آرزوکیهان
روزنامه‌نگار

ایستگاه‌های مسیر مریخ
هر ایستگاه یا بندر قادر است به شکل روباتیک محموله‌ها و وسایل نقلیه مورد نیاز فضانوردان را حمل کند و به دست ساکنان برساند. با به‌کارگیری آنتن‌های بزرگ هم می‌توان ارتباط دائمی با زیستگاه‌های مریخی یا دیگر سیارات منظومه شمسی ایجاد کرد.
 
ایستگاه فضایی در حال چرخش به دور ماه
ایستگاه‌های فضایی که به دور ماه می‌چرخند، گامی کلیدی در سفر بشر خواهند بود. هم‌اکنون کارشناسان ناسا در تلاش‌اند تا از ایستگاه‌های پایدار در نزدیکی ماه به عنوان یک دروازه برای انتقال سوخت و پرسنل به سطح سیاره فراهم کنند. هم‌اکنون بسیاری از شرکت‌های خصوصی و دولت‌ها در تلاشند تا با سرعت هرچه بیشتر زیرساخت‌های توسعه ایستگاه‌های فضایی را فراهم کنند.

سود‌آوری استخراج سیارک‌ها برای شرکت‌های فضایی
بنا بر آخرین اطلاعات موجود استخراج سیارک یا دسترسی به سیارک‌های نزدیک به زمین در مسیر ماه و مریخ در میان صنایع بالقوه سودآور قرار دارد. یک شرکت، ارزش بالقوه بیش از 6000 سیارک ردیابی شده توسط ناسا را اندازه‌گیری کرده و تخمین زده است که استخراج فقط 10 سیارکی که به دلیل نزدیکی آنها به زمین انتخاب شده‌اند، می‌تواند حدود 1.5 تریلیون دلار خالص شود.

پایگاه‌های ماه سرنشین‌دار
برخی از کارشناسان معتقدند پایگاه‌های قمری و ایستگاه‌های فضایی نزدیک به زمین اولین زیرساخت‌ها را در فضا می‌سازند. آنان بر این باورند ساخت ایستگاه‌های فضایی و پایگاه‌های ماه، پایه‌های زیرساخت فضایی را برای پنجاه سال آینده ایجاد می‌کند که منجر به ساخت سکونت‌‌گاه‌های فضایی و مأموریت‌های سرنشین‌‌دار به مریخ می‌شود. استخراج سیارک‌ها و در نهایت مستعمرات انسانی که در فضا می‌چرخند یا در سیارات دیگر مستقر شده‌اند، شکلی نوین از زندگی آینده بشر خواهد بود. برای ساخت این ایستگاه‌های فضایی تعداد کارگران فضایی و فضانوردان به هزاران تن افزایش خواهد یافت. با توجه به اطلاعات موجود و داده‌های کاوشگران فضایی ماه مکان منطقی برای ایجاد اولین سکونتگاه انسانی در خارج از زمین است. ماه یک بستر عالی برای مطالعات علمی بویژه نجوم است. این سیاره با وجود داشتن انرژی (نور خورشید) و منابع مادی دیگر می‌تواند برای حمایت از فعالیت‌های انسانی محیطی مناسب باشد.
برخی از دانشمندان بر این باورند که روی ماه و مریخ می‌توان به منابع معدنی شگفتی از عناصر نادر نیز دست یافت که برای بسیاری از زیرساخت‌های آینده مفید است و راه‌های پیشرفت فناوری جدید را فراهم خواهد کرد.
این در حالی است که «ایلان ماسک» در یکی از سخنرانی‌های خود تأکید کرده است برای اینکه بشر بتواند حیات چند سیاره‌ای را تجربه کند شاید نیاز به 1000 کشتی یا چیزی شبیه به آن داشته باشد تا بتوان انسان و دیگر وسایل مایحتاج را بین سیاره‌های منتخب جابه‌جا کرد. به عقیده ماسک تبدیل شدن به یک تمدن فضایی چند سیاره‌ای به بشریت کمک می‌کند تا از فیلترها و موانعی که باعث خطر انقراض انسان خواهد شد، دوری کند. زمین حدود 4.5 میلیارد سال سن دارد، اما حیات هنوز چند سیاره‌ای نیست و بسیار نامشخص است که چقدر زمان برای تبدیل شدن به آن باقی مانده. اما آیا اگر ما یک‌گونه چندسیاره‌ای باشیم، عمر احتمالی تمدن بشر بسیار بیشتر خواهد بود؟
مدارگردهای پیشرفته طراحی‌شده توسط هوش مصنوعی
مسئول یک تیم تحقیقاتی در این باره می‌گوید: زیستگاه‌های فضایی آینده از مواد پیشرفته و با استفاده از ربات و هوش مصنوعی ساخته خواهند شد.
او و تیم تحقیقاتی‌اش مدل‌های سه‌بعدی از زیستگاه‌های فضایی را طراحی کرده‌اند. آنها در تلاشند تا زیستگاه‌های فضایی آینده را از کامپوزیت‌های تقویت‌شده با گرافن بسازند.
گرافن یک ماده خالص بر پایه کربن است زیرا سبک‌تر از فلزاتی است که قبلاً در زیستگاه‌های فضایی استفاده شده‌‌اند و رسانای بسیار خوبی برای گرما به شمار می‌رود. این محققان بر این باورند که با ساخت سازه‌های جدید و آزمایش کردن آنها در نهایت موفق می‌شوند تا قوی‌ترین و کامل‌ترین زیستگاه و ایستگاه‌های فضایی را برای انتقال بشر به دنیای بین‌سیاره‌ای بسازند.