محسن وظیفه
گروه ورزشی

 کشتی آزاد و فرنگی در مسابقات قهرمانی جهان  قهرمان شدند؛ دو قهرمانی همزمان برای اولین‌بار در تاریخ کشتی ایران. اتفاقی که  ایران را بعد از روسیه به دومین کشور از این نظر در جهان تبدیل کرد. اما  این قهرمانی برای فدراسیون کشتی 33 میلیارد تومان آب خورد.  
علیرضا دبیر پیش از حضور در این مسابقات وعده داده بود که برای مدال طلا؛ ۳ میلیارد تومان پاداش نقدی به اضافه ۱۰۰ میلیون حقوق ماهیانه به مدت یک‌سال، برای مدال نقره ۷۰۰ میلیون تومان پاداش نقدی به اضافه حقوق ماهیانه ۳۰ میلیونی به مدت یک‌سال و برای مدال برنز هم ۵۰۰ میلیون تومان پاداش نقدی و ۲۰ میلیون حقوق ماهیانه به مدت یک‌سال در نظر گرفته است.
حالا تیم ملی کشتی آزاد در زاگرب دو مدال طلا، دو نقره و سه برنز به دست آورده است که این مدال‌ها 8 میلیارد و 900 میلیون تومان آب می‌خورد. با توجه به پرداخت حقوق ماهیانه این رقم به 12 میلیارد و 740 میلیون تومان می‌رسد. این رقم در کشتی فرنگی افزایش بیشتری هم پیدا کرد. فرنگی‌کاران در مسابقات قهرمانی جهان صاحب چهار مدال طلا، دو نقره و دو برنز شدند. به این ترتیب پاداش نقدی مدال طلای فرنگی کاران 12 میلیارد تومان می‌شود. فدراسیون کشتی باید یک میلیارد و 400 میلیون تومان به مدال نقره و یک میلیارد تومان بابت مدال برنز پرداخت کند که جمع پاداش نقدی به 14 میلیارد و 400 میلیون تومان هم می‌رسد.
این رقم هم با توجه به حقوق ماهیانه که باید فدراسیون کشتی پرداخت کند تا 20 میلیارد و 160 میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند. بنابراین فدراسیون کشتی باید 32 میلیارد و 900 میلیون تومان پاداش بدهد. رقمی که در ورزش امروز اصلاً رقم زیادی محسوب نمی‌شود. یعنی اگر با فوتبال و هزینه‌هایی که در بخش ملی یا باشگاهی می‌شود، مقایسه کنیم، این رقم شاید به اندازه نصف قرار داد یک بازیکن معمولی و درجه دو هم در رده باشگاهی نیست اما در عین حال نزدیک به بودجه سالانه برخی از فدراسیون‌هاست. به طور مثال بودجه فدراسیون‌های موتورسواری، گلف و بدمینتون در سال 1404 نزدیک به 50 میلیارد تومان است که فدراسیون کشتی نزدیک به 70 درصد بودجه آنها را برای مسابقات قهرمانی جهان به کشتی‌گیرانش پاداش می‌دهد.
این آمار از یک سو توانمندی بالای فدراسیون کشتی در جذب منابع مالی را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نشان دهنده تفاوت عجیب و غریب مدال‌آورترین و پرافتخارترین فدراسیون ورزشی کشور در قیاس با باشگاهای فوتبال است.

یادداشت

اشتباه نکنید، دستمزد پاداش نیست

علی کفاشیان
معاونت قهرمانی اسبق سازمان تربیت بدنی

قهرمانان در قبال قهرمانی در رقابت‌های جهانی، بازی‌های آسیایی و المپیک از فدراسیون، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک پاداش می‌گیرند؛ پاداشی که برای ورزشکاران و تیم‌های ملی حتی تیم ملی فوتبال یکسان‌ است. اما مقوله فوتبال فرق می‌کند. فوتبالیست‌ها نه فقط در ایران بلکه در لیگ‌های اروپایی و همه جای جهان درآمدهای کلانی دارند تا حدی که حتی تیم‌های اول تا هفتم هم پاداشی می‌گیرند که هزینه‌ها را هم جبران می‌کند. در واقع باشگاه‌ها درآمد خود را دارند. آنها طبق نیازهایشان به بازار می‌روند و طبق عرضه و تقاضا هم بازیکن می‌گیرند. بنابراین اشتباه نکنید، بازیکنان از باشگاه دستمزد می‌گیرند. دستمزد با پاداش فرق دارد، ولی فدراسیون و ارگان‌های ورزشی پاداش می‌دهند. معمولاً وزارت ورزش قبل از حضور تیم ملی در جام جهانی با پاداش ملی‌پوشان را شارژ می‌کند.  کشتی‌گیران هم بعد از قهرمانی جهان پاداش گرفتند اما برای حضور در لیگ بابت کشتی گرفتن برای یک تیم مشخص، با امضای قرارداد دستمزد می‌گیرند. حتی دستمزد فوتبالیست را هم نباید با بقیه ورزشکاران مقایسه کرد. جدای از پاداش، این را هم باید گفت که وقتی تیم ملی فوتبال در یک بازی در جام جهانی برنده می‌شود، مردم از شادی به خیابان می‌ریزند اما بجز فوتبال در کدام رشته این اتفاق می‌افتد؟ درست است که مردم از پیروزی تیم‌ها و ورزشکاران خوشحال می‌شوند اما آیا به خیابان می‌ریزند؟