فیلمسازی برای من تراپی است و برعکس وقتی هیچ کاری ندارم انگار تمام فشار دنیا روی من میآید. «کارت قرمز» هم فیلم تلخی بود بهخصوص اینکه فکر میکنم شاید اگر شهلا جاهد در موقعیت دیگری به دنیا میآمد، میتوانست بازیگر خوبی شود چون استعدادش را داشت. این فیلم هیچگاه شانس گرفتن مجوز و اکران عمومی را نداشت اما من از موضع ۱۸ سال قبل خودم برای ساخت آن پشیمان نیستم؛ موضوع «کارت قرمز» هم برای من خیلی جذاب بود، هرچند به قول حسن پورشیرازی، همسرم، راه رفتن روی لبه تیغ بود چون ممکن بود به یک فیلم زرد تبدیل شود و من همه تلاشم را کردم که فیلم زرد نسازم. عنوان فیلم، کارت قرمز به یک تفکر است، به یک فرهنگ و حتی به خودمان و به جامعهای که در آن زندگی میکنیم؛ جامعهای که اگر مسیرش همینطور ادامه پیدا کند کارتهای قرمز بیشتری باید برای آن بگیریم.
از صحبتهای مهناز افضلی
در مراسم نمایش «کارت قرمز» در عمارت «روبرو»/ ایسنا
