عضو هیأت مدیره و خزانهدار انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی خبر داد
خسارت ناشی از محدودیت انرژی بر صنعت فولاد
روزنامه ایران؛ سید حسین صدری/ «شیرین نیکوحرف»، عضو هیأت مدیره و خزانهدار انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی، «رقابت در بازارهای جهانی» را یکی از مهمترین چالشهای صنعت فولاد برشمرد و گفت:«قیمت تمام شده تولید محصولات فولادی در ایران بالاتر از قیمتهای جهانی است و این موضوع صادرات را با مشکل جدی مواجه کرده است؛ چراکه رقبای قدرتمندتر با قیمتهای پایینتر، بازار را در اختیار گرفتهاند.» وی افزود:«دومین چالش صنعت فولاد ایران، محدودیتهای تأمین انرژی است که در این میان، کمبود برق و گاز از عمدهترین موانع تولید به شمار میرود و بر اساس گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی، در شش ماهه اول امسال، حجم تولید فولاد میانی از دست رفته ناشی از محدودیت انرژی، حدود پنج میلیون تن به ارزش دو میلیارد دلار بوده است که این میزان در چهار سالونیم گذشته مانع از تولید حدود 31 میلیون تن به ارزش 15 میلیون دلار از تولید فولاد میانی کشور شده است.» به گفته وی، بر اساس گزارش انجمن فولاد آلیاژی، در میان 11 شرکت دیگر بزرگ فولادی بورسی کشور که مزیتدارترین شرکتهای صنعت فولاد کشور بوده و بسیاری از حلقههای تولید زنجیره فولاد را در اختیار دارند، بدون در نظر گرفتن عملکرد شرکت فولاد مبارکه، سود خالص نیمه اول امسال 10 شرکت دیگر، تنها 3.9 همت بوده که از کاهش 46 درصدی نسبت به شش ماهه اول سال 1403 و کاهش 52 درصدی نسبت به شش ماهه اول سال 1402 حکایت دارد تا آنجا که در تابستان امسال، پنج شرکت از این دسته، زیان ساختهاند. عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی از «افزایش هزینههای تولید صنعت فولاد» بهعنوان چالش بعدی یاد کرد و گفت:«در حالی که نرخ گاز مصرفی صنعت فولاد در سال 1399 به ازای هر مترمکعب 260 تومان بوده، این نرخ در شهریورماه امسال با 2785 درصد رشد، به 7500 تومان رسیده است. همچنین هزینه تولید فروآلیاژ در سال 1399 از 21 هزار و 192 تومان بر کیلوگرم به 112 هزار و 52 تومان رسیده که افزایش حدود 429 درصدی را نشان میدهد.» نیکوحرف افزود:«در همین مدت، بهای مواد افزودنی با 397 درصد افزایش، هزینههای حمل با 570 درصد رشد و نرخ ارز گمرک با 500 درصد افزایش روبهرو شده که همین افزایش نرخ ارز گمرک، افزایش هزینه واردات مواد و تجهیزات صنعت را به همراه داشته و همچنین قیمت شمش نیز با 193 درصد رشد روبهرو شده است.» وی با اشاره به جایگاه صنعت فولاد ایران در میان 10 تولیدکننده برتر دنیا که در برخی ماههای سال 2025 در رتبههای هفتم تا نهم قرار داشته، تأکید کرد:«نوسانات ماهانه تولید فولاد کشور که بیشتر ناشی از اعمال محدودیتهای اعمال شده بر انرژی است، این جایگاه را مورد تهدید قرار داده است.» خزانهدار انجمن تولیدکنندگان فولاد آلیاژی خاطرنشان کرد:«ضریب بهرهبرداری فولاد میانی کشور در سال گذشته ۵۸ درصد بوده، در حالی که ضریب جهانی ۷۵ درصد است و این تفاوت ناشی از محدودیت انرژی و همچنین صدور بیرویه مجوزهاست.» نیکوحرف در ادامه به تبیین جایگاه فولادهای آلیاژی در صنعت فولاد پرداخت و گفت:«فولادهای آلیاژی فولادهایی هستند که با ارزش افزوده بالا و برخورداری از فناوریهای پیشرفته، توانایی پاسخ به نیازهای خاص بازار را دارند و توسعه این بخش، حرکت صنعت فولاد از تولید انبوه محصولات پایه به سمت تولید تخصصی سودآور را به دنبال دارد و در حالی که سهم فولاد آلیاژی در ایران حدود پنج درصد از کل تولید فولاد، یعنی حدود یک میلیون و 500 هزار تن است، 15 درصد از کل تولید فولاد کشورهای صنعتی پیشرفته به این محصولات اختصاص دارد و در این میان، چین بهعنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان، برنامهریزی خود را بر تولید فولادهای آلیاژی و فولادهای تخصصی متمرکز کرده که این امر نشان میدهد رقابت آینده در صنعت فولاد بر سر کیفیت، تخصص و فولاد با ارزش افزوده بالاست، نه صرفاً حجم تولید.» او تصریح کرد:«تمرکز کشور بر توسعه صنعت تولید فولاد آلیاژی باعث میشود ایران از واردات محصولات استراتژیک فولادی بینیاز شده و نیاز صنایع حیاتی همچون صنایع نفت و گاز، خودروسازی و دفاعی، از داخل تأمین شود و از این رو، شایسته است به جای تمرکز بر تولید بیشتر محصولات خام فولادی، به سمت تولید فولادهای آلیاژی و فولادهای خاص با ارزش افزوده بالاتر گام برداریم.» او بیان کرد:«با وجود سهم حدود 5.6 درصدی صنعت فولاد از کل مصرف گاز کشور، به این شرکتها ابلاغ شده است مصرف گاز خود را بین 25 تا 50 درصد کاهش دهند و از آنجا که بیشترین میزان مصرف گاز در صنعت فولاد کشور به واحدهای احیای مستقیم تولیدکننده آهن اسفنجی مربوط است، پیشبینی میشود با اعمال این محدودیتها، شاهد کاهش تولید و افزایش قیمت آهن اسفنجی باشیم.»
