سکوت فراگیر سلبریتیها در برابر جنایات اسرائیل
در حالی اسرائیل در غزه در حال نسلکشی و کودککشی است که هنرمندان و کمپانیهای فیلمسازی هالیوود، اسرائیل را در این جنایات تنها نگذاشتهاند و هر روز خبر حمایت یکی از آنها از درز رسانهها منتشر میشود.
هانیه شجاعیزند
نویسنده
چرا فلسطین باید آزاد شود
در حقیقت حامیان اسرائیل از کسانی پشتیبانی میکنند که محسن بهاروند در خبر آنلاین در توصیف آنها میگوید: در تاریخ روابط بینالملل رژیمی مخوفتر، بیرحمتر و ضد بشریتر از رژیم صهیونیستی ظهور نکرده است.
معاون پیشین حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه و سفیر پیشین ایران در بریتانیا در ادامه توصیف و تشریح خود از اسرائیل میگوید: هیچ جنایتی نیست که این رژیم بهصورت مکرر انجام نداده باشد. اشغال، تجاوز، جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت، جنایت علیه غیرنظامیان، انفجار منازل مسکونی، از بین بردن مزارع و باغات، زندانی کردن کودکان، تروریسم، آدمربایی، تبعیض نژادی، آپارتاید، نقض گسترده و وسیع حقوق بشر و هر جنایتی که تاکنون علم حقوق آن را شناسایی کرده است توسط این رژیم ارتکاب یافته است. فقط ارتکاب یک فقره از این جنایات گسترده و سازمانیافته کافی بود تا سیاستمداران یک کشور را در معرض تعقیب قضایی و تنفر بینالمللی قرار دهد، ولی هیچ کشوری و هیچ محکمهای تاکنون جرأت نکرده است جنایتکاری از ساختار سیاسی این رژیم بهپای میز محاکمه کشانده و او را مجازات کند.
وجدانهای خاموش زیر خاکستر منفعتطلبی
در شرایطی بازیگران و کمپانیهای فیلمسازی دنیا برای حمایت از اسرائیل بسیج شدهاند که سهم فلسطین از ظرفیت حمایت هنرمندان دنیا سکوت سنگینی است که بوی منفعتطلبی میدهد. منفعتطلبانی که در دو میدان اما با یک هدف و در یک جبهه، پشت تا پشتهم مقابل فلسطین جبهه گرفتهاند. از عکس دستهجمعی کوئنتین تارانتینو در یک پایگاه نظامی اسرائیل در چند روز اخیر تا اعلام حمایت دو میلیون دلاری والت دیزنی از اسرائیل و در کنار آنها سکوت هنرمندان در سایر کشورها بخصوص ایران سهم نابرابر فلسطین را در عرصه رسانه و فیلم نشان میدهد.
رابرت ایگر، مدیرعامل شرکت والت دیزنی در مقابل نسلکشی اسرائیل با لحنی سرشار از دلسوزی برای رژیم کودککش اسرائیل پیام حمایت خود را اینگونه اعلام میکند و میگوید: به دنبال حملات وحشتناک علیه یهودیان در اسرائیل در هفته گذشته، ما باید هر کاری که میتوانیم برای حمایت از مردم بیگناهی که درد، خشونت و عدم اطمینان فوقالعادهیی را تجربه میکنند، انجام دهیم. شرکت والت دیزنی اعلام کرده دو میلیون دلار به سازمانهایی که در حال ارائه کمکهای بشردوستانه هستند، اهدا میکند. اما تنها کمپانیهای هالیوودی حامیان اسرائیل نیستند بلکه هنرمندان هم بنا به وظیفهای که دارند پیام حمایتشان را به دنیا مخابره کردند. از جمله این اشخاص مدونا، گل گدوت، نینا دوبرو، سوفیا ریچی، آشلی تیزدل و کایلی جنر هستند. این سلبریتیها با توجه به تبعات حمایتشان از اسرائیل از طرف مردم حقطلب و انساندوست دنیا ترجیح دادهاند تا در زمینی بازی کنند که برای آن مشهور شدهاند. هرچند با فشار فالوورها و ریزش چند میلیونی کاربرانشان مجبور شدند کامنتهای حمایتی خود از اسرائیل را پاک کنند.
علاوه بر پستهای فردی در رسانههای اجتماعی، یک بیانیه توسط 700 هنرمند و اینفلوئنسر امضا شده است. هنرمندانی مانند «کریس پاین»، «مام بیالیک»، «لیو شرایبر»، «گل گدوت»، «جری ساینفلد»، «مایکل داگلاس»، «امی شومر»، «جیمی لی کورتیس»، «رایان مورفی» از مردم اسرائیل حمایت کردند.
