گروه ورزشی / مراسم قرعه‌کشی جام جهانی فوتبال ۲۰۲6، در تاریخ ۵ دسامبر ۲۰۲۵ (۱۴ آذر ۱۴۰۴) در سالن اپرای واشنگتن دی‌سی برگزار خواهد شد؛ رویدادی که نه‌تنها آغازگر رسمی بزرگ‌ترین تورنمنت ورزشی جهان است، بلکه به صحنه‌ای برای نمایش تلاقی سیاست، قدرت و فوتبال بدل شده است. انتخاب پایتخت ایالات متحده برای میزبانی این مراسم، تصمیمی صرفاً ورزشی نیست، بلکه حرکتی حساب‌شده و استراتژیک از سوی فیفا و دولت آمریکا به شمار می‌رود؛ اقدامی که بوی سیاست از آن به‌روشنی به مشام می‌رسد.
حضور پررنگ چهره‌های سیاسی، به ویژه دونالد ترامپ، رئیس‌ جمهوری ایالات متحده، به مراسم قرعه‌کشی رنگ و بوی سیاسی آشکاری بخشیده است. تجربه‌های پیشین نشان داده‌اند که ترامپ، برخلاف سنت‌های مرسوم در جهان ورزش، تمایل دارد از هر رویداد جهانی به‌عنوان ابزاری برای نمایش قدرت شخصی و پیشبرد اهداف رسانه‌ای خود بهره گیرد. همان‌گونه که در فینال جام باشگاه‌های جهان نیز با ایستادن روی سکوی قهرمانی تا لحظه اهدای جام، صحنه را به نمایش شخصی خود بدل کرده بود، این‌بار نیز بیم آن می‌رود که قرعه‌کشی جام جهانی را به عرصه‌ای برای مانورهای تبلیغاتی بدل کند.
فیفا اعلام کرده است که بیش از دو هزار میهمان ویژه از سراسر جهان در مراسم حضور خواهند داشت و چهره‌هایی سرشناس چون فرناندو یورنته، جانلوکا زامبروتا، روبرت پیرس، آریانه هیگسنت و ریچل یانکی، اجرای بخش‌های مختلف را برعهده خواهند داشت؛ ترکیبی نمادین از فوتبال زنان و مردان که ظاهراً قرار است چهره‌ای برابری‌طلب از فیفا نشان دهد. با این حال، منتقدان بر این باورند که چنین چیدمانی بیشتر جنبه نمایشی دارد تا واقعاً نشانی از تغییر در ساختار نابرابر فوتبال جهانی. البته که هنوز فهرست نهایی نفرات حاضر در مراسم منتشر نشده است. در قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، علی دایی یکی از افرادی بود که در فرآیند قرعه‌کشی شرکت داشت. در این مراسم ۴۲ تیم از ۴۸ تیم حاضر در مسابقات، رقبای خود را می‌شناسند و شش تیم نهایی جام نیز در مسابقات پلی‌آف پس از برگزاری قرعه‌کشی مشخص خواهند شد.
برآوردها حاکی از آن است که بیش از ۱۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان این مراسم را به‌صورت زنده تماشا خواهند کرد و درآمد حاصل از آن به بیش از ۵۰ میلیون دلار خواهد رسید. اما در پس این آمار درخشان، نگرانی‌هایی جدی نهفته است. منتقدان هشدار داده‌اند که ترامپ ممکن است با تصمیمات غیرمنتظره خود، فضای برگزاری جام جهانی را به میدان سیاست‌ورزی تبدیل کند و حتی برخی کشورها را از حضور در این مراسم بازدارد؛ اقدامی که چهره ورزشی این رویداد را خدشه‌دار خواهد کرد.
ترامپ همچنین برای اولین بار در تاریخ جام جهانی، مسئولیت اجرایی میزبانی را به شهرداری‌های ایالت‌های مختلف سپرده است؛ تصمیمی عجیب که عملاً تمرکز مدیریتی مسابقات را از بین برده و بستر سوء‌استفاده سیاسی را فراهم کرده است. در واقع، به‌جای آن‌که فوتبال ابزاری برای اتحاد جهانی باشد، بیم آن می‌رود که به صحنه‌ای تازه برای اجرای سیاست‌های شخصی ترامپ تبدیل شود؛ سیاست‌هایی که مرز میان ورزش و قدرت را بیش از هر زمان دیگری مخدوش می‌سازند.
در نهایت، مراسم قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۵ به‌جای آن‌که جشن جهانی فوتبال باشد، بیش از هر چیز به نمایش دیگری از درآمیختگی سیاست و ورزش در عصر رسانه‌ای ترامپ شباهت دارد؛ نمایشی که شاید پرزرق‌وبرق باشد، اما پشت آن، سایه‌ای سنگین از سیاست‌زدگی بر پیکر فوتبال جهانی افتاده است.