در حافظه موقت ذخیره شد...
در باب آینده یکی از چالش برانگیزترین مشاغل
روبات‌ها قادر به شـــکـســـت روزنامه‌نگاران نیستند
این فناوری جدید حتی راه خود را به مراکز قدرتمند رسانهای مانند وال استریت ژورنال، آسوشیتدپرس، فوربس و رویترز نیز باز کرده است. بسیاری از شرکت‌های رسانهای که تمایلی به استفاده از روزنامه‌نگاری خودکار برای جایگزینی روزنامه‌نگاران ندارند، هنوز نوعی هوش مصنوعی را در ساختارهای تجاری خود گنجانده‌اند، مانند «Juicer» بی‌بی‌سی که به طور خودکار مقالات را بر اساس موضوع، ارتباط و عوامل دیگر مرتب می‌کند و نیویورک تایمز از طریق «ویرایشگر» با برچسب‌گذاری خودکار عبارات کلیدی، اطلاعات را در دسترس‌تر می‌کند.
ناتوانی در تشخیص روبات از روزنامه‌نگار
در حالی که نرخ ادغام هوش مصنوعی در بخش رسانه رشد می‌کند، پیشرفت‌های فناوری نیز افزایش می‌یابد. بزودی، ممکن است نتوانید روزنامه‌نگاری «واقعی» و «روباتی» را از هم متمایز کنید.»
یکی از کارشناسان یک شرکت پیشرو در تولید محتوای سرمقاله خودکار، می‌گوید: «نوع مقالات تولید شده توسط روبات از لحاظ سبک، پیشرفته نیستند، اما به نظر می‌رسد که انسان آنها را نوشته است. در واقع، ما فقط برخی از متون املاک و مستغلات خود را از طریق ابزاری به نام «GPTrue or False» تولید کردیم، که قرار است تشخیص دهد آیا آنها توسط یک انسان نوشته شده‌اند یا یک روبات. جالب اینجاست که نتیجه به این صورت بود: «به احتمال 97.77 درصد متن انتخاب شده توسط یک انسان نوشته شده است.»
این مقاله تأکید دارد که با وجود کارایی و کیفیت، فناوری تولید زبان خودکار در حال حاضر محدود به تولید مقالاتی است که روی اعداد یا داده‌های تجربی تمرکز دارند، به همین دلیل است که رسانه‌های خبری در بخش‌های مالی، آب‌وهوا و مراقبت‌های بهداشتی سرمایه‌گذاری سنگینی دارند. روزنامه‌نگاران خودکار نمی‌توانند اطلاعات خود را برای ایجاد مقاله جمع‌آوری کنند و نمی‌توانند داده‌های غیر عددی را محاسبه کنند. در نتیجه، روزنامه‌نگاری خودکار هنوز به سایر بخش‌های رسانهای گسترش نیافته است و احتمالاً برای مدتی گسترش نخواهد یافت. یک ماشین می‌تواند اخباری را برای شما تولید کند که افت بازار سهام در سراسر جهان را اعلام کند، اما نمی‌تواند دلیل آن را به شما بگوید.
فناوری هوش مصنوعی به رشد خود ادامه خواهد داد و حتی برخی از روزنامه‌نگاران می‌ترسند که آنها را پشت سر بگذارد. در سال 2020، مایکروسافت ده‌ها روزنامه‌نگار را اخراج کرد و الگوریتم‌هایی را جایگزین آنها کرد که می‌توانستند کارهای مشابه را سریع‌تر، با پول کمتر و با دقت بهتر انجام دهند.این موضوع نگرانی در مورد اینکه آیا الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند به طور کامل جایگزین مدل‌های قدیمی‌تر شوند، یعنی خبرنگاران انسانی، ایجاد کرد.
