در حافظه موقت ذخیره شد...
نمره قبولی برای حضور فیلمسازان زن در سینما
به گزارش ایرنا، در این گزارش قصد داریم نگاهی کوتاه به «جایگاه زنان» در مقام کارگردان در فضای سینمای ایران داشته باشیم.
نگاه اول؛ اهمیت
در یک نگاه کلان و اصولی، طبیعتاً وقتی صحبت از فن کارگردانی و هنر فیلمسازی می‌شود، جنسیت را نمی‌توان در آن دخیل دانست و درست این است که در رویکرد حرفه‌ای، تفاوتی میان فیلمسازان زن و مرد قائل نباشیم.
نگاه دوم؛ حضور
یکی از ویژگی‌های سینمای ایران که در قیاس با دیگر کشورهای دارای صنعت سینما می‌تواند به‌صورت ویژه موردتوجه قرار بگیرد، آمار بالای فیلمسازان زن در آن است. در سال‌های پیش از انقلاب، زنان فیلمساز حضور چندان ویژه‌ای در میدان تولید نداشتند اما در دهه ۶۰ به‌عنوان دهه احیای سینمای ایران، زنان سینماگر وارد این عرصه شدند. در یک نگاه کلی می‌توان به چهره‌های شاخصی چون انسیه شاه‌حسینی، منیژه حکمت، پریسا بخت‌آور، نیکی کریمی، نرگس آبیار، منیر قیدی و... اشاره کرد که هریک با آثاری قابل توجه، بر کرسی کارگردانی تکیه زدند.
نگاه سوم؛ عملکرد
سینمای ایران طی چهار دهه گذشته شاهد حضور درخشان فیلمسازان زن در دوره‌های مختلف بوده است و اگر بخواهیم برآیندی کلی از عملکرد زنان در عرصه کارگردانی سینما داشته باشیم، حتماً می‌توان نمره قبولی برای آن در نظر گرفت.اما نکته مهم این است که شاید حضور زنان فیلمساز در عرصه تولید سینمای ایران حضوری قابل‌توجه بوده است اما این حضور متضمن بازنمایی بی‌واسطه جهان و نگاه زنانه در سینمای ایران نبوده است.البته این به معنای انتقاد از عملکرد سینماگران زن نیست بلکه می‌توان آن را در قالب یک حسرت مطرح کرد، حسرتی که برگزاری رویدادهایی چون جشنواره فیلم «حوا» می‌تواند فرصتی برای توجه ویژه‌تر یا حتی جبران آن در آینده باشد.
