جهاد از 16 سالگی
سید یحیی حسینی، پسر عمو و همرزم شهید سید ناصر حسینی با اشاره به آغاز جهاد سید می‌گوید: سید ناصر 16 ساله بود که افغانستان توسط اتحادیه جماهیر شوروی اشغال شد، در منطقه ما جهاد علیه شوروی شروع شد. چون پدر سید ناصر در جبهه بود، ادامه‌دهنده راه پدرش بود و جهاد و مقاومت را از همان زمان شروع کرد. برادرش در جهاد هشت سال دفاع مقدس حضور داشت و در این نبرد جانباز شد. خودش در کنار پدر، کاسبی می‌کرد که پس از آن دوباره به افغانستان برگشت. آن موقع جنگ داخلی در افغانستان شروع شده بود. تکفیری‌ها در حال توطئه بودند. سید ناصر آنجا در یک گردان خدمت می‌کرد. پنج‌سالی آنجا بود و متأسفانه منطقه ما به اشغال درآمد.

برادری که اسطوره شهادت شد
او ادامه می‌دهد: سید ناصر مخفیانه با خانواده‌اش به ایران آمد. اما برادرش غلام حسینی در افغانستان به شهادت رسید. وقتی جذب سپاه محمد(ص) شد در آنجا از اعضای فعال تخریب شد و پس از مدتی به عنوان فرمانده مشغول به جهاد شد. در سپاه محمد از همرزمان شهیدان ابوحامد، ذوالفقار، سیدحکیم و شهید حجت بود. بعد از آنکه افغانستان توسط آمریکایی‌ها اشغال شد، بسیاری از بچه‌هایی که به صورت بسیجی جذب سپاه محمد(ص) شده بودند، به ایران برگشتند.
ورود به لشکر فاطمیون
سید یحیی از نحوه ورود پسرعمویش به فاطمیون چنین می‌گوید: پس از گذشت سال‌ها وقتی تشکیلات فاطمیون راه‌اندازی شد، سید ناصر در دوره دهم وارد سوریه شد و به عنوان تخریبچی فعال و کارکشته و استاد آموزش به جهاد مشغول شد. 45 دوره و مدت‌های طولانی در سوریه حضور داشت و از اعضای تخریب بود. به‌تازگی به عنوان فرمانده تخریب تیپ امام حسن(ع) در آزادسازی بوکمال و تدمر حضور فعال داشت تا اینکه روز پنجشنبه بر اثر انفجار تله انفجاری دو چاشنی، به شهادت رسید.

آن 11 نفر که مدافع حرم شدند
همرزم شهید حسینی می‌گوید: همان ابتدای تشکیل فاطمیون، ابوحامد به تهران آمد و یکسری جلسات با هم داشتیم. گفت 11 نفر هستیم که می‌خواهیم هسته تشکیلاتی را پایه‌گذاری تا با تکفیری‌ها مقابله کنیم، در حالی که خیلی از مردم هنوز تصوری از تکفیری‌ها و جنایات آن‌ها نداشتند. ابوحامد با کمک فرماندهان ما در مشهد این کار را انجام داد و پس از آن در دوره دهم، بچه‌های قدیم از جمله سید ناصر جذب تشکیلات فاطمیون شدند.
او از انگیزه قوی بچه‌های فاطمیون چنین می‌گوید: بحثی که در این زمینه امروزه مطرح است، تشکیل امت واحد و جهانی شیعه است که زمینه ظهور آقا امام زمان(عج) را فراهم سازد. هر کسی نمی‌تواند در چنین فضایی حضور داشته باشد. باید هدف داشته باشد. این هدف را سید ناصر و بچه‌های افغانستانی داشته‌اند. خیلی از قدیمی‌های سپاه محمد(ص) در این راه به شهادت رسیدند. سید ناصر از این شهدا بود که از همرزمان شهیدش عقب نماند.

رفیق مهربان و دلسوز
حسینی با اشاره به خصوصیات اخلاقی شهید ادامه می‌دهد: سید ناصر اخلاق بسیار خوبی با رفقا و خانواده داشت. در جبهه‌ها خیلی هوای دوستانش را داشت و با بچه‌ها رفتار خوبی داشت. در شهر مزار شریف یادم هست با بچه‌هایی که آنجا جذب کرده و فرمانده‌شان شده بود، مثل یک رفیق رفتار می‌کرد. با وجود اینکه ماه‌ها در شرایط جنگی سوریه می‌ماند، اما خلقش تنگ نمی‌شد و دلتنگی برای خانواده‌اش را به نیروها منتقل نمی‌کرد.

دلبسته جهاد
او از دلبستگی شهید حسینی به عرصه جهاد چنین می‌گوید: سید ناصر با وجود اینکه اینجا خانواده و کار داشت و وضع مالی بدی هم نداشت، اما زیاد سوریه می‌رفت. گاهی که پس از چهار ماه به دیدن خانواده می‌آمد، 10 روز هم دوام نمی‌آورد و هوای سوریه به سرش می‌زد. علاقه خاصی به تشکیلات فاطمیون داشت. بارها به او گفته بودم: «‌آقا ناصر بس است دیگر خدا از تو قبول کرده است. تو سال‌های سال است که در جهاد مانده‌ای». می‌گفت: «من باید بروم و مزد خود را بگیرم».

منابع:
هنر و رسانه فاطمیون
تسنیم 24/02/1397
قدس آنلاین 145892