جیب سنگین کت امریکایی
کافی شاپ پنت‌هاوس مجلل یکی از هتل‌های کی‌یف و یک میزگرد با حضور چند نظامی اوکراینی و البته مردی درشت اندام امریکایی که می‌گویند قوت قلب این روزهای تجارت اسلحه در امریکاست. افرادی که دور هم جمع شدند تا باید و نبایدهایشان را درباره تجارت پرسود مسلح کردن نیروهای اوکراینی و تأمین بازار گلوله‌های انفجاری برای حمله به سربازان روسیه روی کاغذ بیاورند. هرچند سه ماه قبل از این دیدار، در حاشیه اجلاس «گروه ۷» در شهر هیروشیمای ژاپن، جو بایدن خطاب به همتای اوکراینی خود گفته بود از انجام هرکاری برای تقویت نیروی دفاعی اوکراین در جنگ با روسیه دریغ نمی‌کند، اما گعده‌های غیرقانونی و دور از خط و ربط دولتی‌های ایالات متحده، گویی تأثیرش بیشتر از وعده وعید‌های رئیس جمهور امریکا و کمک‌های دولتش است.
آرزو نوروزجم
نویسنده
همیشه پای یک دلال در میان است
همین نشست‌ها و جلسات، میلیاردها دلار را به بازار مخفیانه خرید و فروش سلاح برای اوکراین سرازیر می‌کند و البته کمتر کسی مانند «مارک مورالس» سود می‌برد. معاملاتی که نیویورک تایمز در مورد آن معتقد است، انجامش با این دلال امریکایی یادآور گذشته بی‌قید و بند اوکراین است که دلالان با مقامات نظامی روابط گرمی برقرار کرده و قراردادها به‌صورت مخفیانه امضا می‌شد. ایالات متحده که بیش از یک دهه درباره لزوم پاکسازی این سیستم برای رهبران اوکراین نطق می‌کرد، اکنون خودش همین شیوه مبهم را در پیش گرفته است.
جلسات و رفت و آمدهای سران نظامی اوکراین و دلال اسلحه امریکا حالا به بار نشسته و شرکت‌های اسلحه‌سازی اعلام کرده‌اند در چند ماه اخیر سود سرشاری را از بازار داغ جنگ اوکراین کاسب شده‌اند.
سود دلاری با طعم خون
شرکت لاکهید مارتین اعلام کرد، در سه ماهه سوم درآمدی بالاتر از حد انتظار داشته و به علت سفارش‌های بالای داخلی و بین‌المللی، میزان سفارش‌های انجام نشده به رقم 156 میلیارد دلار رسیده است. جنرال داینمیکس نیز در سه ماهه سوم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته نزدیک به 25 درصد رشد درآمدی داشته است. این شرکت خودروهای زرهی، تانک‌ها و توپخانه‌هایی را می‌سازد که به اوکراین ارسال می‌شوند.
درآمد واحد دفاعی، فضایی و امنیتی بوئینگ برای این سه‌ماهه در مجموع به 5.5 میلیارد دلار رسیده که 3 درصد بیش از مدت مشابه سال گذشته است؛ رشد مالی‌ای که این شرکت‌ها شاید در چند سال گذشته و جنگ عراق و افغانستان و حتی حضور داعش هم تا این اندازه آن را تجربه نکرده بودند. از همان روزهای اول دمیدن جنگ میان اوکراین و روسیه، بسیاری از سیاستمداران امریکایی که از سهامداران عمده پیمانکاران نظامی این کشور هم هستند به فکر به دست آوردن سود بیشتر خود شدند و فضا را برای رونق کسب و کار مناسب دیدند.
آن طور که رویترز در گزارشی نقل کرده؛ پنتاگون برای واکنش به افزایش تقاضا برای فروش تسلیحات جدید و انتقال تسلیحات موجود به متحدان امریکا نظیر اوکراین، به کمک تیم ویژه‌ای مانند دفتر خرید و پشتیبانی پنتاگون که مسئول خرید تسلیحات برای وزارت دفاع امریکا است و یک کشور ثالث برای انتقال سلاح نیاز دارد.