دست وحشت پشت سلبریتیهای هالیوودی
مرور تاریخ به عقب نشان میدهد همین معترضان امروز به قیام فلسطینیان، 10 سال پیش در برابر جنایات اسرائیل علیه مردم فلسطین با هشتک فلسطین را آزاد کنید از مردم مظلوم دفاع کردهاند. کسانی مانند ریحانا، جان کیوزک، مدونا، میا فارو، ماریو بالوتلی، خاویر باردم، کری واشنگتن، پنلوپه کروز، راب اشنایدر هرچند که این سلبریتیها خیلی زود پستهای توئیتر و اینستاگرام خود را پاک کردند و برای تطهیر خود اینگونه واکنش نشان دادند. ریحانا پست توئیتر خود را پاک کرد، هاوارد عذرخواهی کرد و گفت که پستش اشتباه بوده و او هیچوقت درباره مباحث سیاسی جهان نظر نداده و هیچوقت همنظر نخواهد داد و گومز هم یک پست دیگر در ادامه گذاشت و گفت: البته برای واضحتر شدن بیشتر باید بگویم من سمت کسی را نمیگیرم! مرور این واکنشها در جامعه هنری جهان نشان میدهد که باوجود تبلیغات وسیع رسانههای غربی بر ساخت تصویری مظلوم نمایانِ از اسرائیل و گستردگی جریانهای رسانهای علیه نیروی مقاومت سبب نشده است تا پیام حقطلبی مردم فلسطین به گوش مردم دنیا نرسد، اما آنچه عیان است دنیای شکلگرفته امروز که بر پایه اصول لیبرالیسم و منفعتطلبی خود را تعریف کرده است هنرمندان برای در امان ماندن از تبعات همراهی با جبهه حق ترجیح میدهند یا سکوت کنند یا مانند مدونا برای رهایی از غضب و خشم ناشی از حمایتش از مردم فلسطین 10 سال بعد پرچم حمایت از اسرائیل را بلند کند.
عبور از روی فرش قرمز با ژست خود تحقیری
اما این داستان تنها در هالیوود جریان ندارد. همینجا در قلب حامیان مظلومان دنیا یعنی ایران هم هنرمندان در یک اجماع تقریباً جمعی خود را کنار کشیدهاند و در سکوتی همهگیر ترجیح دادهاند واکنشی در حمایتی از مردم مظلوم فلسطین از خود نشان ندهند.
هرچند برخی رسانهها این سکوت را سیاسی تلقی کردهاند و معتقدند اهالی هنر به دلیل اختلافنظر باسیاستهای نظام سعی میکنند خود را از دنیای سیاست جدا کنند اما آنچه عیان است بیربطی و بیارتباطی دو موضوع سیاستهای نظام جمهوری اسلامی ایران و نسلکشی اسرائیل در فلسطین است و سادهلوحانه است اگر هنرمندانمان را تا این اندازه کوتهنظر تصور کنیم.
سکوت هنرمندان بخصوص آنهایی که منتظر کوچکترین جرقهای هستند تا به اسم انسانیت و حقخواهی شعار بلند سر بدهند از چند منظر قابلبررسی است.
بررسی نظام فکری و دنیای حبابی شکلگرفته در بستر زندگی اغلب این هنرمندان در دایره خود تحقیری در مقابل غرب تعریف میشود در حقیقت این دسته از هنرمندان همیشه به سمتی میایستند که غرب به عنوان وطن اصلی آنها ایستاده. این هنرمندان که اغلب دو تابعیتی محسوب میشوند مبنای فکری و ایدئولوژی خود را غرب تعریف کردهاند و همین بهانه برای سکوتشان کفایت میکند.
درعینحال دستهای دیگر از هنرمندان هستند که به امید حضور در جشنوارههای خارجی و عبور از روی فرش قرمز جشنوارهها و در سطوح پایینتر پذیرفته شدن آنها در میان اهالی هنری که از سمت سفارتخانههای خارجی حمایت میشوند ترجیح میدهند سکوت کنند تا از کسانی دفاع کنند که تبعاتی دارد و منافعشان را به خطر میاندازد.
این بیتفاوتی تا به آنجاست که خبرنگار بنگاه رسانهای انگلیس بیبیسی، به علت نوع گفتمان و سیاست رسانهای این شبکه خبری درباره جنگ غزه استعفا داد.
به گزارش فرارو، نوح آبراهامز جوان ۲۲ ساله یهودی است که برای بخش ورزشی رادیو بیبیسی کار میکند. او با انتشار پیامی در پیامرسان ایکس (توئیتر)، اعلام کرد دیگر برای بیبیسی کار نمیکند و از این پس هیچ همکاری با این شبکه خبری نخواهد داشت.
وی علت این کارش را نوع سیاست خبری بیبیسی اعلام کرده است که بر اساس آن، نیروهای حماس باید تروریست خوانده شوند حالآنکه این جوان یهودی نظر دیگری دارد و معتقد است نیروهای حماس، مبارزان آزادیخواه هستند.
مردم مظلوم فلسطین بیش از 70 سال در سکوت رسانهای و بیتوجهی جامعه بینالملل امروز را با طوفانالاقصی جشن میگیرند و پیروزی محتمل آنها در آینده خار چشم کسانی است که برای رسیدن به منافع شخصی خود ترجیح دادند نهتنها پشت مظلومیت مردم فلسطین نباشند بلکه برای تطهیر خود از این حمایت، در مقابل آن جبهه گرفتهاند.