ونوس بهنود
دبیر  تحریریه
vbehnood@gmail.com
آیا در زمان برگزاری کنکور، تقلبی صورت می‌گیرد که باید اینترنت قطع شود؟ زمانی که مسئولان برگزاری کنکور از قطعی اینترنت در زمان برگزاری آزمون می‌گویند، فقط این سؤال به ذهن خطور می‌کند و پاسخ آن نیز مثبت است.
دهه‌شصتی‌ها خوب به خاطر دارند که وقتی بر سر جلسه کنکور حاضر شدند، گوشی هوشمندی در کار نبود و یا اینکه به حدی مأخوذ به شرم و مقید به قوانین بودند که اگر گوشی همراهی نیز داشتند، جرأت نداشتند سر جلسه به همراه داشته باشند.
سرعت تکنولوژی به حدی بالا بود که به قول یکی از نویسنده‌ها گوگل به خانه لوله‌کشی کرد و تارهای وب نیز همه را بلعید، تا جایی که کنکور برای دهه‌شصتی‌ها حتی در 1402 هم دردسرساز است و باید عواقب قطعی اینترنت را شده در روزهای برگزاری آن متحمل شوند.
 اما ادبیات مسئولان در قطع اینترنت که چند سالی است عادی شده و در نزدیکی کنکور به عنوان مهمترین رقابت علمی کشور شنیده می‌شود، گویای استراتژی‌های دم‌دستی برای کنترل اصل ماجرا است.
در واقع هیچ داوطلب کنکوری از برگزاری این آزمون، قواعد و مقررات و نحوه برگزاری رضایت ندارد و هیچ داوطلبی نیز تصور نمی‌کند در این رقابت عدالتی در حق او روا شده مگر اینکه رتبه نخست را کسب کرده باشد.
حتی اگر مسئولان بگویند اینترنت را برای جلوگیری از تخلفات و ایجاد عدالت آموزشی و برقراری آرامش در جلسه کنکور قطع می‌کنند، هیچ داوطلبی باوری به این موضوع ندارد و داوطلبان می‌گویند این آزمون از اساس باید بازنگری شود تا بتواند عادلانه باشد، نه اینکه در مرحله برگزاری با قطعی اینترنت به رقابتی عادلانه تبدیل شود.
اما استراتژی دم‌دستی برای مهار بحران که چند سالی است در مورد کنکور هم شنیده می‌شود، فشردن دکمه اینترنت است که این‌بار نیز در تیرماه قرار است بر سر آن فرود آید.
باید از مسئولان برگزاری پرسید، آیا نظارت و بازرسی داوطلبان به حدی ضعیف است که داوطلب می‌تواند گوشی هوشمند به جلسه انتقال دهد و یا اینکه ناظران آزمون نمی‌توانند داوطلبان را برای استفاده از گوشی همراه کنترل کنند؟ قطعی اینترنت یکی از ساده‌ترین راهکارها برای نجات از بحران به نظر می‌رسد آن هم در حالی که عملاً کارساز نبوده و بعد از کنکور همیشه اخباری از تخلفات به گوش می‌رسد.