تأکیدی بر مخاطرات یکجانبه‌گرایی 

شهیندخت مولاوردی
فعال سیاسی اصلاح‌طلب

در نشست‌هایی مانند مجمع عمومی سازمان ملل متحد که رئیس‌جمهوری در رأس هیأتی بلندپایه در آن حاضر می‌شود، علاوه بر سخنرانی رسمی، مجموعه‌ای از دیدارها، گفت‌وگوها و نشست‌های جانبی نیز برای رئیس جمهوری تدارک دیده می‌شود که تأثیر آنها کم از برنامه رسمی شامل سخنرانی چند دقیقه‌ای رئیس‌جمهوری و رؤسای کشورها نیست. طبیعتاً آغاز صحبت رئیس‌جمهوری با اشاره به شرایط سیاسی و منطقه‌ای خواهد بود که اجلاس در آن برگزار می‌شود. حتماً در ابتدای سخنرانی به موضوع حمله گسترده نظامی اخیر رژیم صهیونیستی به کشور ما اشاره خواهد شد که ضمن شهادت شمار زیادی از دانشمندان، فرماندهان نظامی و مردم عادی، تخریب‌های وسیعی به بار آورد.
همچنین همزمانی برگزاری این اجلاس با نسل‌کشی و جنایت جنگی در غزه و ادامه درگیری‌ها و خونریزی‌ها در جنگ اوکراین از دیگر نکات برجسته مطرح شده در سخنرانی خواهد بود. این رویدادها معمولاً فرصتی فراهم می‌کنند تا شخصیت‌ها، دیدگاه‌ها و برنامه‌های خود را در حوزه‌های مهم و کمتر مورد توجه جهانی ارائه دهند و راهکارهایی برای چالش‌های مشترک و نوظهور از جمله مخاطرات یک‌جانبه‌گرایی در امنیت، صلح و توسعه پایدار جهانی مطرح کنند.
رئیس‌جمهوری کشورمان احتمالاً به ضرورت رویکرد چندجانبه‌گرایی و روزآمدسازی ساختار نهادهای بین‌المللی متناسب با نیازهای امروز تأکید  و از تلاش‌های جهانی برای پیشبرد حقوق بشر، مبارزه با تغییرات اقلیمی و پیشگیری از درگیری‌ها استقبال خواهد کرد، اگرچه این تلاش‌ها را ناکافی دانسته و به ضرورت تکمیل و اثربخشی بیشتر آنها تأکید خواهد داشت.
از دیگر نکات مورد توجه سخنرانی، اشاره به اهمیت فرصت‌های نوظهور مانند علم، فناوری و نوآوری برای مقابله با فقر، نابرابری، تبعیض و بی‌عدالتی به ویژه در جنوب جهانی خواهد بود که دبیرکل سازمان ملل نیز در پیام روز جهانی صلح به آن اشاره کرده است. این محرک‌ها می‌توانند منشأ بسیاری از خشونت‌ها، جنگ‌ها و تنش‌های جهانی باشند. همچنین اهمیت گفت‌وگو برای درک و احترام متقابل و پذیرش تنوع و تکثر جهان از محورهای کلیدی سخنرانی است که انتظار می‌رود رئیس‌جمهوری به نمایندگی از ملت ایران در این مقطع تاریخی با تأکید بر منافع ملی و پایبندی به قانون اساسی و سوگندی که یاد کرده، نماینده‌ای قوی و مقتدر باشد.
هدف اصلی این حضور تاریخی کاهش تنش‌های موجود، حداقل کردن مناقشات فعلی و برون‌رفت از وضعیتی پر از ابهام و نااطمینانی است. البته از یاد نبریم که انتظار معجزه در این چند روز نمی‌رود.

