«طارق عزالدین» مردی که به آسمان‌ها تبعید شد
پرواز هم‌آغوش فرزندان
«طارق ابراهیم عزالدین» در ۱۴سپتامبر ۱۹۷۸ در شهر عرابه در استان جنین، در خانواده‌ای مبارز متشکل از هفت برادر و پنج خواهر به دنیا آمد.
دانشجوی ممتاز
او تحصیلات دانشگاهی خود را به‌رغم موفقیت در دبیرستان به پایان نرساند زیرا در سال 2002 میلادی، درگیر مقاومت و دستگیر شد. در زندان زبان عبری را آموخت و در دانشگاه عبری، علوم سیاسی خواند و سپس دانشگاه خود را به پایان رساند و پس از انتقال به غزه، مدرک کارشناسی رسانه را گرفت.
وی پیش از دستگیری، ازدواج کرد و دو فرزندش محمد و جمیله به دنیا آمدند و سپس همسرش همراه او به غزه رفت و در آنجا سه فرزند دیگر به دنیا آورد که دو فرزندشان در لحظه ترور، همراه پدر و در آغوش او به شهادت رسیدند.
اولین مجاهدت
او از سنین پایین به جنبش جهاد اسلامی پیوست و در سال ۱۹۸۷ میلادی در انتفاضه سنگ شرکت کرد و چند بار دستگیر شد. او از نخستین مجاهدانی بود که در انتفاضه الاقصی شرکت کرد و در درگیری با نیروهای اشغالگر و ایجاد هسته‌های نظامی نقش برجسته‌ای داشت. در سال ۲۰۰۲ میلادی به دلیل نقش‌آفرینی در هدایت عملیات شهادت‌طلبانه حضره در سال ۲۰۰۱ به حبس ابد محکوم شد و 13 سال آن را سپری کرد. پدرش در سال ۱۹۹۸ و مادرش در سال ۲۰۲۱ میلادی در سن ۸۰ سالگی درگذشت. اشغالگران مجازات دسته جمعی را برای خانواده او اعمال کردند، آنها را از سفر محروم کردند و علاوه بر هجوم‌ها و یورش‌های بی‌پایان به آنها، همه خواهر و برادران او را طی دوره‌های مختلف دستگیر کردند.
بازگشت به عملیات
شهید طارق، یکی از اسرای آزادشده‌ای بود که در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۱ میلادی توسط رژیم اسرائیل در معامله وفاء الاحرار به نوار غزه تبعید شد. سال‌های حبس و آنچه در زندان‌های اشغالی تحمل کرده بود، باعث شد در سال ۲۰۱۸ میلادی به سرطان خون مبتلا شود و این دولت مصر بود که پس از مدت‌ها تعلل و رایزنی به او اجازه درمان داد. او این بیماری را شکست داده و به عنوان سخنگوی جنبش جهاد اسلامی به میدان بازگشت.
طارق نقشی بی‌بدیل در مدیریت پرونده مقاومت در کرانه باختری داشت و نقش او با هر دور مقاومتی که غزه در حمایت از مقاومت در کرانه باختری انجام می‌داد، روشن‌تر می‌شد.
فعالیت‌ها و کار رسانه‌ای
پس از آزادی، او به کار خود برای خدمت به زندانیان و دفاع از آنها از طریق تریبون‌های رسانه‌ای ادامه داد، بنابراین مدیریت رادیو صدای زندانیان را که از غزه پخش می‌شد، بر عهده گرفت. او همچنین مسؤول دفتر رسانه‌ای کرانه باختری در جنبش جهاد اسلامی و سخنگوی آن در کرانه باختری و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های رسانه‌ای مقاومت فلسطین شد. وی بر بسیاری از عملیات‌های نظامی علیه اشغالگران نظارت داشت و نقش برجسته‌ای در عرصه مقاومت در کرانه باختری اشغالی داشت. او یاران خود را در مقاومت و اسارت فراموش نکرد، به‌ویژه زمانی که شیخ خضر عدنان پس از ۸۶ روز اعتصاب غذا در زندان‌های اشغالی به شهادت رسید. او در این باره گفت: «ما در نهضت جهاد اسلامی با کمال افتخار برای مقام شامخ ملی شهید، رهبر مجاهد «خضر عدنان» عزاداری می‌کنیم. هر گاه شهیدی قیام کند، ۱۰۰ شهید به جای او ظهور می‌کند و مبارزه ادامه دارد و متوقف نخواهد شد.»
