«ایران» بررسی میکند؛ حواشی و بداخلاقیهای روز پایانی لیگ و چالشهای نگرانکننده کنار تشک
لطفاً کشتی را مثل فوتبال پرحاشیه نکنید
سینا حسینی / اتفاقات غیرمنتظره و بعضاً نگرانکننده روز پایانی رقابتهای لیگ برتر کشتی آزاد، بار دیگر این واقعیت را آشکار ساخت که بهرغم جذابیت ذاتی این مسابقات، سطح بالای استقبال تماشاگران و ظرفیت قابل توجه لیگ برای ارتقای فنی کشتی کشور، ضعفهای ساختاری در نحوه برگزاری رقابتها و همچنین رفتار غیرحرفهای برخی مدیران و کادرهای فنی همچنان بهعنوان یک چالش جدی پابرجاست؛چالشی که در صورت تداوم، نهتنها باعث کاهش کیفیت فنی لیگ میشود بلکه سرمایه اجتماعی این رشته را نیز با آسیب جدی مواجه میکند. از نگاه کارشناسی، رفتارهای پرخاشگرانه کادرهای فنی در حاشیه تشک، صرفاً یک واکنش احساسی مقطعی تلقی نمیشود، بلکه بخشی از یک چرخه معیوب است که پیامدهای آن بهسرعت به سکوها منتقل میشود. تجربه نشان داده است که هرگونه تنش خارج از چهارچوب در کنار تشک، به الگویی رفتاری برای تماشاگران تبدیل شده و بهتدریج فضای رقابت را از حالت فنی و پهلوانی خارج میکند. این روند، در بلندمدت، آرامش روانی کشتیگیران را نیز مختل کرده و تمرکز آنان را از اجرای برنامههای فنی به درگیری با حواشی معطوف میسازد.بیتردید، لیگ برتر کشتی آزاد و فرنگی میتواند یکی از مؤثرترین بسترها برای افزایش آمادگی جسمی و ذهنی کشتیگیران، کشف استعدادهای نوظهور و ارتقای سطح کیفی این رشته باشد؛ اما تحقق این هدف مستلزم وجود انسجام، آییننامههای اجرایی شفاف و نظارت قاطع بر رفتار عوامل حاضر در مسابقات است. افزایش بداخلاقیها، اعتراضهای کنترلنشده و رویکردهای پرتنش برخی مربیان و مدیران باشگاهها، این نگرانی جدی را ایجاد کرده که کشتی نیز به سرنوشتی مشابه فوتبال دچار شود؛ جایی که حاشیهها بهتدریج جای متن را گرفتهاند. حوادثی نظیر پرتاب بطری از سوی تماشاگران در جریان دیدار فینال، قهر تیم استقلال جویبار از ادامه مسابقات و فریادها و تنشهای ممتد کادرهای فنی دو تیم در کنار تشک، نشاندهنده ضعف در مدیریت بحران و نبود سازوکارهای بازدارنده مؤثر است. این اتفاقات، نهتنها چهرهای ناپسند از رشتهای با پیشینه اخلاقی و پهلوانی را به نمایش گذاشت، بلکه زنگ خطری جدی برای متولیان کشتی بهصدا درآورد. اکنون بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران بر این باورند که تنها راه جلوگیری از تکرار چنین صحنههایی، برخورد قاطع، بیملاحظه و یکسان با هرگونه تخلف و بداخلاقی است تا فضای رقابتهای کشتی از حواشی مخرب در امان بماند و شأن فنی و فرهنگی این رشته حفظ شود.
دو استقلالی، سرمربی و بازیکن ستارگان ساری در کمیته انضباطی
یاری: نمیدانم چرا استقلالیها طلبکار شدهاند!
پریسا غفاری/ فصل جدید لیگ برتر کشتی آزاد با انبوهی از حاشیههای ریز و درشت به پایان رسید؛ حاشیههایی که باعث شد علی مؤمنی و مرتضی قربانی، بازیکن و سرمربی تیم کشتی ستارگان ساری، کمیل قاسمی سرمربی استقلال جویبار به همراه سرپرست آبیپوشان، به دلیل اتفاقات رخداده به کمیته انضباطی فدراسیون کشتی احضار شوند. حمید یاری، رئیس سازمان لیگ کشتی، با تأیید این خبر به «ایران» گفت: «سازمان لیگ در حال بررسی حواشی این مسابقه است.»
