رامین زارعی
نویسنده و طنزپرداز

اگر اهل فیلم دیدن و سینما باشید احتمالاً با شنیدن واژه عدالت اولین فیلمی که به ذهنتان می‌آید «12 مرد خشمگین» اثر سیدنی لومت باشد و اگر به شما بگویند فیلمی کمدی درام با این موضوع ساخته شده، برایتان جالب خواهد بود. هنگام شنیدن واژه «عدالت» در یک فیلم احتمالاً منتظر دیدن صحنه‌هایی از دادگاه، زندان هیئت حاکمه و قاضی خواهید بود ولی در فیلم رئیس خوب شما شاهد دیدن هیچ‌کدام از این صحنه‌ها نیستید. این فیلم از زاویه‌ای دیگر به مباحث عدالت، اختلاف طبقاتی و ذات سرما‌یه‌داری در دنیای ما می‌پردازد؛ آن هم به کمک موقعیت‌های کمدی که باعث روایت هرچه بهتر داستان شده است. شاید با شنیدن نام سینمای اسپانیا، مشهورترین فیلم سال‌های اخیر آن یعنی The Platform به ذهنتان بیاید که در ایران هم حسابی دیده شد. به هر حال سینمای اسپانیا با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی این کشور بیشتر به مضامینی در نقد سرمایه‌داری و نظام طبقاتی می‌پردازد.
رئیس خوب (اسپانیایی: El buen patrón‎) یک فیلم کمدی درام اسپانیایی محصول سال ۲۰۲۱ به کارگردانی و نویسندگی فرناندو لئون د آرانوآ با بازی خاویر باردم، بازیگر مشهور اسپانیایی است. در این فیلم می‌بینیم که چگونه سود بیشتر و ولع قدرت باعث می‌شود در پشت ظاهر مهربان یک مدیر کارخانه، گرگی روباه صفت پنهان شده باشد.
از دیگر آثار این کارگردان اسپانیایی می‌توان به فیلم دوشنبه‌ها در آفتاب (Mondays in the Sun) اشاره کرد که شاخص‌ترین اثر این کارگردان بوده و در آنجا هم به سراغ مسائل مهم جامعه خودش رفته است و داستان شش مرد که از کار بیکار شده‌اند و دچار مشکلاتی در جامعه و خانواده می‌شوند را روایت می‌کند.
داستان فیلم رئیس خوب، در مورد یک مدیر کارخانه بزرگ و مطرح ترازو به نام خولیو بلانکو با بازی خاویر باردم است که با داستان‌هایی مواجه می‌شود و باید تمام مشکلات را تا قبل از رسیدن کارشناسان و داوران یک مسابقه بزرگ کسب‌وکار حل کند تا بتواند این جایزه را نیز به دیوار افتخاراتش اضافه کند. ترازو خودش نماد عدالت است و اینجا اگر لازم باشد حتی دستکاری می‌شود تا عدد دلخواه نشان داده شود، زیرا مهم‌ترین مسئله حفظ ظاهر است. فیلم قربانی کردن عدالت برای رسیدن به قدرت که در اینجا قدرت فردی است را به‌خوبی نشان می‌دهد. علاوه‌بر این با توجه به اوضاع مهاجران در اروپا، به‌خوبی بحث تبعیض نژادی را نیز در فیلم مطرح می‌کند.
هرچند در میانه داستان ریتم و روند آن ممکن است کمی کند باشد ولی یک سوم نهایی، اوج داستان است و نظر مخاطب را در مورد مدیر کارخانه که با وجود خودشیفته و جاه‌طلب بودن نقش مثبت فیلم به‌نظر می‌رسید، عوض می‌کند. ما با سرمایه‌داری مواجهه می‌شویم که حرف‌های شعاری زیبایی می‌زند؛ مانند اینکه هر که بیشتر تلاش کند و کار کند به موفقیت بیشتری می‌رسد و خودش را یک الگو در این زمینه معرفی می‌کند. اما شعارهایش هم دروغ و فریب‌کارانه از آب درمی‌آید و تازه می‌فهمیم که کارخانه هم از پدرش به او به ارث رسیده است.
این فیلم با ۲۰ نامزدی در سی و ششمین جوایز گویا (Goya Awards) که معتبرترین جایزه سینمایی اسپانیا است، برنده ۶ جایزه بهترین فیلم، کارگردان، بازیگر، فیلم‌نامه اصلی، موسیقی متن و تدوین شد و توانست رکورددار این مراسم باشد. همچنین این فیلم با بیش از پانصدهزار بیننده در سال ۲۰۲۱ چهارمین فیلم پرفروش اسپانیایی در بازار داخلی آن سال شد و توانست نظر منتقدین را نیز به خود جلب کند.