می گویند پول خوشبختی نمی‌آورد اما در اینکه بی‌پولی بدبختی می‌آورد شکی نیست. با این حال سؤالی که مطرح است اینکه چرا پولدارها اغلب احساس پوچی و بدبختی و برخی نیز خودکشی می‌کنند؟
دکتر علیرضا شریفی یزدی روانشناس اجتماعی می‌گوید:  مطالعات روانشناسی اجتماعی به ما می‌گوید اگر افرادی را به صورت فرضی در نظر داشته باشیم که هیچ مشکلی در زندگی‌شان نباشد و دغدغه اقتصادی، بیماری و غم نداشته باشند و هرچیزی که می‌خواهند برایشان فراهم باشد، اینها بعد از چند ماه یا دیوانه می‌شوند یا خودکشی می‌کنند. چرا که مغز ما برای دست و پنجه نرم کردن با چالش‌ها برنامه‌ریزی شده است.
کار اصلی انسان این است که دشواری‌هایی که بر سر راهش قرار می‌گیرد را با فکر، اندیشه، دانش، علم و تجربه از سر راه بردارد، بنابراین این تفکر غلط است که اگر همه مشکلات یک انسان حل شد، او یک زندگی آرام و خوب خواهد داشت. چرا که در طول تاریخ هرگز این گونه نبوده و مطالعات روانشناسی و علمی هم آن را غلط می‌داند.
همچنین این تفکر که اگر انسان‌ها پول بیشتری داشته باشند، الزاماً خوشبخت‌ترند، غلط است. اما پولداری الزاماً به معنای خوشبختی نیست. در حقیقت یک انسان پولدار برنده و قوی است و می‌تواند خیلی کار‌ها بکند، اما مقوله خوشبختی با پول خریدنی نیست. پول و ثروت می‌تواند به خوشبختی کمک کند، اما نمی‌تواند خوشبختی بسازد.