متأسفانه هر سال در نیمهنهایی یک تیم کنار میکشد؛ امسال هم تیم ستارگان ساری از حضور در میدان انصراف داد؟
اعتراض تیم ستارگان ساری این بود که علی مؤمنی با این تیم قرارداد داشت، اما سالن مسابقه را ترک کرده و روی تشک حاضر نشده است. به همین دلیل اعضای تیم نیز سالن را ترک کردند. در چنین شرایطی، ما به عنوان برگزارکننده، آنها را دیسکالیفه کردیم و دست کشتیگیران تیم بانک شهر بالا رفت و این تیم راهی فینال شد. خیبر خرمآباد هم به مقام سوم دست یافت.
گفته میشود پژمان درستکار با آرش مرادی، مربی علی مؤمنی، تماس داشته و گفته او به تیم ملی تعهد دارد و اگر کشتی بگیرد باید یک میلیارد و نیم به فدراسیون برگرداند؟
بله، این مطلب درست است. علی مؤمنی پس از حضور در دو رویداد قهرمانی جهان و بازیهای کشورهای اسلامی، با درخواست درستکار از فدراسیون و در راستای اینکه این کشتیگیر برای حضور در لیگ وزن کم نکند و به میدان نرود، مبلغ یک میلیارد و پانصد میلیون تومان با کمک گرفتن از منابع دیگر به مؤمنی پرداخت شد تا برای کمک به تیم ملی و عدم تحمل فشار بدنی، در لیگ حاضر نشود. با وجود این، مؤمنی به دلیل جوانی و کمتجربگی با تیم ستارگان پاس ساری قرارداد بست. البته از نظر قانونی منعی وجود نداشت و این موضوع صرفاً یک تعهد اخلاقی بود که به فدراسیون داده شده بود.
یعنی ممکن است باشگاه ستارگان از مؤمنی شکایت کند؟
بله، این اجازه را دارند؛ چون مؤمنی به تعهد باشگاهی خود عمل نکرده است.
به این ترتیب، کمیته انضباطی در انتظار این کشتیگیر است؟
نهتنها او، بلکه مرتضی قربانی، سرمربی تیم ستارگان، به دلیل مصاحبهاش و همچنین دستور به ترک سالن توسط تیم، به کمیته انضباطی احضار خواهد شد. نکته جالب برای ما این است که آیا تلاش برای کسب مقام سوم یا چهارم ارزش نداشت که حالا همه تقصیرها به گردن سازمان لیگ انداخته میشود؟
علت احضار سرمربی و سرپرست استقلال چه بوده است؟
کمیل قاسمی، سرمربی تیم استقلال، اقدام به بیرون بردن فیروزپور از تشک کشتی کرد که باید در این خصوص توضیحاتی ارائه دهد. همچنین سرپرست تیم استقلال به دلیل نیاوردن تیم برای دریافت جام روی سکو و نیز اختلالاتی که از سوی تماشاگران استقلالی- که طبق گزارشها کشتیدوست نبودهاند- ایجاد شد، باید پاسخگو باشد.
رئیس هیأتمدیره استقلال نیز با انتشار توئیتی، رابطه بانک شهر و تلویزیون را زیر سؤال برده است.
اسپانسر استقلال هلدینگ خلیج فارس است؛ این موضوع چه ارتباطی با سازمان لیگ دارد؟ اینکه تیم را از میدان بیرون بکشند و هواداران تا روی تشک کشتی بنشینند، قابل توجیه نیست. مگر نایبقهرمانی کمارزش است؟ چرا آنها به این نکته توجه نمیکنند که با حمایت علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی، وارد این رشته شدهاند؟ چرا در میانه راه طلبکار شدهاند؟
چه کسی علی مؤمنی را فراری داد؟
ماجرای خروج علی مؤمنی از سالن مسابقات کشتی به یکی از سوژههای عجیب این روزها تبدیل شده است. علی مؤمنی، کشتیگیر وزن ۵۷ کیلوگرم تیم ملی کشتی آزاد، برای حضور در مسابقات لیگ برتر روز چهارشنبه با تیم ستارگان ساری قرارداد بست. قرار بود او در مرحله نیمهنهایی روز جمعه مقابل تیم بانک شهر به میدان برود.
