محمدمحسن فایضی
کارشناس مسائل فلسطین

با نگاهی به مواضع «آبی» اسرائیلی‌ها که بخشی از آنها را بالاتر مرور کردیم، چند کلیدواژه مشترک می‌توان استخراج کرد. ویژگی اول آنها روایتی عجیب از مسأله آب است، تصویری که روایت می‌کنند، نبود هیچ آبی در تهران، شیراز و سراسر ایران برای نوشیدن است! اشتراک دوم و مهم دیگری که در بطن همه موضع‌گیری‌ها خود را نشان می‌دهد و برجسته است، ساده‌سازی مسأله خشکسالی و بی‌آبی به یک راه‌حل ساده و فوری است.
اما نکته دیگری که باید به آن توجه کرد و به نظرم مسأله اصلی از موج ایجاد شده به بهانه آب از سوی مسئولین اسرائیلی است، دعوت به آشوب داخلی به بهانه مسأله آب و برق است.
در پیام نتانیاهو و بنت هم مسأله شورش و درخواست به اقدام از درون یعنی اتفاقی که در جنگ 12 روزه ایران مقابل اسرائیل-آمریکا رخ نداد تکرار شده است و امید دارند به آرزوی واهی شان برپایه نارضایتی‌های اجتماعی برسند.
و آخرین مسأله‌ای که می‌توان از پیام و سخنان سران صهیونیستی و رسانه‌هایشان برداشت کرد، آن است که این‌بار برخلاف خط رسانه‌ای‌شان پیش از جنگ 12 روزه به جای ارعاب و تهدید بر فریب همکاری و هم مسأله‌ای دست گذاشته‌اند. اگر به یاد داشته باشید در ماه‌های اخیر اسرائیلی‌ها و رسانه‌هایشان از احتمال و تأثیرات هدف قرار گرفتن زیرساخت‌ها و پالایشگاه‌ها و... می‌گفتند و تهدید می‌کردند، اما اکنون تهدیدی بر تأثیرات جنگ بر مسأله آب و برق و هدف قرار دادن آنها نیست، بلکه سعی دارند به خیال خودشان مسأله را به همدلی جامعه ایرانی برای جنگ و میانجی فرض گرفتن آنها برای تغییر در ایران مجاب کنند.