آمار می‌گوید کشتار بهخاطر آزادی سلاح است!
ë Rani Molla
پژوهشگر حوزه داده
ایالات متحده امریکا از نظر تعداد مرگ‌های مرتبط با اسلحه در بین کشورهای توسعه‌یافته در مقام اول قرار دارد. طبق داده‌های گردآوری‌شده حدود 12 مرگ مرتبط با اسلحه به ازای هر 100000نفر وجود دارد. در ضمن، تعداد اسلحه در این کشور در مقایسه با کشورهای دیگر بسیار بیشتر است. به ازای هر نفر در ایالات متحده امریکا 120 اسلحه وجود دارد.
تعداد اسلحه در ایالات متحده در مقایسه با همتایان آن بیشتر است. این کشور همچنین بالاترین آمار خشونت را دارد. (نمودار) نتیجه داده‌های آماری روشن است: کنترل اسلحه جان افراد را حفظ می‌کند.
حداقل 19 دانش‌آموز ابتدایی و دو معلم کشته شدند، بسیاری زخمی شدند و مادربزرگی در آوالد تگزاس با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند، فقط به این دلیل که مرد جوان مسلح به تفنگ ای‌آر-15 تصمیم گرفت در یکی از مدارس آتش بگشاید.
اکنون، شما این واقعیت‌ها را می‌دانید: این کشتار لگام‌گسیخته، پس از واقعه سندی هوک، بزرگترین تیراندازی در مدرسه به شمار می‌آید. پلیس نتوانست قاتل را فوراً از پای درآورد. در تگزاس، خرید و حمل آزادانه اسلحه به‌طور نگران‌کننده‌ای آسان است. در همان ساعات اولیه پس از تیراندازی، رئیس‌جمهور بایدن مجدداً خواستار اصلاح قوانین مربوط به اسلحه شد. قانونگذاران، بازهم، خواستار اصلاح قوانین مربوط به اسلحه شدند و سیاستمداران طرفدار اسلحه استدلال‌های مندرس خود را مجدداً مطرح کردند: معلمان را مسلح کنید و مدارس امن‌تری بسازید!
اما، به‌جای مسلح کردن معلمان (که بدون این وظایف نیز کارهای بسیاری برای انجام دارد، وظایف اضافی همچون دور نگه داشتن این اسلحه از دانش‌آموزان و آموزش مواجهه با مهاجم همچون آموزشی که نیروهای پلیس می‌بینند) و به‌جای صرف دلارهای با ارزش مدرسه برای خرید فلزیاب‌های بیشتر، باید شرایط خرید اسلحه را سخت‌تر کنیم، خصوصاً آن نوع سلاحی که این قاتل و نژادپرست سفیدپوستی که در فروشگاهی در بوفالو 10 نفر را به قتل رساند استفاده کردند. و ما باید یک بار برای همیشه به انسداد سیاسی پژوهش مبتنی بر بودجه تأمین شده از سوی مالیات‌دهندگان در خصوص صدمات و مرگ‌های مرتبط با اسلحه پایان دهیم.
علم آمار کاملاً واضح است: اسلحه بیشتر جلوی جنایت را نمی‌گیرد. اسلحه در مقایسه با تصادفات رانندگی سالیانه جان بیشتری از کودکان را می‌گیرد. تعداد کودکانی که سالیانه از شلیک اسلحه جان می‌دهند بیش از تعداد افسران پلیس در حال انجام وظیفه و نظامیان فعال است! اسلحه همانند کووید 19 به‌صورت بحران سلامت عمومی درآمده و در این بحران، ما بارها و بارها کودکان خود را از دست می‌دهیم.
ما در ایالات متحده امریکا با تقلید از زیرساخت موجود یعنی سازمان ایمنی ترافیک بزرگراه‌های ملی به‌راحتی می‌توانیم استفاده از اسلحه را ایمن‌تر سازیم. این سازمان فدرال که در 1970 از سوی کنگره تأسیس شد وظیفه دارد که در امر رانندگی ایمن به ما کمک کنند. این سازمان داده‌های مربوط به مرگ ناشی از تصادف اتومبیل را گردآوری می‌کند. نظارت بر استفاده از کمربندی ایمنی و انجام مطالعه در این مورد به‌عهده این سازمان است. این در حالی است که در بررسی مرگ‌های مرتبط با سلاح گرم، هنوز هیچ سازمان ایمنی‌محوری برای استفاده از اسلحه وجود ندارد.
در اوایل دهه 190، خشونت از سوی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری بهعنوان یک مسأله سلامت عمومی مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن‌که مشخص شد داشتن سلاح گرم با افزایش ریسک قتل ارتباط دارد، انجمن ملی سلاح با دلارهای خود، پژوهش مرتبط با اسلحه را از مسیر خود منحرف کرد و از تخصیص بودجه دولتی جهت استفاده در ترویج مهار اسلحه جلوگیری نمود. پژوهش درمورد خشونت با اسلحه در این کشور به‌مدت بیش از 20سال با مشکل مواجه بوده است!