با این حال، مرتضی قربانی، سرمربی تیم ستارگان ساری، مدعی شد که ده دقیقه پیش از آغاز مسابقه، سرمربی تیم ملی کشتی آزاد با غلامرضا محمدی تماس گرفت و پیام داد که مؤمنی نباید در لیگ برتر کشتی آزاد به میدان برود. رسیدن این پیام به گوش مؤمنی باعث شد که او سالن مسابقات را ترک کند. ترک سالن از سوی مؤمنی، تیم ستارگان را وادار کرد تا قید حضور در دیدار نیمهنهایی و ردهبندی را بزند. اینجاست که پرسش مهمی مطرح میشود: چرا سرمربی تیم ملی چنین تصمیمی گرفت؟ علی مؤمنی پیش از این در مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی که در ریاض برگزار شد، به مدال برنز دست یافته بود و پیش از آن نیز در مسابقات جهانی حضور داشت. اما نکته مهم این است که علیرضا دبیر، در همان سالن گرم مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی، به مؤمنی گفته بود که دیگر حق ندارد وزن کم کند و از این پس باید در وزن ۶۱ کیلوگرم کشتی بگیرد. به همین دلیل، وقتی درستکار متوجه شد که مؤمنی قصد دارد در وزن ۵۷ کیلوگرم مسابقه دهد، به او هشدار داد که ادامه این مسیر، شانس او برای حضور در تیم ملی را از بین میبرد. مؤمنی نیز تحت تأثیر این پیام، سالن مسابقات را ترک کرد، اما تیم ستارگان ساری در اعتراض به این تصمیم، از ادامه مسابقات انصراف داد تا جنجال فینال لیگ برتر کلید بخورد.
لیگ برتر کشتی آزاد و شایعات داغ
درباره کادرفنی تیم ملی
دخالتهای تکراری
محسن وظیفه / لیگ برتر کشتی آزاد در حالی با قهرمانی بانک شهر به پایان رسید که بار دیگر جنجال و هیاهو بر متن رقابتها سایه انداخت؛رویهای تلخ و آشنا که سالهاست گریبان این لیگ را رها نمیکند. در سالهای گذشته نیز بارها شاهد بودهایم که یک سوت اشتباه، سرنوشت یک مسابقه را تغییر داده و به اعتراض، حاشیه و حتی کنارهگیری تیمها از ادامه رقابتها ختم شده است. داستانی تکراری که نه داوریها اصلاح شده و نه تیمها در رفتار خود تجدیدنظر کردهاند.
اینبار اما حاشیهها از مرحله نیمهنهایی آغاز شد؛ جایی که تیم ستارگان ساری در اعتراض به تماس سرمربی تیم ملی کشتی آزاد با یکی از اعضای کادر فنی تیم خیبر خرمآباد و اعمال فشار برای کشتی نگرفتن علی مؤمنی، حاضر نشد تیم خود را به روی تشک بفرستد. به این ترتیب، رقابتهای نیمهنهایی به جای چهار تیمی بودن، به شکل سه تیمی برگزار شد.
البته این اتفاق نیز تازگی ندارد. چند سال پیش، زمانی که رضا یزدانی سرمربی تیم کشتی استقلال بود و امیرمحمد یزدانی برای این تیم کشتی میگرفت، ناگهان امیرمحمد یزدانی اردوی تیم را ترک کرد. در آن مقطع نیز رضا یزدانی معتقد بود که کادر فنی تیم ملی، این کشتیگیر را از استقلال جدا کرده است. جالب آنکه در آن زمان هم پژمان درستکار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد بود؛ همان کسی که امروز نیز این مسئولیت را بر عهده دارد. با این حال، نه آن روزها فدراسیون کشتی پیگیر ماجرا شد و نه امسال انتظار میرود به این موضوع ورود جدی داشته باشد. بنابراین بعید نیست که این قصه در سالهای آینده نیز بارها تکرار شود.
از منظر فنی نیز لیگ برتر کشتی آزاد حرف چندانی برای گفتن ندارد و در عمل به میدان تاختوتاز کشتیگیران روس تبدیل شده است. تنها خارجیهای حاضر در این لیگ، روسها بودهاند و لیگ ایران به نوعی پاتوق آنان شده است. آنها امسال نیز در لیگ کشتی گرفتند و دستمزدهای قابل توجهی به جیب زدند. شاید برای ارزیابی فنی این لیگ همین یک نکته کافی باشد که کشتیگیران روس هفت بار مقابل ایرانیها قرار گرفتند و در هر هفت مسابقه به پیروزی رسیدند.
