خارچشم

فرشته پناهی
شاعر

خار در چشم و چار ما، ایران!
مانع کسب و کار ما، ایران

هر چه که می‌کشیم نقشه‌ی جنگ
در می‌آرد دمار ما ایران!

نگرانیم دائم از اینکه
ببرد اعتبار ما ایران

همه جا او گماشته آدم
هست دائم کنار ما ایران

همه جا عین سایه در پی ماست
کرده قصد شکار ما ایران
 
همگی دست بسته‌ایم به کل
صاحبِ اختیار ما ایران

دست از پا اگر خطا بکنیم
می کشد انتظار ما ایران!

هر طرف می‌دویم مسدود است
بسته راه فرار ما ایران

تا گشودیم بال و پر، شده است
عامل تار و مار ما ایران

موشک و هسته‌ای که خب دارند
ترکاند اقتدار ما ایران!

می‌کند پیشرفت هر روز و
شد سیه روزگار ما ایران

باشد آقا شدیم تسلیمت
سرور و شهریار ما ایران...

توانستن و نخواستن، مسئله این است

مرضیه ربیعی
طنزپرداز

جمله کوتاه بود و پر قابلیت! گروسی از توانمندی ایران برای تولید احتمالی سلاح هسته‌ای گفت و تاکید داشت ایرانی می‌تواند. البته که در مورد توانستن، حق گفت! او از مقامات کشور خواست تا با ماموران آژانس، کانه مهمان سرزده و سرنزده ندار بوده و علاوه بر تامین شام، نهار و جای خواب، همکاری خیلی خیلی زیادی در سرک کشیدن ایشان به جای جای کشور داشته باشند تا کار به وضعیت عدم پایبندی به تعهدات بین‌المللی نرسد! البته گویا این عدم پایبندی فقط برای کشور ایران، عقوبت داشته و اگر کشوری بمب اتم داشته باشد، قضیه فرق می‌کند! این اظهار نظر گروسی در شرایطی بیان شده است که وی احساس وظیفه کرد که کرمی در خصوص فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران بریزد و درست در زمانی که اسرائیل، انواع سلاح‌های ممنوعه‌ی خود را برای تهدید دنیا به سمت غزه خرکش کرد تا قدرت پوشالی خود را به چشم و گوش مردم دنیا برساند، پای ایران را وسط می‌کشد تا خدای نکرده کسی به اسرائیل نگوید: کثافت! از طرفی به عنوان یک واقعیت غیر قابل انکار، هر موجودی قابلیت‌هایی نیز دارد. مثلا همچنان که ایران قابلیت و توانمندی ساخت سلاح هسته‌ای را دارد، مدیر کل آژانس انرژی اتمی نیز قابلیت ویژه‌ای در تغییر عکس‌العمل نسبت به کشورهای مختلف دارد و در مواقع لزوم برخوردهایش هم‌چون موضع آمپول‌زنی شل می‌شود. مثلاً در برابر اسرائیل و آمریکا که تا خرتناق سلاح هسته‌ای و بمب اتم دارند، کلاً شل است! و یا هنگام شنیدن گنده‌گویی وزیر اسرائیل و تهدید مردم غزه با بمب اتم، این قابلیت وی وارفته و دوباره به عرصه‌ی ظهور رسید. هرچند که کلاً این غربی‌ها آدم‌های عجیبی هستند! منظورم از عجیب، مفاهیمی چون پر‌رو، خود برتربین، خود آدم حساب‌کن، فقط خودمون خوبیم و بقیه اخ و پیف‌اند، ما زورمون زیاده و می‌توانیم و می‌کُشیم و شما فقط بمیرید و بقیه آدم نیستندی هستند. یعنی اگر ما بمب اتم داریم، همینی که هست! شما نباید بتوانید، یعنی نخواهید و نتوانید. هرچند این موضوع از سوی غربی‌ها مغفول مانده که در قضیه‌ی هسته‌ای برای ایران بین توانستن تا خواستن، فاصله است واگرچه می‌تواند، ولی نمی‌خواهد این قابلیت خود را به عرصه‌ی ظهور برساند.

نمره بیست

احمد رفیعی وردنجانی
شاعر

گفته گروسی با نگاهی روی یک لیست
پیداست تسلیحات ایران هسته‌ای نیست

اما اگر روزی کند اینگونه نیت
دارد برای نیت خود قابلیت

ایران نَوَد گردیده با سعی موک‍ّد
تا سربگردانیم ایران می شود صَد

داریم از این ماجرا بسیار تشویش
داریم خیلی دلهره توی دل خویش

غافل اگر باشیم با سرعت در این ره
ایران به شکل هسته‌ای گردد مسلح

القصه در دل‌های آنان اضطراب است
دنیا هراسان از شکوه انقلاب است

از دلهره خورده‌ست اهریمن به بن‌بست
این دلهره خود بهتر از صد نوع بمب است

هرچند ایران فکر بمب هسته‌ای نیست
اما شده در درس قدرت نمره‌اش بیست

تسلیحات هسته‌ای

 محدثه مطهری
طنزپرداز

تسلیحات
تسلیحات. [تَ سْ] ج تسلیح، بر وزن تفعیل. شایدم ج اسلحه بر وزن افعله. ادوات جنگی. توپ تانک فشفشه‌. دمپایی ابری و مگس‌کش.