نتایج پژوهشی ما روشن و غمباراست. برای مثال، در 2017 اسلحه با سبقت گرفتن از خودرو که به مدت 60 سال علت اصلی مرگ‌ومیر بود بهعنوان بزرگترین قاتل کودکان و جوانان (سن یک تا 24سال) در ایالات متحده امریکا در آمد. تا 2020، از هر 100هزار نفر، هشت نفر از تصادفات اتومبیل جان باخته‌اند، در حالی که تعداد فوت‌شدگان ناشی از اسلحه در هر 100هزار نفر حدود 10 نفر بود. در حالی که اتومبیل به‌طور روزافزون ایمن‌تر شده (این موضوع این روزها یکی از بحث‌های اصلی در صنعت اتومبیل است)، لابی اسلحه تقریباً تمام تلاش‌های مرتبط با سخت‌تر کردن شلیک اسلحه را بی‌نتیجه گذاشت. با مصونیت فدرال در برابر برخی دعاوی حقوقی، تقریباً هیچ انگیزه مالی از قبل جبران خسارت ناشی از ضررهای عمده برای ایمن‌تر کردن اسلحه‌ها وجود ندارد.
پس از کشتار مدرسه ابتدایی در تگزاس، دادستان کل تگزاس گفت که او «ترجیح می‌دهد شهروندان مطیع قانون، مسلح شده و آموزش ببینند تا بتوانند در صورت وقوع چنین حوادثی پاسخ دهند.» سن تد کروز بر وجود «نیروی پلیس مسلح در محوطه مدارس و دانشگاه‌ها» تأکید ورزید. آنها دو نفر از محافظه‌کاران بسیاری هستند که اسلحه بیشتر را کلید مبارزه با جرایم مسلحانه می‌بینند. آنها اشتباه می‌کنند.
در یکی از مطالعاتی که به مقایسه مرگ با اسلحه در ایالات متحده با سایر کشورهای پردرآمد در اروپا و آسیا پرداخت مشخص شد که نرخ قتل در امریکا در بین نوجوانان و جوانان 49 برابر بالاتر است. خودکشی با سلاح گرم در ایالات متحده امریکا هشت برابر بیشتر است. ایالات متحده بیشترین تعداد اسلحه را در مقایسه با کشورهای دیگر دارد.
حمله با سلاح گرم در ایالاتی که بیشترین اسلحه را دارند در مقایسه با ایالت‌های دیگر 6.8 برابر متداول‌تر است. بیش از دوازده مطالعه نشان می‌دهد که در صورت داشتن اسلحه در خانه، احتمال کشته شدن شما دو برابر افزایش خواهد داشت. پژوهش صورت‌گرفته در مدرسه سلامت عمومی هاروارد بیانگر بالاتر بودن نرخ قتل در ایالت‌هایی است که نرخ مالکیت اسلحه در آنها بالاتر است. حتی داده‌ها بیانگر آن است که هرجا که اسلحه‌فروشی‌ها یا معامله‌گران اسلحه آزادانه فعالیت دارند نرخ کشتار افزایش می‌یابد. این چند مطالعه فقط نمونه‌ای از خروار است که دقیقاً خلاف حرف‌های سیاستمداران طرفدار اسلحه را نشان می‌دهد. علم آمار را نباید نادیده گرفت. علم آمار به قوانینی اشاره دارد که می‌توانند در کاهش تیراندازی و پایین آوردن نرخ مرگ مؤثر باشند. ساده‌ترین این قوانین آنهایی هستند که گریزراه‌های کمتری دارند. زمانی که میسوری قانون جواز خود را الغا کرد، کشتار 25 درصد افزایش یافت. روش دیگر ممنوعیت خرید افرادی است که به جرم خشونت محکوم شده‌اند. در ایالت کالیفرنیا قبل از تصویب این نوع قوانین، احتمال بازداشت مجدد بهخاطر جرم با اسلحه یا جرم خشن در بین افرادی که بهخاطر ارتکاب جرم محکوم شده بودند 30درصد بیش از افرادی بود که، پس از این قانون، نمی‌توانستند اسلحه بخرند.
این نوع قوانین، بعلاوه قوانینی که اسلحه را از دست سوءاستفاده‌گران خانگی و افرادی که سوء‌مصرف الکل دارند دور می‌سازند، باعث خواهند شد که نرخ خشونت با اسلحه در کشور کاهش یابد. اما برای این هدف باید مقامات خود از لابی اسلحه جدا سازند. مسائل بسیار زیادی وجود دارد که در هنگام رأی دادن باید به آنها توجه کرد، اما ما معتقدیم که در انتخابات میان‌دوره‌ای امسال، حفاظت در برابر خشونت با اسلحه یکی از موضوعاتی است که می‌تواند مد نظر رأی‌دهندگان باشد. تحقیقات پیمایشی به‌طور منظم نشان می‌دهند که اقدامات کنترل اسلحه در ایالات متحده امریکا بسیار پرطرفدار است. در برابر همه اینها خانواده‌هایی قرار دارند که زندگی آنها به‌دلیل خشونت با اسلحه هرگز به‌مانند سابق نخواهد شد، کسانی که بابت فرزندان و بزرگسالان ازدست‌رفته در خشونت خانگی، کشتارهای تصادفی و تیراندازی‌های کور سوگوار هستند؛ و در حالی که ما هنوز داغدار یکی از این رویدادها هستیم، واقعه دیگری روی می‌دهد. ما باید آن نوع کشوری باشیم که به اسلحه آنگونه که هست نگاه می‌کند، یعنی سلاحی که می‌کشند. و با اسلحه چنان برخورد کند که به دست آوردن آن سخت‌تر و استفاده از آن ایمن‌تر باشد. و نیز، ما باید آن نوع کشوری باشیم که می‌گوید زندگی فرزندان ما ارزشمندتر است از حق برخورداری از سلاحی که آنها را به‌کرات، در دبیرستان کلمبیا و در مدرسه ابتدایی سند هوک، کشته است.