سالهاست که این پرسش جدی در میان علاقهمندان به کشتی مطرح است؛ این چه نوع برگزاری لیگ برتر کشتی است؟ مربیان مشخص و تکراری میان تیمها جابهجا میشوند؛ کشتیگیران نیز در عمل ثابت ماندهاند. سالهاست که تیمها با چهرههایی مانند امیرمحمد یزدانی و عزتالله اکبری قرارداد میبندند؛ بیآنکه برد و باخت اهمیت چندانی داشته باشد. آنچه مهم است، دریافت قراردادهای میلیاردی است.اساساً برگزاری چنین لیگی چه ضرورتی دارد و چه سودی به حال کشتی کشور دارد؟
لیگ برتر کشتی آزاد باید دارای یک چرخه مالی و فنی سالم باشد؛ چرخهای که تمام مجموعه فعالان کشتی از آن منتفع شوند و در رأس آن، تیم ملی بتواند از کشتیگیرانی که در بستر لیگ معرفی میشوند بهره ببرد. اما واقعیت این است که این چرخه سالهاست معیوب شده است. تنها عدهای محدود دور سفرهای نشستهاند که لیگ کشتی فراهم کرده و از آن سود میبرند و درست به خاطر همین منافع، بسیاری از اتفاقات تلخ و نادرست، نادیده گرفته میشود.
ناهنجاریها علیه جذابیت کشتی
محسن کاوه
مربی سابق تیم ملی
لیگ برتر کشتی آزاد را میتوان از دو بعد مورد بررسی قرار داد؛ اول، تعداد تیمهای شرکتکننده و دوم کیفیت رقابتها.
اگرچه تعداد تیمها در هر فصل کاهش یافته، اما حضور تیمهای قدرتمندی چون استقلال جویبار و بانک شهر با پشتوانه مالی بالا، در کنار تیمهایی مانند خیبر و ستارگان، نکتهای قابل توجه و ارزشمند است. البته از همان ابتدا مشخص بود که فینال میان استقلال و بانک شهر برگزار خواهد شد، با این حال تلاش سایر تیمها برای از دور خارج کردن این دو مدعی، قابل تقدیر بود.
فینال خوبی را نیز با حضور کشتیگیران شاخص و تماشاگران پرشمار در سالن شهدای هفتم تیر شاهد بودیم، اما متأسفانه برخی ناهنجاریها رخ داد که لذت تماشای این دیدار را تحتالشعاع قرار داد؛ از جمله کشتی وزن ۹۲ کیلوگرم میان مبین عظیمی و امیرحسین فیروزپور که حواشی آن، به سود کشتی نبود.
از سوی دیگر، حسن یزدانی را پس از حدود ۵۰۰ روز بار دیگر بسیار سرحال و آماده روی تشک دیدیم؛ حضوری که نشان داد او همچنان یک استثنا در کشتی ایران است. همچنین حضور کشتیگیران خارجی نظیر عبدالمجید کودیف، ادریساف و … از قهرمانان نامدار جهان در ترکیب تیمها، باعث داغتر شدن رقابتها شد.
اما ای کاش در دیدار تیمهای استقلال جویبار و خیبر، اجازه داده میشد ابوالفضل رحمانی، کشتیگیر آیندهدار ایران، مقابل کودیف روس قرار بگیرد و از ظرفیت و پتانسیل این مبارزه برای تیم ملی استفاده میکردیم یا در وزن ۵۷ کیلوگرم، جایی که علیرضا سالک و والیزاده حضور داشتند، این امکان فراهم میشد تا آنها در مرحله یکچهارم نهایی برابر ادریساف به میدان بروند. چنین رویاروییهایی میتوانست فرصت بسیار خوبی برای کشتیگیران ما باشد.
هرچند خیبر روی کاغذ شانسی برای پیروزی مقابل استقلال نداشت، اما اگر این اجازه به کشتیگیران داده میشد تا صددرصد توان خود را نشان دهند، دستکم میشد ایرادهای فنی آنها را در مبارزه با بزرگان کشتی جهان شناسایی و برطرف کرد.
