شاید عملیات‌های روانی زلنسکی در رسانه و شبکه‌های اجتماعی تأثیر مثبتی داشته باشند، اما در واقعیت بی‌فایده هستند
ë Abhishek Srivastava
ë خبرنگار
از زمان شروع جنگ اوکراین و روسیه، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی از پست‌ها، عکس‌ها و فیلم‌های مربوط به روایت‌های مختلفی از این واقعه اشباع شده است، اما به نظر می‌رسد که اکثر روایت‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی علیه روسیه و در طرفداری از اوکراین هستند. بیشتر پوشش خبری رسانه‌ها در حمایت از رئیس‌جمهور اوکراین و مردم این کشور است. دلیل این نوع از پوشش خبری رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی که طرفدار اوکراین و علیه روسیه هستند، این است که دولت اوکراین توانسته تحت رهبری زلنسکی نقش خود در استفاده از جنگ روانی و اطلاعاتی را با هوشمندی تمام ایفا کند.
تاکتیک‌های روانی زلنسکی
از روز آغاز تهاجم روسیه به اوکراین، زلنسکی اطمینان حاصل کرد که از طریق شبکه‌های اجتماعی در سراسر جهان و در کشور خود دیده می‌شود. او با انتشار پیام‌های تصویری از سخنرانی‌های امیدوارکننده و غیرمنطقی، تلاش کرده تا اطلاعات غلطی را در میان شهروندان اوکراین پخش کند تا بتواند در دوران بحران نیز از حمایت عمومی برخوردار شود.
زلنسکی اخیراً اعلام کرد که دولت ترکیه با درخواست او مبنی بر جلوگیری از ورود ناوگان جنگی روسیه به «تنگه بسفر» موافقت کرده است. چند روز بعد، دولت ترکیه تصریح کرد که فقط درخواستی از طرف دولت اوکراین دریافت کرده، اما با آن موافقت نکرده و در حال بررسی آن است. این یکی از همان مواردی است که دست زلنسکی را در هنگام انتشار اخبار دروغ به‌منظور کسب حمایت از سایر کشورها رو کرده است. او چنین تصور می‌کرد که با قرارگرفتن ترکیه در جبهه موافق، سایر کشورها مجبور به حمایت از اوکراین خواهند شد، اما دولت ترکیه با ردکردن این درخواست ضدروسی تمام نقشه‌های زلنسکی را نقش برآب کرد.
همچنین در بسیاری از موارد و هنگامی که برخی از کشورها با اوکراین و رئیس‌جمهور این کشور ابراز همدردی کردند، زلنسکی حمایت این کشورها را بدیهی پنداشت و اعلام کرد که آن کشورها موافقت کرده‌اند تا در برابر تهاجم دولت روسیه از او حمایت کنند.
همچنین دولت، ارتش و پلیس اوکراین تلاش می‌کنند تا به کمک تبلیغات، حمایت عمومی و جهانی را به نفع زلنسکی حفظ کنند و در حال انتشار اخبار جعلی درباره خسارت‌هایی هستند که به ارتش روسیه و تجهیزات آنها وارد کرده‌اند. از یک سو، ارتش روسیه دومین شهر بزرگ اوکراین یعنی خارکیف را تصرف کرد و از سوی دیگر، دولت زلنسکی ادعا می‌کرد که در جواب حملات روسیه خسارت و صدمات عظیمی بر نیروها و وسایل نقلیه زرهی آنها وارد کرده است.
