یکی میان زندگی ما راه می‌رود
در موازات تکرار مجاهدین خلق
مهدیه جاهد
خبرنگار
رمان یکی میان زندگی ما راه می‌رود نوشته سمیه عالمی؛ سه داستان موازی در کنار هم از سه زن مختلف است که هر کدام از این سه، داستانشان در نقطه‌ای از رمان به هم گره می‌خورد.
درون مایه رمان درباره گروهک مجاهدین خلق، نقش اسرائیل و مناسبات آنها در میان جنگ ایران و عراق است که در بستر واقعه کشتار حجاج در سال 66 روایت می‌شود.
رمان در فصل‌های متعدد و زمان رفت و برگشتی و فلاش‌بک‌های متعدد روایت می‌شود. در هر فصل به سه شخصیت زن اصلی رمان به صورت خاص پرداخته شده است. رمان از حیث شخصیت‌پردازی هرچه پیش می‌رود قابل قبول‌تر می‌شود و شخصیت‌ها برای مخاطب روشن و قابل درک‌تر. اما پرداخت زیاد و کشمکش بیش از حد شخصیت‌ها با خود باعث شده است فصول طولانی و دچار پریشانی و پراکندگی موضوع شوند. خواننده قطعاً وقتی تا نیمه‌های کتاب نقطه عطفی بین شخصیت‌ها پیدا نکند احتمالاً انگیزه‌اش را برای اتمام از دست می‌دهد.
داستان از ٩ مرداد آغاز می‌شود و مثل یک تقویم ورق می‌خورد تا آنچه را در روزهای گذشته رقم خورده است، به اطلاع خواننده برساند.عنوان هر فصل، روزی است که ماجرا در آن رخ داده است؛ یک سال و نه ماه قبل، شش ماه و بیست روز قبل، دو ماه و بیست‌وپنج روز قبل...
با اینکه فصل‌بندی جدید و جذابی به نظر می‌رسد اما با توجه به بازی فرمی داستان این زمان‌بندی در روند داستان خلل ایجاد می‌کند و به نظر باعث از دست رفتن زمان و به‌هم ریختگی چینش واقعه و از بین رفتن تمرکز مخاطب می‌شود و خواننده را به مراجعه مکرر به فصل‌های قبلی وامی‌دارد.
رمان به علت پرداختن به موضوعات خاص و پر و بال دادن به این موضوعات با استفاده از شخصیت‌های متعدد، نماد و نشانه‌گذاری در شخصیت‌ها و رفتارشان، ممکن است مخاطب عام را خسته و دلزده کند. این نمادگرایی آنقدر در کتاب زیاد می‌شود که ناچار نویسنده در انتهای رمان دست به مستقیم‌گویی می‌زند و رمان حالت شعاری پیدا می‌کند. به همین دلیل در نگاه اول این رمان ممکن است جذب مخاطب خاص در چهارچوب و قاعده فکری خاص را داشته باشد.
در هر صورت این رمان را می‌توان در دسته رمان زنان قرار داد که محوریت آن کشف هویتی زنان رمان توسط خودشان است؛ هرکدام با راهی منحصر به خودشان.این رمان توسط انتشارات سوره‌مهر به چاپ رسیده است.
