همسر از زبان همسر
ام محمود می‌گفت: «از آن‌جا که شوهرم یقین داشت هر لحظه به شهادت نزدیک‌تر می‌شود مرا برای چنین روزی آماده می‌کرد تا بتواند مسئولیت را تا حد امکان به دوش بکشد. تیسیر سال‌ها پیش از من خواست که برای چنین روزی آماده شوم، بنابراین تمام امور خانه و کارهای مربوط به آینده فرزندان را به من واگذار کرد.»
 او به علاقۀ این شهید به خانواده‌اش اشاره کرد و گفت: «ایشان در خانه بسیار فروتن، خوش‌اخلاق و خوش‌برخورد بود و در کارهای منزل به من کمک می‌کرد. او از نقشه صهیونیست‌ها علیه خود و یار وفادارش خالد منصور آگاهی داشت؛ به‌همین‌علت به خانه برنگشت تا مبادا ما درمعرض خطر قرار بگیریم. او همیشه لبخند می‌زد و این لبخندها بوی شهادت می‌داد».
 وی با بیان اینکه «تیسیر، فرمانده دلسوزی بود و به شهادتی که می‌خواست رسید»، افزود: «امید داشتم در کنار او باشم تا با او در همان زمان و مکان به شهادت برسم. تیسیر در سالگرد ازدواج‌مان که مصادف با 5 اوت بود، به شهادت رسید.»
 ام محمود ادامه داد: «شهید تیسیر الجعبری، مورد سه سوء قصد نافرجام قرار گرفت که در یکی از آنها به‌شدت مجروح شد.»
او گفت: «تیسیر پس از چهار روز دوری کامل از خانه، تلفنی با من تماس گرفت و گفت که برای ملاقات کوتاهی می‌آید تا در کنار همه اعضای خانواده، سالگرد ازدواج‌مان را جشن بگیرد اما مأموران رژیم اشغالگر، این مکالمه را ردیابی کردند و او را در یکی از برج‌های شهر غزه، هدف قرار دادند.»
 ام‌محمود در نامه‌ای خطاب به جنبش جهاد اسلامی و شاخه نظامی آن «گردان‌های القدس»، نوشت که تیسیر الجعبری، با موشک اسرائیل اما با کمک عوامل جاسوس در داخل سرزمین‌های فلسطینی کشته شد.
او افزود: «من از همه جناح‌های مقاومت می‌خواهم غزه را از وجود این عوامل، پاک‌سازی کنند.»
همسر شهید الجعبری همچنین گفت: «کشورهای عرب باید دست از عادی‌سازی و سازش روابط خود با رژیم صهیونیستی بردارند و به راه مبارزه و مقاومت علیه متجاوز و اشغالگری پایبند باشند.»

پدر از زبان دختر
«شادا» دختر شهید «تیسیر الجعبری» هم گفت که پدرش تمام عمرش را تحت تعقیب رژیم اشغالگر اسرائیل گذراند و همان‌طور که می‌خواست و برای هدفی که به آن اعتقاد داشت و به آن وفادار بود، شهید شد.»
 وی افزود: «ما همگی منتظر شهادتش بودیم زیرا تمام حرکات او توسط ارتش اشغالگر تحت نظر بود اما او با صفای باطن به میدان رفت.»
 شادا ادامه داد: «آن‌چه رابطه من و پدرم را قوی‌تر می‌کرد این بود که به‌رغم سنگینی مأموریت‌های نظامی، آن‌ها را مدیریت می‌کرد ولی به محض ورود به خانه، تبدیل به پدری دلسوز می‌شد که از کمک به ما در امور خانه و آشپزخانه ابایی نداشت. بچه‌هایم به جای پدربزرگم او را بابا صدا می‌کردند چون با همه صمیمی بود.» 

پدر از زبان پسران
محمد و محمود، دو فرزند شهید تیسیرالجعبری، خاطراتی از پدرشان در ذهن دارند. محمود، پسر بزرگ شهید تیسیر الجعبری، گفت که زمان زیادی از آخرین ملاقات وی با پدرش گذشته بود، درنهایت بعد از گذشت دو سال، نزد پدر شهیدش در بیمارستان حاضر شد تا با او خداحافظی کند. محمود ادامه داد: «رابطۀ من و پدرم بسیار صمیمانه بود و من نه‌تنها پدر، بلکه دوست و برادر مهربانم را از دست داده‌ام.»
 فرزند بزرگ شهید الجعبری تأکید کرد که تا زمان محقق‌شدن هدف پدرش یعنی آزادی قدس و سرزمین فلسطین، به مبارزه با اشغالگران ادامه خواهد داد زیرا این سیرۀ شهید بوده است. 

برادر از زبان خواهر
خواهر شهید «تیسیر الجعبری» هم گفت: «او از دوران کودکی در بین خواهران و برادرانش دارای ویژگی رهبری بود.»
 وی افزود که از همان کودکی، مسؤولیت بزرگ‌کردن تیسیر را بر عهده گرفته بوده و همیشه برای او، انتظار آینده‌ای متفاوت از پنج برادرش را داشته است.
 خواهر شهید افزود: «تیسیر به محض رسیدن به سن 15 سالگی، به مقاومت فلسطین پیوست. او در مقایسه با همسالان خود، توانایی ذهنی و سازمانی پیشرفته‌ای را از خود نشان داد که او را واجد شرایط مسؤولیت‌های اصلی در گردان‌های القدس کرد.»

منبع:
• مباشر الجزیره، أسرة تیسیر الجعبری فی لقاء خاص مع الجزیرة‌مباشر: كان قائدا حازما وأبا حنونا ونال الشهادة التی كان یریدها، ۲۲ اوت ۲۰۲۳.م