در زمان دانشجویی با آقای شمیرانی، در یک ماه، ۹۰ کنسرت داشتیم که بعضی از آنها آموزشی بود و در دبیرستان و دانشگاهها اجرا میشد که سازهای ایرانی و موسیقیهای ایرانی معرفی میشدند. زندهیاد شمیرانی شخصیتی خستگیناپذیر و با عشقی داشت. وقتی او را دیدیم، خیلی برایمان مهم شد که چگونه موسیقیمان را به جهان معرفی کنیم. چیزی که آن زمان یاد گرفتیم اهمیت دادن به فرهنگ خودمان و ارائه کردن آن بود؛ به این دلیل که روی موسیقی جدی این کار صورت نمیگیرد. شمیرانی در این زمینه بسیار زحمت کشید. بدون اینکه اسمش جایی مطرح باشد. خوشبختانه، گروهی که مرکز حفظ و اشاعه موسیقی داشت در کنسرتهای جشن هنر شیراز دعوت شد و اجراهای بسیار مهم تاریخی را با حضور سعید هرمزی و استاد فروتن و برخی از اعضای مرکز در حافظیه برپا کرد. در آن چیزی که مرکز میخواست به جهان خارج از ایران از موسیقیمان ارائه دهد، جشمید شمیرانی نقش بسزایی داشت.
بخشی از صحبتهای حسین علیزاده
به بهانه درگذشت زندهیاد جمشید شمیرانی/ایرنا
