ادامه از صفحه یک

اما پربازتاب‌ترین بخش سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل، ترک کردن هیأت‌های مختلف با آغاز سخنرانی نتانیاهو و خالی شدن صندلی‌ها بود؛ اقدامی که چند ثانیه نتانیاهو را در ابتدای صحبتش مجبور به سکوت کرد. البته هیأت همراه پرتعداد اسرائیلی در صحن و بالکن جلسه با سروصدا و تشویق فراوان سعی داشتند از شدت فاجعه بکاهند.
بن کاسپیت، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مشهور و راستگرای اسرائیلی با انتشار تصویر باز از صندلی‌های خالی با کنایه نوشت: «سخنرانی تاریخی در برابر صندلی‌های تاریخی!»
همچنین یدیعوت آحارانوت روزنامه تندرو اسرائیلی هم تیتر زد: «تیترهای خبری رسانه‌های بین‌المللی کمتر توجهی به اظهارات نتانیاهو داشتند و تمرکز آنها بیشتر بر صندلی‌های خالی سالن مجمع عمومی سازمان ملل متمرکز بود.»
نتانیاهو در بخش دیگری از سخنرانی‌اش طبق عادت سالانه تصاویری را در دست گرفت. در یکی از این تصاویر کشورهای یمن، سوریه، عراق، لبنان و ایران قرمز رنگ شده بودند. نتانیاهو با اشاره به ترورها و اقدامات ارتش صهیونیستی در این کشورها روی هر کدام تیک می‌زد. البته به‌نظر می‌رسید که فراموش کرده بود قطر را هم از نقاشی خودش محروم نکند.
همچنین دو تصویر دیگر با نوشته‌هایی چند گزینه‌ای با سؤال‌های «چه کسی خون اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را با خونسردی می‌ریزد؟» و «چه کسی مرگ بر آمریکا می‌گوید؟» را در دست گرفت و گزینه همه موارد شامل ایران، حماس، انصارالله، القاعده و حماس را تیک می‌زد!
بخش دیگری از صحبت‌های نتانیاهو به مسأله به رسمیت شناختن دو دولتی و مورد خطاب قرار دادن اروپایی‌ها گذشت. او گفت: «90 درصد فلسطینی‌ها از کشتار هفتم اکتبر حمایت کردند... به نمایندگی از همه شهروندان اسرائیل می‌گویم که ما با تشکیل دولت فلسطینی مخالفیم و در کنست رأی‌گیری کردیم، از ۱۲۰ رأی، ۹۹ رأی علیه دولت فلسطینی بود و این یک گروه حاشیه‌ای نیست. من به رهبران غرب می‌گویم که اسرائیل به شما اجازه نخواهد داد برای تشکیل کشور فلسطینی تلاش کنید.»
 7 اکتبر مسأله فلسطین را که به اوج فراموشی سپرده شده بود بار دیگر در دنیا زنده کرد و وضعیت زندگی در باریکه غزه را از خفا به عیان منتقل کرد.