سقوط الفاشر توسط نیروهای پشتیبانی سریع، فاجعه انسانی در غرب دارفور را به اوج رسانده است. هزاران نفر کشته، مفقود و آواره شده‌اند و خشونت‌ها، تجاوزات و قتل‌عام‌ها همچنان ادامه دارد. سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی نسبت به امنیت غیرنظامیان و گسترش بحران هشدار داده‌اند و خواستار اقدامات فوری برای حفاظت از جان مردم و پایان دادن به این خشونت‌ها شده‌اند.
شهر الفاشر، پس از حدود ۱۸ ماه محاصره، توسط نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) تصرف شد. این تحولات، موج جدیدی از خشونت و قتل‌عام علیه غیرنظامیان ایجاد کرده است. گزارش‌ها حاکی از کشتارهای دسته‌جمعی، تجاوز، شکنجه و غارت گسترده در شهر است. هزاران نفر از مردم محلی تلاش کردند از این شهر فرار کنند، اما تنها تعداد کمی موفق به رسیدن به طویله، حدود ۵۰ کیلومتر دورتر، شدند. طبق گزارش سازمان ملل، بیش از ۶۲ هزار نفر بین یکشنبه و چهارشنبه گذشته از الفاشر گریختند، اما تنها حدود ۵۰۰۰ نفر به مقصد امن رسیدند. بازماندگان روایت کرده‌اند که هنگام فرار توسط جنگجویان RSF مورد تعقیب، اخاذی، ضرب و شتم و خشونت قرار گرفته‌اند.
پزشکان بدون مرز (MSF) اعلام کردند از بین ۷۰ کودک تازه وارد به طویله، همه افراد زیر پنج سال و دچار سوءتغذیه حاد بودند و ۵۷ درصد از آنها در وضعیت حاد قرار داشتند. اکثر بازماندگان زنان، کودکان و سالمندان بودند که با رنج شدید از خشونت، قحطی و بیماری‌ها روبه‌رو هستند. صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) نیز تأیید کرد که حداقل ۴۶۰ نفر در بیمارستان زایمان الفاشر توسط RSF کشته شده‌اند، اما احتمال می‌رود تعداد واقعی قربانیان بسیار بیشتر باشد. در ایالت کردفان شمالی نیز RSF حملاتی انجام داده و بیش از ۳۶ هزار نفر مجبور به فرار شده‌اند.
شاهدان گزارش داده‌اند که RSF افراد را بر اساس جنسیت، سن و هویت قومی از هم جدا کرده و بسیاری برای باج‌گیری در اسارت باقی مانده‌اند. مبالغ باج از ۵ میلیون تا نزدیک ۵۰ هزار دلار متغیر بوده است. زنان و دختران در معرض خشونت قرار گرفته‌اند و کودکان، سالمندان و خانواده‌ها شاهد مرگ نزدیکان خود بوده‌اند. طبق گزارش سازمان ملل در جریان درگیری‌ها، نیروهای پشتیبانی سریع که ده‌ها هزار نفر را کشته، حدود ۱۴ میلیون نفر را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده و بدترین بحران انسانی جهان را ایجاد کرده است، مهاجمان با اتهامات جنایات جنگی روبه‌رو شده‌اند و نزدیک به ۲۵ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. سه میلیون آواره سودانی به کشورهای همسایه گریخته‌اند. همچنین، قحطی گسترده و شیوع وبا و سایر بیماری‌های کشنده در حال افزایش است.