شهادت پدرـ فرزندی
در ساعات اولیه ۹ مه ۲۰۲۱ میلادی، نیروی هوایی رژیم اشغالگر قدس، حمله غافلگیرانه‌ای را به خانه شهید طارق عزالدین انجام داد و او را به همراه پسرش علی و دخترش میار به شهادت رساند.
طارق به امام حسین علیه‌السلام اقتدا کرده بود و مانند مولای عزیزش جانانه به میدان آمد و مردانه به دیدار معبود شتافت.
روزهای سیاه صهیونیست‌ها در پیش است
در پاسخ به ترور طارق و دو کودکش به دست صهیونیست‌ها، برادرش «جعفر عزالدین» در رثای او گفت: «اگر دشمن گمان کند که با ترور برادرم و هدف قرار دادن کودکان و افراد، راه جهاد را متوقف می‌کند، جنبش جهاد اسلامی باقی خواهد ماند. مقاومت باقی خواهد ماند و گردان‌های القدس به کار خود ادامه خواهند داد و پس از ترور کودکان، زنان و رهبران توسط اشغالگر، پاسخ، بر اساس میزان جنایت خواهد بود.»
همچنین اتاق مشترک جناح‌های مقاومت فلسطین، از شلیک یک گروه راکت که منجر به مجروحیت دست‌کم پنج صهیونیست در عملیات انتقام مردم در پاسخ به ترور فرماندهان جهاد اسلامی شد، خبر داد. جنبش جهاد اسلامی اعلام کرد: «اگر اشغالگران به تجاوزات خود ادامه بدهند، روزهای سیاه در انتظار آنان خواهد بود.»
رؤیای آخرین بازگشت
شهید طارق عزالدین از اولین لحظه‌ای که زندان‌های اشغالی اسرائیل را ترک کرد و به اجبار به نوار غزه تبعید شد، بازگشت به شهر عرابه در شمال کرانه باختری را از دستور کار خود کنار نگذاشت اما سرنوشت، مجال بازگشت را به عزالدین نداد که و او همراه دو فرزندش به شهادت رسیدند.
رؤیای طارق برای بازگشت به عرابه همیشه باقی خواهد بود، زیرا او مسئول ارتباط با کرانه باختری و انتقال وجوه برای حمایت از مقاومت بود اما با ترور او، همان‌طور که برادرش جعفر عزالدین گفت: «بازگشت غیرممکن شد» جعفر می‌گوید: «برادرم با رؤیای آزادی و پایان حضورش در دستان مقاومت، بازگشت خود را به‌زودی دید و با بوسه‌ای بر پیشانی مادرمان خداحافظی کرد. مادری که دو سال پیش درگذشت و برادرانش که ۲۱ سال بود او را ندیده بودند.»
جعفر که تا کنون، خود 9 بار توسط اشغالگران دستگیر شده، می‌افزاید: «من نزدیک‌ترین فرد به طارق در زندگی و فعالیت جهادی‌اش بودم اما 21سال است که او را ندیده‌ام و به‌عنوان اسیر، تبعیدی یا شهید در آغوشش نگرفته‌ام..»
وداع بدون خداحافظی
آخرین وداع جعفر با برادر، از طریق صفحه تلفن یکی از صهیونیست‌ها بود که از سال ۲۰۱۱ میلادی و پس از آزادی از زندان‌های رژیم اشغالگر به نوار غزه تبعید شده بود. شهید طارق عزالدین در طول مدت حبس، از ملاقات با خانواده محروم بود؛ او سپس به غزه تبعید شد و در آنجا به شهادت رسید و خانواده‌اش هم نتوانستند با پیکر پاک او خداحافظی کنند.
اخلاق شهید عزالدین
شهید «طارق عزالدین»، انسانی آرام، ساده، خندان، با پرستیژی زیبا و روحیه‌ای مقاوم بود و وسواس زیادی در کار نظامی داشت. درظاهر، کسی متوجه ملایمت او در شخصیت استوارش نمی‌شد اما او بالاترین درجات ملایمت، آرامش و تجربه را به همراه داشت.
منابع:
• یوسف فارس، الاخبار، طارق عز الدین المبعَد إلى السماء،۱۰ می۲۰۲۳.م
• الهیئة القیادیة العلیا لأسرى حركة الجهاد الإسلامی، الشهید القائد طارق إبراهیم عز الدین، ۲۴ اوت 2023.م
• فلسطین‌آنلاین، من هو الشهید طارق عز الدین؟، ۹ می۲۰۲۳.م