فارابی
«آقای مدبر عزیز! بیا و ببین که برایت یک دانشمند پیدا کرده‌ام که اندازه گوجه سبز خواستنی و به اندازه بستنی قیفی لیس‌زدنی است. اصلاً درس - نه - دوست‌ترین دانش‌آموز مدرسه ما در مقابل ایشان نابغه به شمار می‌آید. نابغه‌ای که از بس شعور داشت، تا چهل سالگی بازی کرد.»
متن بالا توسط آقای نامی خطاب به آقای مدبر معلم کلاس چهارمش نوشته شده است! برخلاف تصور همه ما نسبت به دانشمندان و فیلسوفان، جناب فارابی از سنین بالا شروع به تحقیق و بررسی و خلاصه دانشمند شدن کرده که آقای نامی کتاب‌های مشاهیر خندان، این نکته را خیلی خلاقانه و طنزگونه بیان کرده است. در این کتاب نامی درباره زادگاه، تولد، پیشینه و پیشه خانوادگی فارابی می‌گوید. از اینکه فارابی چگونه سرخوش تا چهل سالگی زندگی کرد و حتی تا پنجاه سالگی یک صفحه هم ننوشته بود؛ اما پس از آن تا سن ۸۰ سالگی ۱۸۷ کتاب نوشت. از استادان، دوستداران، مخالفان، شاگردان، مناظره‌ها، اکتشافات، آثار و سفرهای او می‌گوید. از اینکه آثارش به چه زبان‌هایی ترجمه شده‌اند.
«بچه‌ها، فارابی! فارابی، بچه‌ها!
ایشان معلم دوم است. نه که معلم کلاس دوم باشد. ایشان دومین معلمی است که در تاریخ علم آمده و البته رفته. نه به خاطر اینکه در مدرسه مشاهیر خندان درس می‌داده، بلکه به خاطر اینکه روی تخته سیاه یک جدول کشیده و همه علم‌ها را توی آن نوشته. به همین سادگی!»
ابونصر فارابی، در سال ۲۵۹ در فاراب، شهری در جمهوری قزاقستان کنونی به دنیا آمد، در سال ۳۳۹ در شام از دنیا رفت. پدر ابونصر از طرف خلیفه بغداد در این شهر مأمور بود تا از مرز حفاظت کند. اما هنگامی‌که ابونصر خیلی کوچک بود، همراه خانواده به بغداد رفت. علاقه اصلی فارابی به منطق بود. اولین کسی که بر کتاب‌های ارسطو شرح نوشت ابونصر فارابی بود.