جهاد در فلسطین، شهرت در مصر

مجاهد بدون مرز

ایمن نوفل، با اینکه یکی از رهبران گردان‌های عزالدین قسام، شاخه مسلح جنبش مقاومت اسلامی «حماس» است اما شهرتی درخاک مصر دارد که بر اساس برآورد ناظران در نوار غزه، شاید بیشتر از شهرت او در محل سکونتش باشد.
نام او سال‌هاست که از زمان دستگیری‌اش توسط سرویس امنیت دولتی مصر در سال 2008 در جریان بمباران حصار جداکننده نوار غزه، در رسانه‌های مصر دست به دست می‌شود.
فرار وی از زندان و بازگشت به نوار غزه در جریان انقلاب 25 ژانویه 2011 و سپس ماجرای یورش به زندان‌های مصر همراه با محمد مرسی رئیس جمهور قانونی مصر و رهبران اخوان المسلمین، مواردی است که نام «ایمن نوفل» در آن‎ها دیده می‌شود.
سرلشکر محمد ابراهیم، وزیر کشور کودتای مصر، در یک کنفرانس مطبوعاتی در دوم ماه جاری، نوفل را به آموزش «اعضای اخوان در غزه برای استفاده از سلاح» متهم کرد.
در 16 مارس 2013، روزنامه مصری الاهرام العربی نیز نوفل را متهم کرد که در قتل عام 16 سرباز مصری در شهر رفح مصر که در 5 آگوست 2012 در پی فرار وی رخ داد، مشارکت داشته و مسئول مستقیم آن است. اما نوفل این اتهامات را به شدت رد کرد و گفت در صورت طرح رسمی اتهام، آماده است در برابر قوه قضائیه مصر حاضر شود.
پس از اینکه دادستانی مصر به‌تازگی او را به مشارکت در قاچاق زندانیان از زندان «وادی النترون» متهم کرد، نام نوفل دوباره  در رسانه‌ها ظاهر شد که مربوط به همان پرونده‌ای است که مرسی در آن محاکمه می‌شود.
چند ماه پیش رسانه‌های مصری اخباری منتشر کردند مبنی بر اینکه مقامات مصری رسماً از جنبش حماس و دولت آن در نوار غزه خواسته‌اند ایمن نوفل و تعدادی دیگر از متهمان پرونده زندان وادی النترون را تحویل دهند، اما حماس این موضوع را به طور کامل تکذیب کرد. در حالی که مقامات رسمی در مصر این خبر را تأیید یا تکذیب نکردند.
خبرنگار خبرگزاری آناتولی در غزه نتوانست با نوفل صحبت کند؛ زیرا منابع نزدیک به وی تأیید کردند نوفل در حال حاضر از رهبری جنبش حماس اجازه صحبت با رسانه‌ها را ندارد.
نیروهای امنیتی مصر ایمن نوفل را در ژانویه 2008 هنگامی که فلسطینی‌ها دیوار جداکننده سرزمین فلسطین و مصر را برای تأمین نیازهای خود پس از تشدید محاصره اسرائیل تخریب کردند، دستگیر کردند.
نوفل در مصاحبه‌ای با روزنامه مصری الاهرام العربی در 16 آوریل 2013 گفت در سینا هنگام تخریب دیوار جداکننده مصر و غزه در سال 2008 دستگیر شده است.
وی افزود: آن‌ها نمی‌دانستند من یکی از فرماندهان گردان‌های القسام هستم و تصمیم گرفتند من را آزاد کنند، اما وقتی فهمیدند، آزادی را به تعویق انداختند و سعی کردند در ازای خروج من با جنبش حماس بر سر آزادی سرباز ربوده شده گیلاد شلیت چانه بزنند.
وی ادامه داد: هفت حکم آزادی قضایی دریافت کردم و هر بار به مدت یک هفته به امنیت کشور تبعید و سپس با قرار بازداشت جدید به زندان المرج بازگردانده شدم و اصلاً اتهامی به من وارد نشد، اما پرونده سیاسی بود.
نوفل در مورد جزئیات فرار خود به الاهرام العربی گفت: «وقتی انقلاب شد (ژانویه 2011)، مردم در زندان را باز کردند تا بستگان خود را بیرون بیاورند و من زندان را در حال سوختن دیدم، بنابراین بیرون رفتم.
وی ادامه داد: «از یکی از زندانیان جنایتکار گوشی تلفن همراه گرفتم و با یکی از جوانان غزه تماس گرفتم و او شماره تلفن یکی از دوستانش از منطقه عین الشمس قاهره را به من داد. با او تماس گرفتم و آمد و مرا برد و من دو روز پیش او ماندم تا اوضاع آرام شود. سپس چهار روز از جایی به جای دیگر نقل مکان می‌دادم».
نوفل در همان مصاحبه فاش کرد در 14 ژانویه 2013 از طریق گذرگاه رفح و فرودگاه قاهره برای انجام مناسک عمره رفته، بدون اینکه توسط نیروهای امنیتی مصر دستگیر یا بازجویی شود.
جنبش حماس در دوران بازداشت وی در زندان‌های مصر تلاش کرد با مقامات مصری برای آزادی نوفل میانجیگری کند، اما همه تلاش‌هایش ناکام ماند.
خلیل الحیه، یکی از اعضای دفتر سیاسی حماس، در یک بیانیه مطبوعاتی پیش از فرار نوفل از زندان گفت: ما از موضع مصر در مورد ادامه بازداشت ایمن نوفل شگفت زده شده‌ایم و در هر جلسه خواستار آزادی او هستیم. اما آن‌ها از صحبت در مورد پرونده نوفل خودداری می‌کنند و با بهانه‌های واهی از این موضوع طفره می روند».
نوفل که در اردوگاه آوارگان فلسطینی نصیرات در مرکز نوار غزه زندگی می‌کرد، فرماندهی تیپ منطقه مرکزی در گردان‌های عزالدین القسام، شاخه نظامی جنبش حماس را بر عهده داشت و یکی از تحت تعقیب‌ترین افراد توسط رژیم اسرائیل است.
روز دوشنبه، دادستان عمومی مصر، محمد مرسی، رئیس جمهور قانونی و بقیه متهمان، از جمله ده‌ها فلسطینی و ایمن نوفل، را به برنامه‌ریزی برای اقداماتی که منجر به آسیب رساندن به استقلال و تمامیت ارضی کشور همزمان با شیوع آشوب‌ها در مصر شد را متهم کرد.
دادستانی همچنین سه گروه از متهمان را متهم کرد برای فراری دادن عناصر وفادار به خود، به سمت زندان‌های «المرج»، «ابو زعبل» و «وادی النترون» رفته‌اند، دیوارهای زندان را شکسته‌اند، ساختمان‌هایشان را تخریب و آتش زده‌اند. بر اساس کیفرخواست، آن‌ها به اعضای زندانی حماس، جنبش حزب‌الله لبنان، جهادی‌ها، اخوان‌المسلمین و سایر جنایتکاران اجازه فرار دادند.
از زمانی که ارتش مصر با مشارکت نیروهای سیاسی و مذهبی، مرسی را در 3 ژوئیه سرنگون کرد، قاهره بارها حماس را به حمایت از حامیان مرسی از طریق جنگجویانی که از غزه به داخل مصر از طریق تونل‌های مرزی نفوذ می‌کنند، متهم کرده است که جنبشی که کنترل این کشور را در دست دارد، تکذیب می‌کند.