پلی برای تأثیرگذاری واقعی در مسائل بین‌المللی

عباس سلیمی‌نمین
فعال سیاسی اصولگرا

در آستانه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل، با توجه به اهمیت فرصت سفر ریاست محترم جمهوری ایران، توصیه‌هایی به جناب آقای دکتر پزشکیان به عنوان نماینده ملت ایران ارائه می‌شود تا این حضور مؤثرتر و کارآمدتر باشد. اولین توصیه این است که در حاشیه مجمع، دیداری با علمای برجسته مسیحی، یهودی و سایر ادیان که پیش از اشغال فلسطین در کنار هم زندگی صلح‌آمیزی داشتند، برگزار شود. این حرکت می‌تواند نمادی از همزیستی مسالمت‌آمیز و گفت‌و‌گوی بین‌ادیانی باشد. دوم، توجه به اهمیت احیای قطعنامه‌های مجمع عمومی علیه نژادپرستی صهیونیسم مورد تأکید است. تجربه تاریخی محکومیت آپارتاید آفریقای جنوبی و رژیم اسرائیل در قطعنامه ۳۳۷۹ در سال ۱۳۵۴ نشان داده است که چنین اقدامات جهانی تأثیرگذار بوده است. امروز با گسترش آگاهی درباره نژادپرستی رژیم صهیونیستی، مطالبه تصویب قطعنامه‌ای جدید در محکومیت این نژادپرستی ضرورت دارد تا گامی مهم در حفظ امنیت جهانی برداشته شود. سومین توصیه این است که در میان نمایندگان رسانه‌های بین‌المللی، دلایل غیراخلاقی خوانده شدن اقدام سه کشور اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس) در طول مذاکرات هسته‌ای تبیین شود. تهران با تلاش‌های فراوان برای حفظ برجام و پایبندی به توافق، با وجود خروج آمریکا و خلف وعده کشورهای اروپایی، نشان داد آماده احترام به تعهدات و انجام آن است و افکار عمومی جهانی باید در جریان این مظلومیت قرار گیرد. این توصیه‌ها می‌تواند سفر جمهوری اسلامی ایران را به مجمع عمومی، نه صرفاً به فرصتی نمایشی، بلکه به پلی برای تأثیرگذاری واقعی در مسائل بین‌المللی و حقوق ملت ایران تبدیل کند.

دعوت به جهان عاری از زورگویی

عباس مقتدایی
عضو کمیسیون امنیت ملی

رئیس‌جمهوری در سفر پیش رو به نیویورک که با هدف شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل و انجام گفت‌و‌گوهای دوجانبه مؤثر با سران کشورهای دیگر صورت می‌گیرد، باید با استفاده دقیق و هوشمندانه از همه ابزارهای دیپلماتیک برای نمایاندن اقتدار و بر جسته ساختن جایگاه ایران در صحنه بین‌الملل به عنوان کشوری با فرهنگ عمیق، تمدن کهن، پیشرفت‌های علمی و دانش بومی‌سازی‌شده اقدام کند. همچنان که تلاش حداکثری برای تحقق جهانی عاری از زورگویی و یک جانبه‌گرایی باید در صدر اولویت‌های سفر رئیس‌جمهوری پزشکیان به نیویورک باشد. دستور کار مهم دیگری که باید در این سفر دنبال شود، ایجاد انسجام و همگرایی میان ایرانیان خارج از کشور، بویژه آنانی است که در آمریکا زندگی می‌کنند. زیرا بهره‌گیری از سرمایه‌های فکری، علمی، مادی و معنوی این جمعیت از ایرانیان لازمه تقویت روندهای توسعه‌ای و تأثیرگذاری ایران در حوزه‌های داخلی و خارجی است. این سفر باید حامل پیام‌هایی محکم و اثرگذار باشد؛ پیام اقتدار ملی، عدالت‌محوری، پایبندی به مبانی انقلاب اسلامی و دفاع از حقوق مستضعفان جهان. از رهگذر این سفر رئیس‌جمهوری باید آرامش بیشتر برای داخل کشور و بهبود معیشت ملت را دنبال و پیگیری کند.

