به گزارش «ایران»، زن سالخورده با قد و قامتی خمیده وارد شعبه صلح و سازش دادسرای امور جنایی تهران شد و یکی از صندلی‌ها را برای نشستن انتخاب کرد، بعد رو به سرپرست دادسرای امور جنایی تهران کرد و گفت: «10 سال طول کشید تا توانستم با خودم کنار بیایم و از قصاص قاتلان پسرم گذشت کنم. گرچه از ابتدا هم دلم با قصاص نبود و هر زمان که برای پیگیری پرونده و زمان اجرا با من تماس می‌گرفتند با خودم می‌گفتم عفو بهتر است اما دلم از دست آنها چرکین بود چون به خاطرهیچ، پسرم را به قتل رسانده‌اند.»

پاییز غمگین سال 94
 یکی از روزهای پاییزی 10 سال پیش بود که مادری به پلیس مراجعه کرد و ناپدید شدن پسرش را گزارش داد. او گفت پسرش سهراب برای دیدن دو نفر از دوستانش به نام شاهرخ و هومن از خانه خارج شده و دیگر برنگشته است.
با شکایت زن میانسال، رسیدگی به این پرونده آغاز شد اما شاهرخ و هومن مدعی بودند که سهراب را در نزدیکی خانه‌اش پیاده کرده و دیگر از او خبری ندارند. 
اما بازبینی دوربین‌های مداربسته ادعای آنها را رد کرد، بنابراین هر دو نفر بازداشت شدند.
تحقیقات از آنها ادامه داشت تا اینکه در نهایت هومن لب به اعتراف گشود و گفت: «یک دستبند طلا داشتم که سهراب از من امانت گرفت تا با آن به میهمانی برود اما دیگر دستبندم را پس نداد. روز حادثه به همراه شاهرخ او را سوار خودروام کردم و به خارج از شهر برده و شکنجه‌اش کردیم. ما فقط می‌خواستیم سهراب را وادار کنیم تا ساعت را برگرداند، اما زیر شکنجه‌های ما جانش را از دست داد. خیلی ترسیده بودیم جسد را همانجا رها کردیم و برگشتیم.» 
با اعتراف متهمان، کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی پایتخت توانستند جسد پسر 32 ساله را در بیابان پیدا کنند. بدین ترتیب پرونده به دادگاه رفت و مادر مقتول که تنها ولی دم پرونده بود خواهان اشد مجازات برای دو قاتل شد. دادگاه نیز به درخواست او رأی بر قصاص صادر کرد. با تأیید این حکم در دیوانعالی کشور، پرونده برای اجرا به دادسرای امور جنایی پایتخت ارسال شد.

عدد 3 شانس پسرم بود
با برگزاری چندین جلسه صلح و سازش در دادسرای امور جنایی تهران که به سرپرستی محمد شهریاری، برگزار شد درنهایت صبح دیروز مادر مقتول هر دو متهم را بخشید.
مادر مقتول دراین باره به «ایران» گفت: «می‌خواهم بدون قید و شرط قاتلان پسرم را ببخشم. به من گفتند می‌توانی دیه بگیری اما پول به چه درد من می‌خورد. در مدتی که به دادسرا رفت و آمد داشتم، افرادی را دیدم که بالای 10 میلیارد تومان برای بخشش قاتل درخواست داشتند اما به این فکر نمی‌کنند که قاتل و خانواده‌اش با چه سختی باید این پول را تهیه کنند.»
او ادامه داد:« پسرم عاشق عدد سه بود و من هم به حرمت امام حسین(ع) و از آنجایی که دو روز دیگر تولد حضرت فاطمه(س) است به احترام مادرش و به احترام سید الشهدا از دیه گذشت کردم اما یک شرط گذاشتم. نمی‌دانم چه مقدار پول مبلغ دیه می‌شود اما هر چقدر می‌شود را برای آزادی سه زندانی که جرمی غیرعمد داشتند پرداخت کنند تا آنها آزاد شوند. من داغ سنگینی تحمل کردم وجگر گوشه‌ام را از دست دادم، اما نمی‌توانستم مادری را مانند خودم داغدار کنم. پسرم دستبند هومن را برگردانده بود اما آنها قبول نداشتند. من برای آرامش روح پسرم و از آنجایی که پسرم در کار خیر بود و از بخشش من راضی است، از قصاص گذشت کردم. حالا هم حال خودم خوب است و هم روح پسرم شاد و هم حال خانواده دو قاتل.»