روزنامه‌نگاری اشتراک تجربیات انسانی است
سؤال این است که آیا تهدیدی برای روزنامه‌نگاری احساس می‌شود؟ نینا آلوارز، استادیار روزنامه‌نگاری بین‌المللی در دانشکده روزنامه‌نگاری کلمبیا در‌‌این خصوص می‌گوید: «من فکر می‌کنم این اتفاق می‌افتد، بویژه وقتی بودجه در رسانه و روزنامه‌نگاری کاهش می‌یابد.بخصوص در سطوح محلی، روزنامه‌نگاری خودکار چیزی است که روزنامه‌ها یا رسانه‌های دیجیتال ممکن است مجبور شوند در جهت آن حرکت کنند. با این وجود هنوز هم بسیاری بر‌‌این باورند که روزنامه‌نگاری خودکار هرگز به طور کامل جایگزین روزنامه‌نگاری نخواهد شد. با وجود‌‌اینکه نظراتی در خصوص قدرت‌گیری روبات‌ها در موضوع روزنامه‌نگاری وجود دارد اما همچنان گروهی نیز بر‌‌این باورند که چیزی منحصر به فرد در روزنامه‌نگاری وجود دارد که نمی‌توان آن را با الگوریتم‌ها تکرار کرد. روزنامه‌نگاری به اشتراک‌گذاری تجربیات شخصی انسانی است که نمی‌توان آن را کمی کرد یا به مجموعه‌‌ای از دستورالعمل‌ها تقلیل داد.
جیمز استیل، روزنامه‌نگار برنده چهار جایزه پولیتزر، می‌گوید: «بسیاری از مردم فکر می‌کنند دوران مدرن روزنامه‌نگاری توسط واترگیت آغاز شد، اما در واقع پیش از آن بود. در واقع در جنگ ویتنام آغاز شد، زمانی که بسیاری از ادعاهای دولت نادرست یا گمراه کننده بودند.این شروع جنبش مدرن تحقیقاتی بود. واترگیت نیز به جنبش ضربه بزرگی زد و مطبوعات را وادار کرد با نگاه انتقادی بیشتری به دولت‌ها نگاه کنند.
اساس جنبش تحقیقی فراتر از دهه‌های 60 و 70 بود و به عراق و افغانستان منتقل شد، جایی که روزنامه‌نگاران امریکایی راهی برای اتصال جنگ‌های خاورمیانه به خوانندگان خود یافتند. در نتیجه روزنامه‌نگاری شخصی و مبتنی بر داستان ظاهر شد.
با مشاهده تحول روزنامه‌نگاری در دهه‌های گذشته، آشکار می‌شود که روشی که روزنامه‌نگاران اطلاعات خود را به بینندگان خود ارائه می‌کنند، معنا و تأثیر مقاله را کاملاً تغییر می‌دهد. رابطه بین یک داستان و یک خواننده، که توسط یک روزنامه‌نگار به هم پیوسته است، روشن می‌کند که روزنامه‌نگاری هرگز نمی‌تواند به طور کامل با هوش مصنوعی جایگزین شود.
روزنامه‌نگاری یک علم غیر دقیق است. بسیاری از عوامل انسانی داستان را می‌سازند. می‌توانید به مقالهای برسید که به نظر می‌رسد توسط یک انسان نوشته شده است، اما عامل ناشناخته این است که وقتی یک تعامل انسانی دارید، همه چیزهایی که قرار است یک داستان را تأثیرگذار کند، وجود دارد من حتی بهترین الگوریتم‌ها را نمی‌بینم که بتوانند آن را جذب و حفظ کنند.
روزنامه‌نگاری خودکار احتمالاً جایگزین روزنامه‌نگاری نخواهد شد، اما آن را متحول خواهد کرد. هوش مصنوعی کار روزنامه‌نگاران را بهبود می‌بخشد- شاید حتی نوشتن مقاله، اطلاعات و دسترسی را بهبود ببخشد، اما به تنهایی به ابزار‌‌ایجاد مقاله تبدیل نخواهد شد.
