در حافظه موقت ذخیره شد...
دیــدگــاه
کجای راه را اشتباه رفته ایم؟
در این فیلم که ظاهراً توسط دوربین های مداربسته خیابان ثبت شده سه پسر را می بینیم که شاید سن هیچکدام هنوز به 18 سال نرسیده باشد اما براثر مصرف الکل یا شاید مواد مخدر حالت طبیعی ندارند. آنها درپیاده رو برای 2 دختر نوجوان مزاحمت ایجاد کرده اند و سعی دارند به زور یکی از دخترها را با خود ببرند اما دختران که ترسیده اند در حال مقاومت هستند. درهمین گیرودار پسر جوان رهگذری از آن سوی خیابان با مشاهده این صحنه به آنها نزدیک شد تا به کمک دختران بیاید. لحظاتی بعد به سرعت درگیری شروع شد سه پسر شرور او را محاصره کرده و در حالی که هرکدام چاقویی در دست دارند ازهرطرف پسر جوان را که فقط قصد کمک داشت هدف ضربات متعدد چاقو قرار دادند.
در این میان کم کم رهگذران دیگر از راه رسیدند و پسران شرور از محل فرار کردند . پسر زخمی که از پشت سینه، شکم و دستش خون جاری است می خواهد وسایلش را که روی زمین افتاده جمع کند و برود اما دیگر اجل مهلتش نمی دهد و مرگ سکانس پایانی این فیلم ترسناک است و در نهایت فقط بیننده می ماند و شوکی بزرگ از دیدن یک جنایت لحظه ای و حسی غم انگیز توأم با نگرانی و وحشت.
وحشت از اینکه یک پسر جوان که تا یک دقیقه قبلش مسیرعادی زندگی اش را طی می کرد به این راحتی قربانی حس کمک و نوعدوستی خود شد. نگرانی از اینکه چرا پسرانی در آن سن کم باید در جیب خود چاقو حمل کنند که با کوچکترین درگیری مرتکب قتل شوند. ترس از اینکه خانواده ها چه می کنند که نمی توانند نظارت و تربیت درستی بر رفتار فرزندانشان داشته باشند و از همه تأسف بارتر اینکه چرا در این ماجرای مزاحمت و دعوا و جنایت حتی یک مأمور پلیس درآن خیابان حضور نداشت که علاج واقعه قبل از وقوع کند و جلوی این حادثه شوم را بگیرد؟
هرچند دیدن این فیلم بسیار متأثر کننده و دلخراش بود اما ای کاش انتشار این فیلم ها تلنگری باشد برای خانواده ها، پلیس، دستگاه های امنیتی و نهادهای آموزشی و تربیتی تا شاید قبل از آنکه بیش ازاین دچار فروپاشی فرهنگی و تربیتی و روانی شویم فکری به حال مردم و جامعه کنند.