سخنرانی پزشکیان هم ابتکاری باشد، هم محکم

حمیدرضا جلایی‌پور
استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران

به نظر می‌رسد مهم‌ترین حرف و مضمونی که شایسته است دکتر پزشکیان در سخنرانی و مصاحبه‌های خود در اجلاس سالانه سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۲۵ روی آن تأکید کند، تعهد ایران به دیپلماسی برابر و سازنده برای انجام یک توافق با بلوک غرب از طریق مذاکره است. شایسته است رئیس‌ جمهوری در این سفر تأکید کند که دولت ایران دنبال صلح و توسعه و مخالف جنگ است. این حرف و مضمون به دلایل ذیل، هم مخاطبان جهانی و هم مردم ایران را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
اولاً: نوعی مواجهه معقول با تهدید فعال‌سازی مکانیسم ماشه از سوی اروپا است که می‌تواند تحریم‌های سازمان ملل را بازگرداند، چرا که اقتصاد ایران تحت فشار است.
ثانیاً: تأکید بر حق صلح‌آمیز هسته‌ای و آمادگی برای مذاکره، می‌تواند تلاش‌ها برای تشدید تحریم‌ها را کمی خنثی کرده و حمایت چین و روسیه را تقویت کند.
ثالثاً: حملات اخیر اسرائیل به قطر و لبنان، خشم مردم مسلمان را برانگیخته است. پزشکیان می‌تواند با محکوم کردن تجاوزات اسرائیل و پیشنهاد ابتکار صلح منطقه‌ای، ایران را به‌عنوان صدای عقلانیت و همراهی با دول کشورهای اسلامی معرفی کند.
رابعاً: پزشکیان به‌عنوان رئیس ‌جمهوری اصلاح‌طلب، می‌تواند از این فرصت برای نشان دادن عصر جدید همکاری استفاده کند. این پیام هم پاسخگوی مطالبات داخلی برای رفع تحریم‌ها و عدالت اجتماعی است و هم تصویر مثبتی در رسانه‌های جهانی می‌سازد.
ضمناً این پیام مزایا و ریسک هم دارد. این پیام می‌تواند تنش بر سر برنامه هسته‌ای ایران را کاهش دهد، حمایت جهانی (به‌ویژه مسلمان‌های کشورهای اسلامی) را جلب کند و جایگاه پزشکیان در داخل را نیز تقویت کند. این رویکرد با سخنرانی‌های قبلی او (مثل اجلاس دوحه) همراستاست و بازخورد مثبتی خواهد داشت. در کنار این مزایا اگر پیام او بیش از حد نرم باشد، ممکن است در داخل به‌عنوان ضعف دیده شود. بنابراین، باید با هشدار به «عواقب تجاوزات اسرائیل» متعادل شود.

منافع ملی مبنای حضور در نیویورک باشد

صادق زیباکلام
استاد سابق دانشگاه تهران

مسعود پزشکیان در سفر به سازمان ملل متحد، رئیس جمهوری اسلامی ایران است. باوجود این، به عنوان یک کنشگر جامعه ایرانی، نمی‌دانم چقدر می‌توان انتظار داشت که آقای پزشکیان در این سفر و هنگام سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل، می‌تواند دیدگاه‌های همه ایرانیان را پوشش دهد؟ انتظار می‌رود دکتر پزشکیان سخنرانی خود را بر اساس منافع ملی کشور تنظیم و ارائه کند. 
زیرا منافع ملی فراتر از جناح‌بندی‌ها و سلایق محلی است و به مصالح کلی ملت ایران مربوط است. ممکن است تحقق این انتظار به نظر سخت باشد اما ما همچنان امیدواریم آقای پزشکیان بتواند آنچه به نفع و خیر کشور است را  بیان کند. 
چنین رویکردی می‌تواند نمادی از تحول جدی در نحوه‌ موضع‌گیری‌ها و نمایندگی کشور در عرصه بین‌المللی باشد و موجبات اعتماد و وحدت بیشتری را در داخل کشور فراهم آورد.