اقدامات احمقانه زلنسکی
از زمان آغاز تهاجم، زلنسکی به شهروندان غیرمسلح یا شهروندانی که سلاح‌های مناسبی در دست ندارند فشار آورده است که در جنگ شرکت کنند. طوری که او مردم کشورش را برای رفتن به جنگ تحت تأثیر قرار داده و زندگی آنها را بدون هیچ آموزش، نقشه و سلاحی به خطر می‌اندازد، احمقانه است. به‌نظر می‌رسد به جای اینکه زلنسکی بر تاکتیک‌ها و نقشه‌هایی برای مقابله متمرکز باشد، تمام تمرکزش متوجه حفظ جایگاه خود و کسب حمایت از سوی سایر کشورهای جهان است. او در بسیاری از سخنرانی‌های اخیرش از سایر کشورهای جهان درخواست کرد که اوکراین را حمایت و رهبری روسیه را محکوم کنند. اما از سوی دیگر، دولت، مقامات و پلیس این کشور با شهروندان آن دسته از کشورهایی که در اجلاس اخیر شورای امنیت سازمان ملل به روسیه رأی داده یا از رأی‌دادن خودداری کرده‌اند، بدرفتاری می‌کنند.
در یک مورد جدید، بسیاری از مردم کشور هند در مسیر رسیدن به مرز لهستان با بدرفتاری و سوء‌مدیریت پلیس و مقامات مسئول امور مهاجرین کشور اوکراین مواجه شدند. مقامات اوکراینی می‌گویند: «وقتی دولت شما از ما حمایت نکرده، چرا ما باید از شما حمایت کنیم؟» شهروندان بسیاری از کشورهای دیگر نیز از چنین رفتاری رنج می‌برند.
این مورد، ریاکاری و سیاست انتخابی دولت زلنسکی را نمایان می‌کند؛ همچنین ثابت می‌کند که تمام کوشش‌های زلنسکی در زمینه روابط عمومی در واقعیت بی‌فایده هستند. تمام سخنرانی‌ها، ویدیو‌ها، پیام‌ها و درخواست‌های او از جامعه بین‌الملل فقط مناسب تبلیغات سنتی و شبکه‌های اجتماعی هستند. در واقعیت، دولت او نسبت به شهروندان خارجی از تاکتیک عمل متقابل استفاده می‌کند.
سیاست خارجی احمقانه زلنسکی
زلنسکی در یکی دیگر از سیاست‌های احمقانه خود در تلاش است تا سفارتخانه‌های اوکراین را به محلی برای گسترش دستور کار سیاسی خود بدل کند. سفارتخانه‌های اوکراین در سراسر جهان مشغول فریب دادن رهبران جهان به منظور حمایت از دولت زلنسکی هستند. مقامات و سفیران اوکراین تلاش می‌کنند تا با خوب جلوه دادن حرف‌های خود، رهبران کشورهای مختلف را راضی کنند. این یک اقدام غیرمنطقی و شکست‌خورده از طرف دولت زلنسکی است؛ همان‌طور که با وجود تلاش مقامات و سفیران اوکراین برای فریب دادن و راضی کردن کشورهای امارات، هند و چین، این سه کشور از رأی دادن علیه روسیه خودداری
کردند.
دولت زلنسکی اعلام کرده که آماده مذاکره است، اما آنها به هیچ وجه در موقعیتی قرار ندارند که بخواهند وارد مذاکره شوند. به‌نظر می‌رسد تنها راه پیش پای آنها تسلیم‌شدن است. کاملاً واضح است که دولت زلنسکی و ارتش اوکراین خود را به‌طور کامل برای تهاجم روسیه آماده نکرده بودند. آنها پوتین را دست‌کم گرفته و نسبت به او پیش‌بینی نادرستی داشته‌اند. همچنین پس از شروع تهاجم در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌های اتخاذ شده برای مدیریت وضعیت پیش آمده دچار اشتباه شده‌اند و به همین دلیل است که تلاش می‌کنند همه چیز را پنهان کرده و آبروی خود را حفظ کنند. مذاکره که یکی دیگر از حقه‌های تبلیغاتی دولت زلنسکی است نیز محکوم به شکست بوده و سرانجام راهی جز تسلیم شدن در برابر نیروهای روسیه نخواهند داشت. این اتفاق درس خوبی برای زلنسکی خواهد بود و او خواهد فهمید که شاید تاکتیک‌های روانی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی تأثیر مثبتی داشته باشند، اما در واقعیت کاملاً بی‌فایده‌اند.