آشتی تماشاگران با کشتی
مراد محمدی
مربی و قهرمان کشتی آزاد
در فصل جاری لیگ برتر کشتی آزاد، تیمهای شرکتکننده از نظر کیفی در سطح بسیار خوبی قرار داشتند و رقابتها جذاب و تماشایی برگزار شد. نکتهای که بیش از هر چیز باعث خوشحالی است، آشتی دوباره تماشاگران با کشتی است؛ حضوری پرشور که نشان میدهد این ورزش همچنان جایگاه ویژهای در دل مردم دارد.با این حال، متأسفانه تنها حدود ۵۰ درصد از کشتیها برگزار شد و نیمی دیگر به دلیل انصراف تیم ستارگان ساری ـدر دیدارهای نیمهنهایی و ردهبندیـ انجام نشد. این اتفاق از منظر فنی و حتی از نظر احترام به تماشاگرانی که با شور و اشتیاق به سالن آمده بودند، برای کشتی اتفاق خوبی نیست و به این رشته ضربه میزند.
از سوی دیگر، تعداد تیمها در هر فصل رو به کاهش است؛ لیگی که زمانی با ۱۲ تیم برگزار میشد، اکنون به ۶ تیم رسیده و این موضوع قطعاً نیازمند یک بازنگری جدی است. باید راهکاری پیدا کنیم تا لیگ برتر صرفاً به این دلیل برگزار نشود که مبلغی به کشتیگیران و سرمربیان پرداخت شود، بلکه برای اسپانسرها نیز منفعت و جذابیت داشته باشد تا انگیزه و علاقه سرمایهگذاران برای حضور و حمایت از کشتی افزایش پیدا کند. در خصوص برتری کشتیگیران نامدار روسی در لیگ برتر نیز باید به این نکته توجه داشت که هرچند آنها در برخی دیدارها مقابل کشتیگیران ما به برتری رسیدند، اما آیا واقعاً با کشتیگیرانی مانند علی مؤمنی یا رحمان عموزاد روبهرو شدند که رسانهها اعلام میکنند روسها با نتیجه ۷ بر ۱ صاحب برتری شدهاند؟ کشتیگیران خارجی بر اساس ارنج تیمها جذب میشوند و به شکلی روی تشک میروند که الزاماً مقابل رقبای اصلی قرار نگیرند.نکته مثبت و قابل توجه دیگر در فصل جاری لیگ برتر کشتی آزاد، بازگشت فوقالعاده حسن یزدانی بود. او فراتر از آن چیزی ظاهر شد که حتی در ذهنم پیشبینی کرده بودم و بار دیگر نشان داد تا چه اندازه کشتیگیری استثنایی است. یزدانی حدود ۵۰۰ روز از تشک کشتی دور بود، ۱۵ کیلوگرم به وزنش اضافه کرد و در وزنی جدید به میدان آمد، اما با وجود همه این شرایط باز هم فوقالعاده ظاهر شد و تواناییهای کمنظیر خود را به نمایش گذاشت.
هزینه ۳۵ میلیارد تومانی برای عنوان سومی
خیمه روی «خیبر» لیگ برتر کشتی آزاد این روزها قصهای عجیب و تأملبرانگیز دارد. تیمی خصوصی برای حضور در این رقابتها بیش از ۳۵ میلیارد تومان هزینه کرده؛ رقمی که بخش عمده آن نه صرف کشتیگیران، بلکه خرج کادر فنی شده است. عجیبتر آنکه این تیم، با چنین بودجهای و بدون آنکه حتی در دیدار ردهبندی روی تشک برود، به عنوان سومی دست یافته است.
با این حساب، بهطور طبیعی این پرسش مطرح میشود که تیم قهرمان، یعنی بانک شهر، چه میزان هزینه کرده تا به سکوی اول برسد؟
این مسألهای است که باید بهطور جدی مورد توجه فدراسیون کشتی قرار گیرد. چنین شیوهای از تیمداری نشانه ورود حاشیهها و داستانهایی به کشتی است؛ مسیری که پیشتر فوتبال را در خود بلعیده است.
فدراسیون کشتی باید پاسخ دهد قرارداد مربیان بر چه اساسی تعیین میشود و افرادی که مسئولیت و پست میگیرند، با چه معیار و صلاحیتی به این باشگاهها راه پیدا میکنند. البته خیبر تنها یک نمونه است و بیتردید در قرارداد سایر تیمها نیز میتوان ردپای چنین حواشیای را یافت.
اعتراضهای مبتدیانه عامل بیانضباطی لیگ
عزیزالله اطاعتی
رئیس سابق کمیته داوران فدراسیون کشتی
در جریان کشتی فیروزپور و عظیمی، آنچه بیش از هر چیز به چشم آمد، رعایت نشدن استانداردهای کوچینگ از سوی کادرهای فنی تیمها بود؛ موضوعی که متأسفانه حاشیههایی غیرضروری را به متن یک رقابت فنی و جذاب تحمیل کرد.