مخابره پیامی واحد و مقتدرانه از ایران 

محمود صادقی
استاد حقوق دانشگاه تربیت مدرس

سفر رئیس‌جمهوری و هیأت دیپلماتیک ایران به نیویورک با هدف حضور در مجمع عمومی سازمان ملل، در شرایطی که کشور در موقعیتی خطیر و پرمخاطره قرار دارد، به‌مثابه فرصتی برای بازتعریف رویکرد دیپلماتیک ماست. در آستانه بحث‌های حساس درباره «مکانیزم ماشه» و تهدید بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت از سوی تروئیکای اروپا، به این حضور رئیس‌جمهوری در سازمان ملل باید به مثابه فرصتی فراتر از ادای رسومات دیپلماتیک معمول نگریسته شده و به کنشی راهبردی تبدیل شود. رئیس‌جمهوری به نمایندگی از کل حاکمیت، باید با اختیارات کامل وارد این میدان بین‌المللی شود تا هم پیامی واحد و مقتدرانه‌ از سوی دولت و کشور ارائه شود و هم جایگاه رسمی کشور در برابر جامعه جهانی تثبیت شود. آنچه اکنون اهمیت دارد، نه اجتناب از گفت‌وگو، بلکه بهره‌گیری فعال و هوشمندانه از این فرصت برای گشودن باب مذاکرات عزتمندانه است؛ رویکردی که نباید شبیه برخی تجربه‌ها در گذشته یعنی صرف مذاکره برای مذاکره شود.

 پزشکیان با اعتماد به نفس از منافع ملی دفاع کند

مصطفی معین
وزیر علوم دولت اصلاحات

انتظار می‌رود آقای دکتر پزشکیان در این سفر، به عنوان رئیس‌جمهوری و نماینده مردم، با اعتماد به نفس و از موضع عزتمندانه‌ از منافع و امنیت ملّی دفاع کند و درعین حال سایه جنگ و تشدید تحریم و انزوای جهانی ایران را دور کند. این انتظار، نه تنها در نطق ایشان در سازمان ملل، بلکه باید در دیدارها و مذاکرات رو در رو با سران کشورهای دیگر نیز بیان شود. دکتر پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهوری موظف است در مسأله هسته‌ای، خط قرمز و نظر مردم را که فکر می‌کند ملت به آن باور دارند، رعایت کند و از فضاسازی‌های دیگران هیچ هراسی به دل راه ندهد.

 ترغیب ایرانیان خارج از کشور برای مشارکت

فیض‌الله عرب سرخی
عضو  شورای مرکزی حزب توسعه ایران اسلامی

به نظر خوب است که رئیس‌جمهوری پزشکیان در سفر به سازمان ملل، در محورهای ذیل تحرک بیشتری داشته باشد:
تلاش برای بهبود روابط با جهان و منطقه‌، با تأکید بر دیپلماسی فعال و پرهیز از ادبیات تقابلی / ایجاد فضایی برای ازسرگیری گفت‌وگو درباره پرونده هسته‌ای و لغو یا کاهش تحریم‌ها/ رایزنی برای جذب سرمایه‌گذاری و فناوری در حوزه‌های انرژی پاک، بهداشت، کشاورزی و زیرساخت.
در نهایت هم از رئیس‌جمهوری انتظار می‌رود در این سفر ایرانیان خارج از کشور را به مشارکت در پروژه‌های اقتصادی و علمی در کشور ترغیب و تشویق کند.

