قصه ناتمام صدیقه
کلماتی که با اشک وضو گرفتهاند
طاهره راهی
روزنامهنگار
نمیدانم چند ساله بودم که برای اولین بار کتابی درباره بزرگ بانوی اسلام، حضرت زهرا(س) به دست گرفته و خواندم، چیزی که بعد از گذشت این سالها هنوز در ذهنم بال و پر دارد و مرا به کوچههای مدینه و حجاز میکشاند، کتابی به زبان عربی درباره اهل بیت که به زبان فارسی نیز ترجمه شده بود، کتابی با عنوان «و کانت صدیقه» به قلم «کمال السید ادیب» نویسنده تواناى عرب که به اسم «بهشت ارغوان» توسط سیدابوالقاسم حسینی(ژرفا) نویسنده، مترجم و شاعر، ترجمه و در سال 1375 توسط انتشارات پارسایان برای اولین بار در ایران چاپ و منتشر شده است.
مترجم در سخن خویش که در طلیعه کتاب آمده، بیان مىدارد که «هدف نویسنده در این کتاب نه تاریخ پردازى است، نه داستانسازى و نه تکاپوى ادبى در هزارتوى واژهها... هر چه هست، تصویر دردى است ناتمام که براى همیشه در سینه تاریخ باقى است؛ تصویر حماسهای که بانوی بهشتی آفرید...» کتابی که واژه واژه بر پایه مکتوبها و گفتارهای ثبت شده تاریخ نوشته، چنان که نویسنده نیز میگوید: این اثر واگویهاى سراسر حقیقى از رویدادهاى تاریخى است که از مأخذى چون السیرة النبویة ابن هشام، السیرة النبویة ابنکثیر، المختصر فى احوال البشر ابن وردى، بحار الانوار علامه مجلسى و بیت الاحزان شیخ عباس قمى برگرفته شده است، کتابی که در 40 فصل تنظیم شده و در پاورقى به برخى از منابع و عبارات عربى و... اشاره شده است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم: «همانسان که شمعها در دل تاریکی میسوزند و قطره قطره آب میشوند و اشکهای سوزان خویش را جاری میسازند، فاطمه میسوخت و ذره ذره رو به خاموشی میرفت. اکنون، فاطمه با سکوت فریاد میکرد. او همانند «مریم» روزه سکوت را برگزید.علی دریافته بود که هنگامه رحلت نزدیک است و خانهای که با شاخههای نخل در «بقیع» برافراشته بود، اینک پناهگاه فاطمه است؛ خانه اندوه و رنج. آن خانه به چشم خویش میدید شمع در حال افسردن است، ستاره در حال کوچیدن و آفتاب در حال افول....»
مخاطب در این کتاب، نه آنچنان از حقایق تاریخی دور میماند نه دور از داستان و خیال است، بلکه از خیالانگیزی تا حدی اندک و آن هم در حاشیه اثر بهره برده است. «بهشت ارغوان» رمان گونهای است که میکوشد تا در عرصهای نوین، جنبههای انسانی شخصیت آن بهشتی بانوی زمینی را بازبشناساند؛ بهشتی ارغوانی که مجموعهای دلانگیز از خاطرههای شکوهمند و جاودانه حضرت زهرا سلامالله علیها را جلوهگر میسازد؛ جلوههایی ژرف، تأثیرگذار و پرشور!