در حافظه موقت ذخیره شد...
تیمهای درجه ۲ قاره کهن با سرعت رشد میکنند
حرکت لاکپشتی در جاده پرشتاب آسیا
در سالهای اخیر کشورهایی چون هند با سرمایهگذاری گسترده در زیرساختها، گسترش لیگهای حرفهای و بهرهگیری از مربیان بینالمللی، جهشی چشمگیر را در فوتبال خود رقم زدهاند. این تحولات نهتنها در سطح ملی، بلکه در ردههای پایه نیز ثمر داده و سبب شده تیم ملی هند حضوری پررنگتر در عرصههای قارهای داشته باشد.
سوپرلیگ هند در سالهای اخیر میزبان ستارههایی چون دلپیرو و ترزگه بوده است؛ نامهایی بزرگ که نگاه عمومیجامعه را بیش از پیش به فوتبال جلب کردهاند و زمینهساز آیندهای روشن برای این کشور شدهاند.
تاجیکستان نیز با تکیه بر استعدادهای بومیو برنامهریزی منظم توانسته راهی جام ملتهای آسیا شود و در برابر تیمهای قدرتمند عملکردی درخور ارائه دهد. این نمونهها نشان میدهد حتی کشورهایی با منابع محدود هم میتوانند با برنامهریزی اصولی فاصلههای سنتی را جبران کنند.
در مقابل، فوتبال ایران سالهاست گرفتار روزمرگی و رکود است. فقدان برنامهریزی بلندمدت، بیتوجهی به فوتبال پایه و مدیریت ناپایدار، تیم ملی را در برابر رقبای تازهنفس آسیبپذیر کرده است. امروز هند، افغانستان و تاجیکستان دیگر حریفان آسانگیر دیروز نیستند؛ آنان فردا را میسازند، در حالی که فوتبال ایران همچنان دلخوش به دیروز است.