ایستادگی مقابل عادی‌سازی نقض قوانین بین‌الملل

 اسماعیل کوثری
عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس

رئیس ‌جمهوری کشورمان امسال در حالی در مجمع عمومی سازمان ملل حضور پیدا می‌کند که از تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی و حامیان آمریکایی‌اش به تمامیت ارضی ایران و ترور ده‌ها فرمانده نظامی و به شهادت رسیدن صدها تن از مردم غیرنظامی فقط سه ماه گذشته است. در چنین شرایطی آقای پزشکیان باید با شفافیت و قاطعیت درباره واقعیات این تجاوز با جهانیان سخن بگوید. از جمله نکات مهمی که باید در این آگاه‌سازی بیان شود، حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران در حین مذاکرات است و طرح این پرسش جدی که چرا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و جامعه جهانی این تجاوزها را محکوم نکرده‌اند. آیا قرار است قوانین بین‌المللی رعایت نشوند و شکلی از بی‌قانونی در عرصه جهانی به امری عادی تبدیل شود؟ رئیس ‌جمهوری همچنین باید به تضاد آشکار میان نقض قوانین از سوی برخی کشورهای دارنده زرادخانه‌های هسته‌ای و وضعیت ایران اشاره کند؛ اینکه چرا کشوری که فعالیت مراکز هسته‌ای‌اش با گزارش‌های آژانس صلح‌آمیز شناخته شده با حملات مکرر مواجه شد. این معادله نامتوازن ناشی از منطق قلدری و زورگویی است که نباید در نظام بین‌الملل تثبیت شود. رئیس ‌جمهوری باید صراحتاً این واقعیت‌ها و ضرورت مقابله با این رفتارهای ناعادلانه در عرصه بین‌المللی را مطرح کند و در مسیر مذاکرات و تعاملات با سران دیگر کشورهای جهان فراخوان حرکت به سمت سازندگی و عدالت را مطرح سازند.

جنایات صهیونی افشا و دیپلماسی فعال شود

سید رحیم ابوالحسنی
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران

سفر آقای دکتر پزشکیان به سازمان ملل فرصتی مهم برای بازتاب صدای ملت ایران است. برای این منظور، رئیس‌جمهوری باید بدون شعار و با تکیه بر داده‌های واقعی سخن بگوید. مهم‌ترین رسالت دکتر پزشکیان رئیس‌جمهوری در این سفر افشای جنایات رژیم صهیونیستی است؛ آن هم با ادبیاتی علمی، مستند و محترمانه. باید تأکید کند که اگر غرب هولوکاست را محکوم می‌کند، جنایات غزه نیز محکومیت جهانی را می‌طلبد. دومین وظیفه، یادآوری تجاوزات اخیر علیه ایران است؛ مسأله‌ای که نباید در فضای دیپلماسی مغفول بماند. نهایتاً ا ین که ایشان باید با اتکا به رهنمودهای مقام معظم رهبری، دیپلماسی فعال و مقتدرانه‌ای را دنبال کند؛ دیپلماسی‌ای که شامل تعامل با اروپا، جهان عرب و سازمان‌های بین‌المللی باشد و حتی در صورت نیاز با آمریکا نیز در راستای تأمین منافع ملی وارد گفت‌وگو شود.

با کشورهای متخاصم دیدار صورت نگیرد

ناصر ایمانی
فعال سیاسی اصولگرا

با توجه به تجربه سفر سال گذشته دکتر پزشکیان به مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، انتظار می‌رود ایشان در این دوره نیز با حفظ اقتدار و شأن ملت ایران سخن بگویند. رئیس‌جمهوری باید در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، به برهم خوردن نظم جهانی و نقض آشکار قوانین بین‌المللی از سوی قدرت‌های بزرگ به‌ویژه ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی به طور صریح اشاره کند. از سوی دیگر، ضروری است که از دیدار و مذاکره با رهبران کشورهایی که موضع خصمانه علیه ایران داشته و در فعال‌سازی مکانیزم ماشه نقش‌آفرینی کرده‌اند پرهیز شود. مواضع برحق جمهوری اسلامی ایران، بویژه در حوزه هسته‌ای و تحریم‌ها باید با شفافیت و استحکام تبیین شود؛ به‌گونه‌ای که هیچ تفسیری مبنی بر عقب‌نشینی یا قرار گرفتن ایران در موضع ضعف به طرف مقابل القا نشود.

