پیش‌بینی کمیته ملی پارالمپیک به بهترین شکل ممکن ثبت شود. تا قبل از آن بهترین نتیجه تاریخ برای کاروان ایران در پارالمپیک لندن با 10 طلا، 7 نقره و 7 برنز و ایستادن در رده یازدهم ثبت شده بود. حالا در سال بازی‌های المپیک و پارالمپیک همه نگاه‌ها به سوی کاروان ایران است. کاروانی که باید نتیجه تاریخی توکیو را اگر بهبود نبخشد، حداقل تکرار کند. کاری که در بازی‌های هانگژو با ایستادن در رده تاریخی دومی، نوید آن را داده است. سؤال مهم این است که آیا چنین چیزی ممکن است یا نه؟
این دوره شاید یکی از مهمترین دوره‌های پارالمپیک برای ایران باشد، دوره‌ای که شاید برای اولین بار ستاره‌های جدید ظهور کنند و شاید دوره خاموشی ستاره‌های قدیمی این ورزش باشد. ستاره‌هایی که اگر در پاریس بدرخشند، کمک بزرگی به کاروان کیفی ایران برای ساختن یک سقف جدید می‌کنند.

بی‌خیال مثل
زهرا نعمتی
یکی از استثناهای ورزش ایران بدون شک زهرا نعمتی است. ستاره‌ای که از سال 2012 شروع به درخشش کرد و تا به حال هم به این درخشش ادامه داده است. او تا رسیدن به یک رکورد قابل توجه در پارالمپیک نیاز به طلای این دوره از بازی‌ها دارد اما تمرینات و شرایطی که الان دارد در نوع خود بسیار عجیب است. او نه تمرینی می‌کند و نه به مسابقه‌ای می‌رود. حرفی هم از خداحافظی نزده و همین یک بلاتکلیفی محض است. با این شرایط او اگر به پاریس هم بیاید بعید است که موفقیت دوره‌های قبل را داشته باشد و این یعنی حتی اگر در این دوره هم حاضر باشد آخرین دوره حضورش خواهد بود.

احمد امین‌زاده؛
یکی مثل سیامند؟
یکی از چهره‌های خاص در کاروان پارالمپیکی ایران در این دوره احمد امین‌زاده است. وزنه‌بردار جوان و آینده‌داری که با طلای هانگژو و جام جهانی نامش را بر سر زبان‌ها انداخت. او در دومین دوره بازی‌های پارالمپیک در غیاب سیامند رحمان می‌تواند طلای این دسته را به ایران برگرداند؛ طلایی که در نبود سیامند در توکیو از دست ایران خارج شد. احمد امین‌زاده با درخشش و کسب طلای پاریس جای پای خود را در ترکیب تیم ملی پاراوزنه‌برداری سفت می‌کند و وعده ظهور یک نفر مثل سیامند رحمان را می‌دهد.

ساره جوانمردی؛
در مسیر مادری
یکی دیگر از استثناهای ورزش پارالمپیکی ایران ساره جوانمردی است. کسی که با فرزند طفل خود در هانگژو حاضر شد و به مدال طلا هم رسید. او با سه طلا و یک برنز بعد از زهرا نعمتی یکی از رکوردداران پارالمپیک ایران است. ساره اگر در پاریس حاضر باشد و به مدال طلا برسد با چهار طلا و یک برنز شاید از نعمتی هم رد شود. او هم مانند نعمتی این روزها خیلی در تمرینات و مسابقات حضور ندارد و بیشتر وقتش را با فرزندش می‌گذراند. ساره این روزها بیشتر مادر بوده تا قهرمان و همین کمی نگرانی به وجود آورده. اگر او هم مثل زهرا دل به کار ندهد، کار برای کاروان ایران چندان آسان نخواهد بود.

مهدی اولاد؛ چشم درخشان کاروان ایران
در توکیو هم یک ستاره درخشید که حالا می‌توان به درخشش او در پاریس امید داشت. مهدی اولاد جوان تهرانی ساکن شیراز در توکیو یک طلا و یک نقره گرفت و نشان داد که در 37 سالگی می‌توان به طلای او در پاریس هم امید داشت. او اگر همین مدال‌ها را در پاریس بگیرد، مسیر طولانی را در چهار سال طی کرده است و این از او یک استثنا می‌سازد. مهدی اولاد قهرمان بدنسازی بود که به یکباره به دلیل بیماری مادرزاد بینایی چشمانش را از دست داد اما حالا به چشمان درخشان کاروان ایران تبدیل شده است.