دولت سیزدهم در حالی شروع به کار کرد که کشور با 8٫7 میلیارد دلار بدهی خارجی (آمار مربوط به پایان خرداد 1400) مواجه بود.
این در حالی است که در پایان خرداد 1392 و قبل از شروع به کار دولت روحانی میزان بدهی خارجی کشور 7٫1 میلیارد دلار بود. سررسید بدهیهای خارجی به جامانده از دولت دهم شامل 1٫87 میلیارد دلار در سال 1392، 1٫39 میلیارد دلار در سال 1393، 1٫1 میلیارد دلار در سال 1394، 854 میلیون دلار در سال 1395 و 1.88 میلیارد دلار برای سال 1396 به بعد بود؛ یعنی دولت روحانی در 4 سال اول خود 5٫2 میلیارد دلار از بدهی خارجی به جامانده از دولت احمدینژاد را باید تسویه میکرد.
اما دولت رئیسی باید در سال اول فعالیت خود 3٫5 میلیارد دلار از بدهی دولت روحانی را تسویه میکرد و این رقم برای سال 1401 برابر با 1٫88 میلیارد دلار، سال 1402 بالغ بر 1٫5 میلیارد دلار و سال 1403 برابر با 905 میلیون دلار است؛ یعنی دولت رئیسی مجبور است در 4 سال اول خود 7٫8 میلیارد دلار از بدهی خارجی دولت قبل را تسویه کند که نسبت به وضعیت دولت یازدهم 2٫6 میلیارد دلار بیشتر است. نکته مهم آن که دولت احمدینژاد بیش از 9 میلیارد دلار از میزان بدهیهای خارجی کشور را نسبت به پایان دولت خاتمی تسویه کرد که معادل 56 درصد بود.