ایمان عالمی 
سرپرست سابق استقلال

فصل تازه لیگ برتر هنوز در هفته‌های ابتدایی قرار دارد، اما شدت واکنش‌ها، بویژه هواداران بیش از حد انتظار بوده است؛ هوادارانی که در هفته چهارم با شعارهای «حیا کن، رها کن» علیه مربیان تیم‌های بزرگی چون استقلال، پرسپولیس یا سپاهان واکنش نشان داده‌اند، شاید فراموش کرده‌اند که فرآیند ساخت تیم و رسیدن به هماهنگی فنی زمان‌بر است.
واقعیت این است که بسیاری از تیم‌ها هنوز درگیر اثرات نقل‌وانتقالات هستند؛ بازاری که بیش از آنکه منطق فنی بر آن حکمفرما باشد، زیر سایه دلال‌ها و مدیربرنامه‌ها شکل می‌گیرد. بازیکنانی که گاه با ارقامی نجومی مطرح می‌شوند، در شرایط مسابقه زیر فشار روانی قیمت‌سازی قرار می‌گیرند و توقعات هواداران نیز بر دوش آنها سنگینی می‌کند. این وضعیت، هم سطح واقعی بازیکن را پنهان می‌کند و هم روند طبیعی تیم‌سازی را مختل می‌سازد.
از سویی، برنامه‌ فشرده مسابقات نیز مزید بر علت است. توقف‌های ناگهانی لیگ برای بازی‌های ملی و بازگشت سریع تیم‌ها به رقابت‌های باشگاهی، فرصت لازم برای بازسازی و هماهنگی را از مربیان سلب کرده است. به همین دلیل، بسیاری از ناکامی‌های زودهنگام لزوماً به ضعف فنی برنمی‌گردد، بلکه نتیجه شرایط تقویمی و فشار مضاعف روی تیم‌هاست. به عنوان یک اصل، فوتبال نیازمند صبر و ثبات است. قضاوت درباره مربی یا بازیکن پس از سه یا چهار هفته نه‌تنها کمکی به پیشرفت نمی‌کند، بلکه چرخه بی‌ثباتی را تشدید خواهد کرد. بهترین تیم‌های دنیا نیز در آغاز مسیر دچار لغزش می‌شوند، اما با حمایت و اعتماد هواداران، ساختار خود را پیدا می‌کنند. فوتبال ایران برای رسیدن به ثبات و موفقیت، بیش از هر چیز به همین «صبر هوشمندانه» نیاز دارد.