حضوری نمایانگر عزت و خردمندی ملت ایران 

 ابراهیم  عزیزی
رئیس کمیسیون امنیت ملی

رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در سفر به نیویورک و حضور در مجمع عمومی سازمان ملل باید با دستور کار عزتمندانه و حفظ منافع ملی وارد شود. مهم‌ترین اولویت این است که تمامی اقدامات، گفتار و مواضع هیأت ایرانی، در شأن ملت ایران باشد و از هر اقدامی که خدشه‌ای به عظمت و عزت ملت وارد می‌کند به‌شدت پرهیز شود. 
همچنین رئیس‌جمهوری باید توانمندی‌ها و عظمت ملت ایران را به جهانیان معرفی کند و درعین حال تصویر مبتنی بر اقتدار و احترام به حقوق بین‌الملل از ایران اسلامی به جهان ارائه دهد.
در زمینه دیدارهای دوجانبه رئیس‌جمهوری با سران کشورهای عضو سازمان نیز انتظار می‌رود از مواضع حَقه ایران دفاع شده و بر اصل استقلال تأکید شود. همچنین، تمرکز بر مقابله با نظام سلطه و اهداف استعماری آنها در دستور کار باشد تا از حقوق ملت ایران در عرصه بین‌المللی حمایت شود.
این سفر فرصتی برای تقویت جایگاه ایران در مجامع بین‌المللی و رفع تهدیدها و تحریم‌هایی است که بر ملت ایران فشار می‌آورد. همچنین باید با دیپلماسی هوشمندانه و هدفمند، راه‌های تعامل بر اساس احترام متقابل و منافع ملی را به سران کشورها و جامعه جهانی نشان داد. حضور در سازمان ملل باید نمایانگر اقتدار، عزت و خردمندی ملت ایران باشد که در برابر چالش‌های جهانی سرفراز ایستاده است.

روایت مظلومیت ملت ایران

احمد شیرزاد
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان

رهبران سیاسی کشورها در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل وظایف متعددی برعهده دارند که یکی از مهم‌ترین این وظایف یا برنامه‌ها، ایراد سخنرانی در مجمع عمومی ا‌ست. انتظار می‌رود دکتر پزشکیان با بهره‌گیری از سرمایه عظیم مظلومیت ملت ایران در جنگ تحمیلی اخیر، روایت تاریخی روشنی از جنایات جنگ‌افروزانه رژیم صهیونیستی ارائه دهد؛ روایتی که به زبان قابل فهم و قابل درک برای ملت‌های جهان بیان شود. زبان این سخنرانی نباید صرفاً برای مخاطبان داخلی ایران باشد، بلکه باید به جهانیان نشان دهد که ملت ایران ملتی آرام و صلح‌طلب است که در برابر هرگونه تجاوز، با قدرت و قاطعیت پاسخ خواهد داد. قطعاً دفاع از مردم مظلوم غزه و فلسطین در نطق‌های امسال جایگاه خاصی دارد. ضمن اشاره به فجایع هولناک صهیونیست‌ها در غزه، نباید تجاوزات وحشیانه رژیم صهیونیستی به ایران اسلامی در حاشیه قرار گیرد. برای دکتر پزشکیان در این سفر مهم آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.

انتظار دیپلماسی خلاق و واقع‌گرا 

حسین نورانی نژاد
سخنگوی حزب اتحاد ملت

به نظر می‌رسد سفر رئیس‌جمهوری پزشکیان به نیویورک فرصتی  برای سیاست خارجی ایران باشد. اگر رئیس‌جمهوری با تمهید مقدمات ضروری در تهران و کسب اختیارات حداکثری و نیز با   مشورت گرفتن از نیروهای باتجربه‌ای همچون دکتر ظریف، دکتر سنایی معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهوری، وزارت امور خارجه و دکتر ایروانی به نیویورک عزیمت کند، می‌تواند با شجاعت، ابتکار و آمادگی برای سناریوهای مختلف، در سازمان ملل حاضر  شود. 
مهم‌تر آن که با چنین رویکردی، احتمال کاستن از گره‌های سیاست خارجی ممکن خواهد بود. امیدوارم دکتر پزشکیان در این سفر و این مقطع حساس بتواند دیپلماسی خلاق، واقع‌گرا و مبتنی بر منافع ملی را جایگزین دیپلماسی گرفتار در ژست‌های شعاری و هویتی پرهزینه و ناکارآمد کند.