هسته‌ای
هسته‌ای. [هَ تِ] (اِ مرکب) (تشکیل شده از: هس که معنی خاصی ندارد و ته‌ای که باز هم معنی خاصی ندارد ولی هسته‌ای معنی خاصی دارد. خیلی عجیب است!) پرسش از هسته بودن، مانند پرسش وجودی از جسم سفتی که یکهو هنگام تناول هندوانه لای دندان می‌رود مبنی بر اینکه آیا تو هسته هستی؟ پرسش بنیادین از میوه‌فروش تره‌بار درمورد نوع انگور مبنی بر اینکه آیا هسته دارد؟ پرسش کنایه‌آمیز کارفرما به مقنی مبنی بر اینکه چقدر عمیق زمین را کنده‌ای، به هسته زمین رسیدی؟ و پرسش که نه، نوعی انرژی که حق مسلم ماست ولی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی را نگران می‌کند.

ندارد

مرضیه قاسمعلی
شاعر

گاهی جهان با تو فقط پیکار دارد
یا مشکلی با جاده‌ی هموار دارد

می‌داند او پاکی، ولیکن از غرورش
روی خریت‌های خود اصرار دارد

وقتی بلا برخاست از بیکاری او
بر کرم‌های ریخته اقرار دارد

پاچه گرفتن کار هر روز و شب اوست
با این همه ترس از سه خط شلوار دارد

کرده لگد روی دم این شیر شرزه
از ترس تنبان ترش انکار دارد

 ایران «ندارد» بمب، بنویسید دنیا
کور است یا که چشم‌های تار دارد

عامل نگرانی‌زا و نگرانی‌زدای یک دبیرکل

محمدرضا رضایی
طنزپرداز

نگرانی یک اختلال روانی رایج است که در بیشتر افراد جهان مشاهده می‌شود. اما اگر این نگرانی بیش از اندازه شود می‌تواند روح و روان فرد نگران و گاهی هم سایر افراد مرتبط با فرد نگران را آزار دهد. عواملی مانند اتّفاقات دوران کودکی، تأثیرات جامعه، محیط کاری پراسترس و همچنین دبیرکلی در یک سازمان بین‌المللی از جمله موارد نگرانی‌زا هستند.
روانشناسان و محققان تا به‌حال، راه‌های علمی و مؤثری برای کاهش نگرانی ارائه کرده‌اند، اما تنها مورد نگرانی‌زایی که هیچ محققی تا اکنون راهی برای رفع آن پیدا نکرده، همان مورد آخر، یعنی دبیرکلی یک سازمان بین‌المللی است.
به‌طرز عجیبی هرکس دبیرکل یک سازمان بین‌المللی می‌شود، ابراز نگرانی جزو ویژگی‌های ذاتی‌اش شده و تا آخر دوران مسئولیت هم از وی جدا نمی‌شود. البته این نگرانی جنبه مثبت و منفی دارد. مثلاً اگر دبیرکل سازمان ملل از جنایات عربستان سعودی در یمن یا جنایات اسرائیل در غزه ابراز نگرانی کند، این یک نگرانی منفی است و با محتویات ساک‌های بزرگی که از همان عربستان و اسرائیل برای وی ارسال می‌شود، نگرانی‌اش درمان می‌شود؛ محققان که از محتویات آن ساک‌ها خبر ندارند، فرضیه‌ای را مطرح می‌کنند که طبق این فرضیه، آن ساک‌ها دارای قرص‌های ضدنگرانی است و چیز خاصی در آن نیست.
اما در زمانی‌ که نگرانی جنبه مثبت داشته باشد، قضیه کاملاً متفاوت است؛ مثلاً زمانی که یک دبیرکل از اقدامات هسته‌ای ایران یا صنعت موشکی گروه‌های مقاومت نگران شده باشد. در این موارد دیده شده که همان ساک‌ها به دست دبیرکل مذکور می‌رسد، اما قبل از وقوع نگرانی؛ یعنی این‌بار محتویات ساک‌های ارسالی از آمریکا، عربستان و... اول به دست دبیرکل می‌رسد و سپس وی نگران می‌شود. محققان هنوز نتوانستند بفهمند که محتویات این ساک‌ها چیست، که در بعضی موارد باعث رفع نگرانی می‌شود، اما در بعضی موارد دیگر، خود عامل نگرانی‌زایی است.
در هر صورت محققان توصیه می‌کنند کلا سراغ دبیرکلی یک سازمان بین‌المللی نروید تا زندگی بلاتکلیفی را تجربه نکنید.