تحول روزنامه‌نگاری دائمی است
چراکه کار یک روزنامه نگار ضروری است و تغییر نخواهد کرد. چیزی که تغییر خواهد کرد روشی است که آنها با استفاده از مدلی که فناوری و تحقیق را برای دستیابی به نتایج بهتر ترکیب می‌کند، حرفه خود را انجام می‌دهند. روزنامه‌نگار به لطف هوش مصنوعی بسیار باهوش‌تر خواهد بود و می‌تواند از ابزارهای موجود برای تجزیه و تحلیل الگوها و استخراج اطلاعات استفاده کند. به‌‌این ترتیب کار آنها تأثیر بیشتری خواهد داشت.»
اگرچه هوش مصنوعی یک تهدید مستقیم برای روزنامه‌نگاری نیست، اما قادر به‌‌ایجاد تغییر است. همان‌طور که هوش مصنوعی می‌آموزد که چه نوع مقاله‌هایی بیشترین تعامل را ایجاد می‌کنند و به جای یکپارچگی، مقالاتی را برای دیدگاه‌ها ایجاد می‌کنند، روزنامه‌نگاری ممکن است یکی از مهم‌ترین جنبه‌های خود را از دست بدهد: عینیت. قبل از هوش مصنوعی، اخبار آنلاین - بویژه رسانه‌های اجتماعی - اولین تهدید برای روزنامه‌نگاری عینی بود. به‌عنوان مثال، فیس بوک، اطلاعات بینندگان را صرفاً به‌‌این دلیل تغذیه می‌کند که آنها به آن واکنش نشان می‌دهند، حتی اگر نادرست باشد. اکنون، مشکل با هوش مصنوعی بیشتر هم شده است. روزنامه‌نگاری نقش مهمی در جامعه داشته و خواهد داشت. با این حال، فناوری‌هایی که می‌توانند روزنامه‌نگاری را متحول کنند همچنان در حال ظهور هستند. در ابتدا اینترنت و حالا هوش مصنوعی. با توجه به‌‌اینکه روزنامه‌نگاری خودکار دائماً بهبود می‌یابد و در حال حاضر در بخش‌های مختلف رسانهای استفاده می‌شود احتمالاً همچنان باقی خواهد ماند.
این بدان معناست که روزنامه‌نگاری در آینده احتمالاً ترکیبی از خبرنگاران انسانی خواهد بود که توسط خبرنگاران خودکار کمک می‌شوند. اگرچه هوش مصنوعی توانسته است مقالاتی با حداقل کمک انسانی ایجاد کند، شرکت‌های هوش مصنوعی و روزنامه‌نگاران هر دو موافق هستند که جنبه انسانی مقاله‌ها همچنان مهم است. در حالی که شرکت‌هایی وجود دارند که به تولید مقالات خودکار اختصاص داده شده‌اند، برخی از شرکت‌ها به‌دلیل پیامدهایی که ایجاد می‌کند، از اصطلاح «روزنامه‌نگاران خودکار» دور می‌شوند.
یونایتد روبات توضیح می‌دهد: «متونی که روبات‌های ما تولید می‌کنند واقعاً روزنامه‌نگاری نیستند، بلکه بیشتر اطلاعات مفیدی هستند که مکملی برای روزنامه‌نگاری آموزش دیده تولید می‌کنند.» بنابراین، همان‌طور که صنعت انتشار اخبار با محتوای خودکار آشناتر می‌شود، ما از اصطلاحات «ژورنالیسم خودکار» و «ژورنالیسم روبات» فاصله می‌گیریم. غیرقابل انکار است که با پیشرفت تکنولوژی و تغییر منافع عمومی، روزنامه‌نگاری بزودی دستخوش تغییرات اساسی خواهد شد. با این حال روزنامه‌نگاری «انسانی» بخش مهمی از جهان آزاد باقی خواهد ماند و برای غلبه بر هر مانعی سازگار خواهد شد.
در حالی که عدم اطمینان آینده روزنامه‌نگاری را پوشانده است، تمایل انسان‌ها برای دستیابی به اطلاعات و ارتباط عاطفی با محتوا پابرجاست.