دل‌سوزیم، اما فقط برای اوکراین و اسرائیل
آژانس همکاری امنیت دفاعی امریکا هم تجهیزاتی برای ساقط کردن یا مختل کردن پهپادها درخواست کرده که ظرف ۱۲۰ روز برای ارسال به اوکراین آماده باشد.
این آژانس همچنین در پیامی اعلام کرد: در سایه بحران موجود در اروپا، دولت امریکا به تلاش‌هایی برای شناسایی راهکارهایی که بتواند به اوکراین در وضعیت فعلی کمک کند، ادامه خواهد داد.
به دنبال حمایت‌های نظامی ایالات متحده، بلژیک، جمهوری چک، استونی، فرانسه، یونان، هلند، پرتغال، بریتانیا، حتی ناتو هم‌پیمان شده‌اند تا در این کارزار از دولت زلنسکی حمایت کنند، آنها اعلام کردند که تدارکاتی را برای حمایت و دفاع از ارتش و دولت اوکراین ارسال خواهند کرد.
۲۴ فوریه، لهستان برخی از تجهیزات نظامی از جمله ۱۰۰ خمپاره، مهمات مختلف و بیش از ۴۰ هزار کلاه جنگی ایمنی را به اوکراین تحویل داد.
ژانویه ۲۰۲۲ آلمان ارسال هویتزرهای ۱۲۰ میلی‌متری بازمانده از آلمان شرقی و از طریق استونی، به‌سوی اوکراین را رد کرد. اما اعلام کرد که ۵ هزار کلاه ایمنی نظامی و یک بیمارستان صحرایی را به اوکراین می‌فرستد، که شهردار کیف ویتالی کلیچکو با تمسخر پاسخ داد: «بعد چه خواهند فرستاد؟ اما پس از مدتی در ۲۶ فوریه، آلمان از موضع خود عقب نشست و با درخواست هلند برای ارسال ۴۰۰ نارنجک راکتی و همچنین ۵۰۰ موشک استینگر و یکهزار جنگ‌افزار ضدتانک از تجهیزات خود به اوکراین، موافقت کرد.
سبد کالای تسلیحاتی، هدیه از طرف اروپا
۲۷ فوریه، جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد؛ این اتحادیه، ۴۵۰ میلیون یورو (۵۰۲ میلیون دلار) سلاح کشنده و ۵۰ میلیون یورو (۵۶ میلیون دلار) به‌عنوان تجهیزات غیرکشنده برای اوکراین، فراهم خواهد کرد.
بورل همچنین اظهار داشت که قصد داشته‌اند جت‌های جنگنده‌ای را که اوکراینی‌ها قادر به خلبانی آنها هستند، به اوکراین اعزام کنند. لهستان، بلغارستان و اسلواکی دارای جنگنده‌های میگ-۲۹ و سوخو-۲۵ به‌عنوان جت‌های جنگنده‌ای بودند که خلبانان نیروی هوایی اوکراین، توان استفاده از آن را داشتند. اما به‌دلیل وحشت از این‌که روسیه این موضوع را یک اقدام جنگی بداند و این‌که خود کشورهای مبدأ نیز به این تجهیزات، نیاز حیاتی داشتند، این انتقال‌ها صورت نگرفت.
۲۷ فوریه، پرتغال اعلام کرد که تفنگ‌های خودکار ژ۳ و تجهیزات نظامی دیگری را به اوکراین، ارسال خواهد کرد. سوئد و دانمارک هر دو تصمیم گرفتند به ترتیب ۵ هزار و ۲ هزار و 700 سلاح ضدتانک به اوکراین ارسال کنند. دانمارک همچنین قطعاتی از ۳۰۰ موشک غیرعملیاتی استینگر را اختصاص داده است و ایالات متحده نیز در ابتدا در عملیاتی کردن آنها کمک خواهد کرد.