مسأله راهبرد است؛ نه اظهارنظرها

حامد محمدی
استاد دانشگاه جامع ادیان و مذاهب

درباره اینکه راهبرد رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در سفر به سازمان ملل متحد چه باشد، بحث‌های زیادی در کشور مطرح شده است. اظهارنظرها حول این مسأله، نوعی واگرایی و تفاوت دیدگاه‌ها را نشان می‌دهد. این تفاوت دیدگاه‌ها از تفاوت نگرش‌های سیاسی پیشینی نشأت می‌گیرد. به این معنی که هر حزب، گروه یا کنشگر سیاسی و چهره دانشگاهی، عمدتاً براساس دیدگاه‌هایی که از قبل درباره موضوعات سیاسی داشته است، درباره این موضوع هم اظهارنظر می‌کند. این درحالی است که دومین سفر رئیس‌جمهوری مسعود پزشکیان به نیویورک، در شرایط کاملاً جدیدی انجام می‌شود. این شرایط جدید، ناشی از جنگی فراگیر و همه جانبه است که دشمنان طی 12 روز بر کشور ما تحمیل کرده‌اند. در این 12 روز رژیم اسرائیل و آمریکا با تجاوز خود، نه تنها تأسیسات هسته‌ای کشورمان را هدف قرار دادند، بلکه شماری از فرماندهان ما را به شهادت رسانده و کثیری از مردم بیگناه را شهید و مجروح کرده و خسارت‌های مادی زیادی تحمیل کرده‌اند. در همین هنگام، غرب و مشخصاً اروپا به جای محکوم کردن این جنایت‌های شنیع، به دنبال اجرای مکانیسم ماشه و بازگرداندن مجدد تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران است؛ تحریم‌هایی که اجرای آنها به واسطه برجام متوقف شده بود و حالا کشورهایی که نتوانستند به تعهدات خود در برجام عمل کنند، مدعی شده و خواستار اعمال فشارهای تازه به کشور و مردم ایران هستند. بنابراین، شرایط جدیدی که دشمنان بر ایران اسلامی تحمیل کردند، به این معنی است که باید راهبرد جدیدی هم برای این شرایط جدید تعیین کرد. به این معنی که برای سفر رئیس‌جمهوری کشورمان به سازمان ملل، باید راهبرد و برنامه‌ای طراحی کرد که مقتضی این شرایط باشد.
اما درباره اینکه این راهبرد چه باید باشد، هر کنشگر و هر شهروندی حق اظهارنظر دارد و این اظهارنظر آزاد است. اما براساس سازوکارهای حقوقی در جمهوری اسلامی ایران، نهادهای تعیین کننده این راهبردها مشخص هستند. دفتر رئیس‌جمهوری، شورای عالی امنیت ملی  از جمله این نهادها هستند. زیرا این راهبرد رئیس‌جمهوری در نیویورک نمی‌تواند مجزا  از راهبرد کلان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در شرایط فعلی باشد.
براین اساس به جای تأکید بر اینکه دکتر مسعود پزشکیان در نیویورک خطاب به جهانیان، از جمله دولت‌های متخاصم چه باید بگوید و چه نباید بگوید، باید راهبرد کلان‌تر که متناسب شرایط پساجنگ باشد را از نهادهای تصمیم ساز مطالبه کند. به عبارت دیگر، مسأله امروز ما این است که آن راهبرد باید تدوین شده، تعریف شده و تصویب شده باشد. در این صورت، هر کنشی، حتی سخنرانی رئیس‌جمهوری در سازمان ملل هم بر مقتضای آن راهبرد خواهد بود.

