در حافظه موقت ذخیره شد...
غرب مقصر اصلی است
من ولادیمیر پوتین را ستایش نمی‌کنم، بلکه معتقدم که ایده او برای اعزام نیروی نظامی جهت «نازی‌زدایی» از اوکراین به وضوح احمقانه است و او مسئول هزینه و تلفات انسانی است که این جنگ برجای می‌گذارد. حمله روسیه بر اوکراین نقض آشکار منشور سازمان ملل است و توجیه‌پذیر نیست اما در این ماجرا، غرب کودکی بی‌گناه نیست.
از نقطه‌نظر دیگر، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، سازمانی چندپهلو است که در 4 آوریل 1949 تشکیل شد. بگذارید این‌طور بگویم، ناتو به‌وضوح برای مقابله با تهدیداتی که اتحاد جماهیر شوروی در اروپا خلق کرده بود و حمایت از متحدانش از طریق «امنیت جمعی» تشکیل شد. این سازمان برای جلوگیری از توسعه‌طلبی روسیه شکل گرفت. آنچه زمانی در جریان جنگ سرد شکل گرفت، انتظار نمی‌رفت تا امروز دوام بیاورد اما دوام آورد.
با نگاهی به سال 1955، رانده‌شدن آلمان غربی به‌سمت ناتو به تشکیل «پیمان ورشو» منجر شد که به‌عنوان وزنه تعادلی در برابر ناتو ظاهر شد. این پیمان بین اتحاد جماهیر شوروی و هفت کشور دیگر بلوک شرق (آلبانی، بلغارستان، چکسلواکی، لهستان، آلمان شرقی، مجارستان و رومانی) امضا شد. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در 1991 فروپاشید، ناتو به روسیه قول داده بود که اگر روسیه به پیمان ورشو پایان دهد، یک اینچ هم به‌سمت اروپای شرقی حرکت نخواهد کرد. پیمان ورشو در 1991 با این امید پاره شد که ناتو به تعهدش عمل می‌کند! اما روسیه خیلی زود مشکوک شد. ناتو در گمراه کردن روسیه مهارت داشت و روند گسترش اش را به‌سمت اروپای شرقی، درست به سمت کرملین، شتاب بخشید. این گسترش، اگر از دیدگاه روسیه نگریسته شود، اقدام تحریک‌آمیز و نقض آشکار تعهد ناتو بود. ناتو با 12 عضو مؤسس، عضویت چندین کشور شوروی سابق مثل لهستان، مجارستان و جمهوری چک را در 1999 به‌دست آورد، عضویت هفت کشور دیگر شوروی سابق را 2004 به‌دست آورد و تا سال 2020، 30 کشور را زیر چترش گرفت. ناتو اوکراین، گرجستان، بوسنی و هرزگوین را نیز به‌عنوان اعضای مشتاقش می‌دید.
به نظر می‌رسید که مسیر ناتو به اوکراین نیز می‌رسد، اما اوکراین همان جایی بود که روسیه برایش خط و نشان کشیده بود. روسیه ناتو را به‌مثابه ابزاری برای تضعیف شبکه امنیتی و منافعش در اروپا می‌شناسد. سیاستِ درهای بازِ ناتو در قبال کشورهای اروپایی باعث ناراحتی پوتین و تهاجم فعلی او به اوکراین شد. به نظر می‌رسد هیچ‌یک از کشورهای متحد ناتو نمی‌خواهند با اعزام نیروهایشان به اوکراین
کمک کنند.
زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، قطعاً جایی اشتباه کرد و آن برآورد اشتباه او از حمایت غرب بود و نتیجه چه شد؟ اوکراین به‌تنهایی بار جنگ را بر دوش می‌کشد، اما می‌دانید که مقصر کیست!؟
موضوعی کاملاً واضح است: استراتژی پوتین پیش‌بینی‌ناپذیر است و او هر چیزی در آستین اش دارد. این تحریم‌های اعمال‌شده از سوی ایالات متحده و سایر کشورها صرفاً روابط مسموم بین مسکو و غرب را به حداکثر درجه اشباع می‌رساند و عزم روسیه برای اعمال فشار بر اوکراین جهت قطع روابطش با غرب را جزم‌تر می‌کند.
متأسفانه، به نظر می‌رسد که حتی مذاکرات دیپلماتیک نیز پیشرفتی نداشته است. اکنون برای بیدارشدن اوکراین بسیار دیر است، چون این کشور سال‌ها در خواب و خیال حمایت ناتو غرق بود. مذاکرات صلح با روسیه قطعاً دردسر و البته درسی بزرگ برای اوکراین و نیز ناتو خواهد بود.