دولت نروژ، پس از این‌که در ابتدا گفت به اوکراین سلاح نمی‌فرستد، اما تجهیزات نظامی دیگری مانند کلاه ایمنی جنگی و تجهیزات حفاظتی را ارسال خواهد کرد، اما در ۲۸ فوریه اعلام کرد که تا ۲ هزار سلاح ضدتانک ام-۷۲ LAW به اوکراین، اهدا خواهد کرد.
کشور بی‌طرف فنلاند نیز اعلام کرد ۲ هزار و 500 تفنگ تهاجمی همراه با ۱۵۰ هزار گلوله، یکهزار و 500 سلاح ضدتانک و ۷۰ هزار بسته جیره رزمی را علاوه بر جلیقه‌های ضدگلوله، کلاه جنگی ایمنی و تجهیزات پزشکی که قبلاً اعلام شده بود، به اوکراین ارسال خواهد کرد.
همچنین برخی کارشناسان، خودداری کشورهای ناتو از اعزام نیروهای نظامی به اوکراین را سیاست مماشات می‌دانند.
در کنار بر و بیاهای دلالان اسلحه به اوکراین و حتی حمایت‌های بی‌وقفه مالی امریکا و اروپا به دولت زلنسکی، اما برخی سران ناتو در حرکتی شتابزده برای مقابله با روسیه، متعهد به پذیرش اوکراین در ناتو شدند؛ وعده‌ای که البته بعد از چیزی حدود 2 سال از گذشت جنگ هنوز محقق نشده است.
عاقبت چه شد؟
حالا حول و حوش ششصد و پنجاه روز از حمله روسیه به اوکراین می‌گذرد؛ حمله‌ای که عایدی‌اش برای روس‌ها، تحریم از سوی کشورهای بلوک غرب بود و برای اوکراینی‌ها به احتمال بسیار زیاد، بخشیدن بخشی از خاک اوکراین به ساکنان کاخ کرملین خواهد بود.
اوایل آذر امسال، رئیس‌جمهور اوکراین با هدف کمک به سربازانش برای حفظ و حراست از خط مقدم نبرد در برابر روس‌ها، دستور ساخت یک شبکه گسترده از استحکامات نظامی را داد، که به عقیده برخی کارشناسان نشانگر تغییر چشمگیر رویکرد کی‌یف در جنگ مقابل روسیه است. کارشناسان این حوزه معتقدند؛ تصمیم جدید زلنسکی نشان داد که قابلیت‌های کی‌یف برای بازپس‌گیری بخش زیادی از قلمرو خود زیر سؤال رفته و این امر بویژه با تقویت قوای روسیه در میدان جنگ و عرصه دیپلماتیک به دستور ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور این کشور قابل تأمل است.
بحران مالی، دغدغه این روزهای کی‌یف
اوضاع این روزهای اوکراین، اصلاً به نفع زلنسکی و سران اروپایی حامی دولت وی نیست، بحران مالی اروپا و امریکا از یک طرف، وعده‌های مجلس سنای امریکا و اتحادیه اروپا هم از سوی دیگر، روزهای سیاسی اوکراین را در حالت تعلیق عجیبی قرار داده است.