پژواک قدرت و پایداری مردم  در نیویورک

حسین کنعانی مقدم
دبیر کل حزب سبز

سفر رئیس‌جمهوری به سازمان ملل متحد، فرصتی طلایی و تاریخی برای جمهوری اسلامی ایران است؛ فرصتی که در شرایط حساس منطقه‌ای و جهانی می‌تواند جایگاه ملت ایران را با صلابت در عرصه بین‌المللی بازتاب دهد. رئیس‌جمهوری در این مجمع می‌تواند به‌عنوان پیام‌آور ملت ایران، روایت اصیل انقلاب اسلامی و ایستادگی مردم در برابر ظلم را به گوش جهانیان برساند. یکی از مهم‌ترین محورهایی که در این عرصه باید برجسته شود، افشای استانداردهای دوگانه نظام بین‌الملل است. امروز شاهد آن هستیم که رژیم صهیونیستی با وجود کشتار بیش از ۶۴ هزار نفر و نقض آشکار حقوق بشر، نه‌تنها تحت فشار قرار نمی‌گیرد بلکه همچنان خارج از معاهده NPT به فعالیت‌های هسته‌ای خود ادامه می‌دهد. در مقابل، جمهوری اسلامی ایران که به تعهدات بین‌المللی خود پایبند بوده و فعالیت‌های هسته‌ای‌اش صلح‌آمیز است، همواره با تهدید، فشار و حتی حملات مستقیم آمریکا و رژیم صهیونیستی مواجه می‌شود، بی‌آنکه واکنشی درخور از سوی نظام جهانی دیده شود. این دوگانگی آشکار می‌تواند دستمایه روشنگری در افکار عمومی جهان باشد. رسالت رئیس‌جمهوری در چنین فرصتی، بازنمایی چهره واقعی انقلاب اسلامی و ملت ایران است؛ ملتی که نه اهل تسلیم است و نه زیر بار سازش و ظلم می‌رود. صدای رئیس‌جمهوری باید پژواک قدرت، مقاومت و پایداری مردم ایران باشد و این پیام روشن را به جهان مخابره کند: ایران، در عین پایبندی به اصول و تعهدات، هیچ‌گاه از حق مسلم خود برای عزت و استقلال عقب‌نشینی نخواهد کرد.

ماموریت ویژه چیست؟

محمدمهدی شهریاری
عضو کمیسیون امنیت ملی

سفر رئیس ‌جمهوری به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، فرصتی طلایی برای ایران است تا سایه‌های جنگ و تحریم را از کشور دور و افق‌های تازه‌ای در روابط بین‌المللی باز کند. با کسب اجازه رهبری و ایجاد اجماع داخلی، رئیس‌ جمهوری می‌تواند از این فرصت استفاده کرده و گفت‌وگوی مستقیم و مؤثری با سران قدرت‌های غربی برقرار کند تا مذاکرات به نتایج مطلوب و پایدار برسد. فقط سخنرانی در مجمع عمومی یا دیدار با کشورهای بلوک شرق و جنبش غیرمتعهدها نمی‌تواند وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور را تغییر دهد. ضرورت دارد گفت‌وگوهای مستقیم با برخی کشورها و نیز کشورهای اروپایی شکل بگیرد تا بتوان توافق‌هایی برد-برد که منافع ملی و منطقه‌ای ایران را تضمین می‌کند، حاصل شود. در این راه، تیم سیاست خارجی کشور باید ظرفیت‌های نخبگان داخل و خارج از کشور را به بهترین شکل به کار ببرد. این افراد، فارغ از مناصب رسمی، دل در گرو ایران دارند و خواست قلبی‌شان کمک به کاهش تهدید جنگ، رفع تحریم‌ها و رونق کشور است. بهره‌گیری از ایده‌ها، راهکارها و پیشنهادهای عملی این نخبگان می‌تواند ظرفیت جدیدی برای موفقیت مذاکرات و تقویت دیپلماسی جمهوری اسلامی فراهم آورد.