در حافظه موقت ذخیره شد...
وقتی سنگلج به کمک سینما آمد
در واقع به گفته شاهدان، یکی از نقاط آغازین این همکاری در تئاتر سنگلج و در پشت صحنه اجرای نمایش «آی بیکلاه، آی باکلاه» رخ داده است؛ اتفاقی که موجب شد پس از فیلم «گاو» نیز این همکاری ادامه پیدا کند و تعدادی از بهترین آثار سینمایی ایران با همکاری گروهی تئاتری خلق شود. فیلمهای «آقای هالو»، «پستچی»، «دایره مینا» و «مدرسهای که میرفتیم» از جمله این آثار به شمار میآید.
علی نصیریان در گفتوگویی درباره این موضوع گفته است:«ما به همراه اکیپ خودمان در حال کار کردن نمایشنامهای از دکتر ساعدی بودیم. اسم آن نمایش «آی بیکلاه، آی باکلاه» بود. در اواسط یا اواخر اجراها بودیم که آقای دکتر ساعدی با جوان بسیار خوشتیپی به پشت صحنه نمایش آمدند. ایشان، آن آقا را که داریوش مهرجویی بود به ما معرفی کرد و گفت او میخواهد نسخه سینمایی از داستان گاو بسازد.
ما قبلاً این قصه را نه به صورتی که در فیلم تصویر شده است، اما به صورت فشرده در قالب تلهتئاتر در تلویزیون خصوصی ایران که برای ثابت پاسال بود، اجرا کرده بودیم. به این ترتیب از آنجا همکاری اکیپ ما با آقای مهرجویی شکل گرفت.
