فرشته کریمی: شماره از شما ستاره نمی‌سازد

دوست دارم رونالدوی زنان باشم

گفت و گو
پریسا غفاری
خبرنگار
فرشته کریمی کاپیتان تیم ملی فوتسال موفق‌ترین ورزشکار کشورمان در این رشته است و همیشه هر سرمربی آرزوی بودن او را در تیمش دارد. اما امسال تیم نظنز نتوانست زیاد از همراهی او استفاده کند چون آسیب دید. آسیب‌دیدگی‌ای که تا پایان فصل ادامه داشت. با این حال آنقدر شخصیت منطقی دارد که با آن کنار آمد و اکنون آماده است تا در فصل جدید رویاهایش را دنبال کند.
 شعارتان در زندگی چیست؟
خوشی. آدم باید هر جایی که حضور دارد با احترام به همه بتواند خوش باشد و از زندگی لذت ببرد و به شرایط بستگی ندارد چون سخت و آسان باید آدم زندگی کند و از آن لذت ببرد.
 دوست دارید جای چه کسی باشید؟
به این فکر نکردم که جای کسی باشم ولی دوست داشتم کریستیانو رونالدو دختران باشم! دوست نداشتم که پسر باشم، دوست داشتم دختر بودم و به اندازه او حرفه‌ای بودم.
 پس رونالدو را بیشتر از مسی دوست دارید؟
بله، من به رونالدو بیشتر علاقه دارم. مسی واقعاً فضایی است. او اگر ده دقیقه قبل از مسابقه هم از خواب بیدار شود و به زمین مسابقه برود همان مسی و همیشه خوب است. اما رونالدو تلاش کرده و شاید مسی ۱۰۰ درصد استعداد باشد اما به نظرم رونالدو ترکیبی از تلاش و استعداد است که برای من اهمیت بیشتری دارد.
 خودتان را مدیون چه کسی (کسانی) می‌دانید؟
مشخصاً خانواده‌ام. پدر، برادر، خواهر و همینطور مادرم بر گردن من حق دارند. آن زمان نمی‌گذاشتند دختران فوتبال یا فوتسال بازی کنند اما پدر و برادرم از من حمایت می‌کردند و از آنها بسیار ممنونم.
 قهرمان دوران بچگی؟
شوچنکو. آن پیراهن زرد اوکراین و شادی گل‌هایی که انجام می‌داد مورد علاقه من بود.
 پس دلیل انتخاب شماره 7 نیز همین بوده است؟
هفت را از کودکی دوست داشتم چون شماره مقدسی است اما اینطور نبوده که وابستگی به این شماره داشته باشم و به این خاطر اصول حرفه‌ای را زیر پا بگذارم. به نظرم این بازیکنان هستند که به شماره‌ها ارزش می‎‌دهند و یک شماره از شما ستاره نمی‌سازد.
 فرشته کریمی در زندگی خصوصی خود کیست؟ چه چیزی دوست دارد و چه شخصیتی دارد؟ زندگی در تهران و ایران چگونه است؟
به نظر خودم فرشته کریمی یک انسان مستقل و با پشتکار بالاست که زندگی با هدفی را دنبال می‌کند. من خانواده‌ام و زندگی با آنها و کنار آنها بودن را به هر چیزی ترجیح می‌دهم. از لحاظ شخصیتی انسانی منطقی هستم. دوست دارم زندگی شاد و سالمی داشته باشم. زندگی در ایران و تهران را دوست دارم. عاشق کشورم هستم و یک وجب از خاک آن را با کل دنیا عوض نمی‌کنم.
 فعالیت اجتماعی دارید؟
بله، من کمک‌کردن به بچه‌های کار را دوست دارم و علاقه‌مندم هر کس که از دستش برمی‌آید، به آنها کمک کند. من از نزدیک این بچه‌ها را دیده‌ام و می‌دانم در چه شرایطی هستند. دوست دارم کمک کنم تا آدمی که در شرایط سخت زندگی می‌کند، بتواند بخندد و از زندگی‌اش لذت ببرد.
 بیشتر در چه خصوصی فکر می‌کنید؟
برای فکرکردن موضوع زیاد است. بیشتر فکرهایی که می‌کنم این است که در گذشته نمانم. بهتر است آدم‌ها درباره زندگی‌کردن فکر کنند. همیشه دلیل برای اینکه اخمو و دلگیر باشی، هست اما این دست ماست که غمگین نباشیم. آسیب دیدم و یک سال تنهایی تمرین کردم، یک هفته حالم بد بود و یک هفته خوب. به‌ خودم گفتم اگر دوست دارم فوتبال بازی کنم، پس باید تلاش کنم. با این حرف، حالم بهتر شد.
 ارتباطت با دنیای مجازی چیست؟
فضای مجازی را اصلاً دوست ندارم. سعی می‌کنم در دنیای حقیقی زندگی کنم.
با موسیقی رابطه خوب دارید؟
من خیلی از خواننده‌های کشور را دوست دارم و فقط یک سبک خاص گوش نمی‌دهم. انتخاب موسیقی به حالم بستگی دارد؛ اینکه روی چه مود و در چه حسی باشم.
برای ایام عید دوست داری چه هدیه‌ای بدهید؟
با وضعیت اقتصادی‌ای که هست، هدیه‌دادن سخت است. من بیشتر سعی می‌کنم به دوستانم چیزهایی را که لازم دارند، هدیه بدهم. دوست دارم خودم هم چیزهایی را که نیاز دارم، هدیه بگیرم. مثلاً اگر گوشی نیاز دارم، به من گوشی بدهند. نمی‌دانم مهر و محبت‌کردن هم هدیه محسوب می‌شود یا نه. من دوست دارم آدم‌ها از بودن در کنارم خوشحال باشند و لذت ببرند.
 برای سال جدید چه آرزویی داری؟
دوست دارم دیگر هیچ کودک کاری نباشد، آنقدر برای همه مردم کشورم اتفاقات خوب رقم بخورد که در سال 1403 همه از زندگی‌شان لذت ببرند. دیگر مصدوم نشوم. فوتسال تیم ملی دوباره به روزهای خوبش برگردد. در المپیک مدال‌های خوب بگیریم.