امتیازی که از سوی داوران اعلام شد کاملاً صحیح بود. ادعای مطرحشده مبنی بر اینکه زمان مسابقه پس از اجرای فن فیروزپور به پایان نرسیده، موضوعی است که بیتردید از سوی تیم داوری در فرآیند چلنج مورد بررسی دقیق قرار گرفته است. داوران این مبارزه قضاوتی منصفانه و دقیق داشتند و میتوان گفت یکی از بهترین عملکردهای خود را به نمایش گذاشتند.
ضعف اصلی به سیستم اجرایی مسابقات بازمیگشت؛ جایی که برگزارکنندگان نتوانستند شرایط استاندارد و امنیت روانی لازم را برای تیم داوری فراهم کنند. در طول مسابقه، داوران بیش از آنکه بر قضاوت تمرکز داشته باشند، ناچار بودند مدام به دنبال آرام کردن مربیان یا بیرون راندن آنها از کنار تشک باشند؛ وضعیتی که به هیچوجه قابل قبول نیست.
در شرایطی که حق چلنج برای مربیان در نظر گرفته شده و تیم داوری نیز در فضایی آرام به بررسی اعتراضها میپردازد، دیگر دلیلی برای جنجال، اعتراضهای خارج از چهارچوب و نادیده گرفتن اصول حرفهای کوچینگ وجود ندارد. فشارهای روحی و روانی واردشده بر داوران، ناخواسته میتواند تمرکز آنها را تحت تأثیر قرار دهد؛ موضوعی که مسئولیت مستقیم آن برعهده برگزارکنندگان و کادرهای فنی است.
امروز دیگر دوران اعتراضهای هیجانی و حضور مربیان مقابل میز داوران یا روی تشک گذشته است. هیچ مربیای مجاز به چنین رفتاری نیست و تأمین امنیت و آرامش داوران، پیششرط انتظار برای قضاوتی بینقص محسوب میشود. اگر انتظار داریم داوران بهترین تصمیمها را بگیرند، باید بستر لازم برای این تصمیمگیری نیز فراهم شود.
داوران کشتی کشورمان در این رقابت یکی از کماشتباهترین و باکیفیتترین قضاوتهای خود را ارائه دادند؛ قضاوتی در سطح عالی و منطبق با استانداردهای جهانی. آنچه باقی میماند، لزوم آشنایی بیشتر مربیان با قوانین روز و رعایت اصول حرفهای کوچینگ است؛ چرا که بیتوجهی به این استانداردها، بخشی از شیرینی رقابتها را تحتالشعاع قرار داد.
حسن یزدانی و سنتشکنی در لیگ با دو کشتی
در سالهای اخیر، حسن یزدانی همواره برای حضور در رقابتها قرارداد امضا میکرد، اما یا اصلاً روی تشک نمیرفت یا در نهایت تنها یک کشتی میگرفت. با این حال، در مسابقات امسال او برخلاف رویه گذشته، دو کشتی انجام داد؛ یک دیدار در مرحله نیمهنهایی برابر بابالو و مسابقهای دیگر در فینال مقابل گلیج.
نکته قابل توجه این بود که گلیج پیش از برگزاری فینال و پیش از رویارویی با یزدانی، در گفتوگویی نتیجه مسابقه را بهسادگی ۱۰ بر صفر به سود یزدانی پیشبینی کرد. این موضوع خود گویای واقعیتی مهم است؛ در چنین رقابتهایی، بسیاری از کشتیگیران صرفاً برای دریافت دستمزد حرفهای وارد میدان میشوند و بیش از آنکه دغدغه برد و باخت داشته باشند، پایبند اجرای قرارداد خود هستند. از همین رو، نباید این دو کشتی را معیاری جدی برای ارزیابی وضعیت فنی حسن یزدانی دانست. هرچند بازگشت او به میادین کشتی پس از نزدیک به ۵۰۰ روز دوری و پشت سر گذاشتن یک عمل جراحی، اتفاقی مهم و قابل توجه است، اما واقعیت آن است که هر دو حریفش از پیش بازنده به نظر میرسیدند و این رقابتها نمیتواند سنجه دقیقی برای سنجش توان فنی واقعی یزدانی باشد.
