در حافظه موقت ذخیره شد...
نور امید!
فرشته پناهی
شاعر
هرچند عمری هی پی ماشین دویدم
بالاخره شد قسمتم ماشین خریدم
از لطف مسئولین امر وخودروسازان
آخیش! آخر طعم ماشین را چشیدم
یک عالم امکانات دارد خودرو جانم!
من صاحب یک خودروی لوکس و جدیدم
هم چرخ دارد هم کلاچ و گاز و ترمز
هم یک چراغی که شده نور امیدم
هم صندلی دارد الهی شکر، هم در
هم بوق که شخصا صدایش را شنیدم
هرچند دست چندم است و کار کرده
گاهی زده ریپ و گهی ترمز بریدم
مانند مشتی ممدلی، صد شکر اما
پیش زن و فرزند، آخر روسفیدم
از فرط ایمن بودنش هم در دل خاک
آسوده و آرام و راحت آرمیدم