آخرین ساعات زندگی شهید «ابوشنب» از زبان پسرش
مسافر خدا
حمزه ابوشنب، فرزند شهید اسماعیل ابوشنب، از رهبران برجسته جنبش حماس، در یادداشتی به جزئیات آخرین دیدار پدرش با رهبران جنبش را لحظاتی قبل از شهادت روایت کرده است که در ادامه این نوشتار از نظرتان می‌گذرد.
شادی برای دیدار معبود...
قبل از ظهر نمی‌دانستم راز شادی مفرط پدرم در چیست! نمی‌دانستم دلیل شور‌وشوق او و دفاعش از عملیات شهید رائد میسک در مرکز بیت‌المقدس چه بود؟ اما موشک‌های اشغالی که بر خودروی پدرم فرود آمد، پاسخگوی آن چیزی بود که در ذهن داشتم. بیت‌المقدس قلب مردم است. درگیری با اشغالگری و اقدام مسلحانه پایتخت مقاومت فلسطین و بازدارنده اشغال و مهار قدرت آن است و این یک خواسته عمومی است و هرکسی از آن غفلت کند، شکست خواهد خورد. شهید اسماعیل ابوشنب در دفاع از آن دریغ نکرد. زمانی که برخی فلسطینی‌ها تلاش کردند به‌هر‌دلیلی از آن فرار کنند یا به آن توجهی نکنند، او نه خسته شد و نه از پای نشست. تمام روز در غزه حضور داشت و اعلام می‌کرد که مقاومت، تنها راه است و گزینه دیگری وجود ندارد. او سعی می‌کرد مبارزه فلسطینیان را با شعار «مقاومت، ما را متحد می‌کند» تقویت کند.
سربازان خدا گردهم آمده بودند
در سحرگاه روز پنجشنبه، مقارن 21اوت2003، در خانه جدیدمان، رهبران جنبش حماس به رهبری شیخ‌احمد یاسین برای گفتوگو درباره تحولات جاری فلسطین، گردهم آمدند و گفت‌وگوها ساعت‌ها ادامه یافت و به محض پایان جلسه و در‌حالی‌که رهبران در حال ترک جلسه بودند، پیامی فوری مبنی بر درخواست برای برگزاری جلسه بین هیأتی از مرجعیت و جنبش رسید. حماس، رهبری نشست را از سرگرفت؛ گویی آخرین جلسه‌ای بود که شیخ‌احمد یاسین و دکتر عبدالله در آن حضور داشتند. عبدالعزیز الرنتیسی، شیخ سعید صیام، دکتر نزار ریان، پروفسور اسماعیل هنیه و دکتر خلیل الحیه، با برادر خود ابوالحسن وداع کردند که مسئول گفتوگو در منزل دکتر محمود بود. گویا سربازان خدا گردهم آمده بودند.
از نماز اول وقت تا شهادت
با نزدیک شدن به تاریخ ملاقات، پدرم خود را آماده کرد. با اینکه قرار بود با دکتر الزهار نماز ظهر را با هم بخوانند، اما تصمیم گرفت قبل از حرکت، نماز بخواند؛ گویی می‌دانست که راه، راه شهادت است. برای پایان دادن به خدمت به فلسطین، وصیتش هشت سال در زندان‌های اشغالی شکسته نشد و به بستگان خود ظلم نکرد، از‌این‌رو با شعار فلسطین ما را متحد می‌کند، زیر پرچم مقاومت ادامه داد تا پیکر او در سالگرد آتش زدن مسجد‌الاقصی، سوزانده شود.
شمعی که با موشک اشغالگران خاموش نشد
پدرم، خدا رحمتت کند. تو شمعی هستی که نه با موشک‌های اشغالگر خاموش می‌شود و نه با گذشت سال‌ها. خدا رحمتت کند پدرم و مقام شهید را به شما عطا کند و چه مقامی بالاتر از آن! خداوند متعال می‌فرماید: «شهدا زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.»