حمایت‌های مالی غرب که این روزها روانه غرب آسیا می‌شود تا برای رژیم صهیونیستی دلگرمی ایجاد کند، اما حالا برای اوکراینی‌ها به یک دغدغه بزرگ تبدیل شده است، زیرا اوکراین روی کمک ۱۸ میلیارد دلاری از اتحادیه اروپا، ۸.۵ میلیارد دلار از امریکا، ۵.۴ میلیارد دلار از صندوق بین‌المللی پول، ۱.۵ میلیارد دلار از سایر بانک‌های توسعه و یک میلیارد دلار از انگلیس حساب باز کرده است. کمک‌هایی که اگر بموقع و سر وقت به حساب کی‌یف واریز شود، شاید بتواند برای دفاع در برابر حملات روس‌ها مقاومت کند و خودی نشان بدهد. اما اگر این پول‌ها روانه جیب اوکراینی‌ها نشود و نتواند از این کشورها وام بگیرد، ممکن است به تأمین مالی این پول توسط بانک مرکزی متوسل شود که این امر می‌تواند تورم فوق‌العاده را ایجاد کرده و ثبات مالی این کشور را در معرض خطر قرار دهد. بحران مالی امریکا و ادامه سیاست کاخ سفید برای حمایت از رژیم صهیونیستی، شاید اهالی دنیای سیاست واشنگتن را بر سر یک دو راهی قرار داده است که آیا حمایت‌های مالی از اوکراین در حال حاضر تا چه اندازه اولویت دارد، دغدغه‌ای که وزیر خارجه انگلیس را راهی امریکا کرده تا برای کی‌یف پادرمیانی کند و هم‌پیمان امریکایی خودش را برای ادامه حمایت همه‌جانبه از اوکراین راضی کند.
کاخ سفید: هرچه برای اوکراین دادیم؛ copy paste برای اسرائیل
بایدن اما بارها به دولت اوکراین وعده کمک مالی و تسلیحاتی داده است، کاخ سفید اعلام کرد به اوکراین برای مقابله با روسیه، بسته‌ای به ارزش ۳۷۵ میلیون دلار هم روانه اوکراین خواهد کرد و البته اعلام کرد این کمک‌ها حتی بعد از پایان جنگ نیز ادامه خواهد داشت. او همچنین ماه اکتبر از کنگره حدود ۱۰۶ میلیارد دلار برای حمایت تسلیحاتی از اوکراین درخواست کرده بود. حرف‌هایی که مشابهش را هم همین دو ماه پیش برای اسرائیلی‌ها تکرار کرد و کمک‌های واشنگتن را راهی جنگ علیه غزه کرد و اسرائیل را دلبسته و دلخوش به حمایت‌های همه‌جانبه بخصوص تسلیحاتی غرب کرد.
کمک‌های نظامی ناتو، واشنگتن و دست‌های پشت پرده پنتاگون روانه میدان جنگ شد تا شاید اوکراین پیروز میدان نبرد با روسیه باشد، اما آنچه تا امروز شاهد بودیم نه تنها برتری قدرت نظامی اوکراین نبود بلکه فرسایشی شدن روند جنگ به‌دنبال دخالت‌های نظامی و سیاسی امریکا در جنگ علیه مردم غزه نیز بود.
البته کمک‌های نظامی و تسلیحاتی امریکا و اروپا به اوکراین تا اندازه‌ای خاص و عجیب بود که بر اساس گزارشی که رسانه‌های عربی داده‌اند، اغلب سلاح‌های به کار گرفته شده در جنگ اوکراین و بخصوص غزه، ابزارهای جنگ‌های نوین است که اغلب آنها گرانقیمت هستند و البته طی این دو سال جنگ اوکراین و یک ماه اخیر جنگ در غزه، تولیدات آنها به شکل عجیبی افزایش یافته است.
جنگ در اوکراین از یک سو و جنگی که رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه آغاز کرده از سوی دیگر باعث افزایش قیمت صنایع نظامی شده و پیمانکاران نظامی امریکایی مانند لاکهید مارتین و جنرال داینامیکس و... پیش‌بینی می‌کنند تقاضا برای گلوله‌های توپ و موشک‌های پاتریوت افزایش پیدا کرده و به تبع آن سود آنها در سال آینده بالاتر برود. تنها چیزی که این وسط مهم است، سود شرکت‌های بزرگ امریکایی است و پر شدن جیب سهامداران سلاح‌ساز، نه آوارگی صدها هزار نفر از اوکراینی‌های چشم آبی و کشته شدن هر روزه کودکان و زنان در غزه.