در حافظه موقت ذخیره شد...
گزارش «ایران» از مقایسه بازیکنان خارجی فصل بیست و پنجم با فصل گذشته
خرید با کیفیت به جای انتخاب بنجل
اگر به لیگ بیست و چهارم برگردیم، نامهای پرشماری از بازیکنان خارجی در تیمها دیده میشد اما تعداد زیادی از آنها نهتنها کمکی به کیفیت فوتبال ایران نکردند، بلکه بعضاً به نیمکتنشینهای بیخاصیت بدل شدند. با اینکه در آن فصل دروازهبانهایی مثل ادسون در چادرملو، تونی باتیستا در خیبر خرمآباد یا حتی لوان پولی در نساجی نتوانستند تأثیر ویژهای بگذارند اما در خط دفاع به جز عثمان اندونگ بازیکنانی همچون ویکتور ماتئوس، گریگول چابرادزه و کوفی شولز هیچگاه به مهرههای تعیینکننده تیمهایشان تبدیل نشدند. حتی در میان هافبکها هم چهرههایی مانند آنتونی آکومو یا سباستین اسپاهیو بیش از آنکه در زمین دیده شوند، فقط اسمی در لیست تیمها بودند.
در مجموع لیگ برتر فصل گذشته پر بود از خارجیهایی که حضورشان بیشتر از حل مشکلات فنی، لیست تیمشان را پر میکرد اما امسال شرایط فرق کرده است. تنها کافی است به چند نمونه نگاه کنیم. در استقلال، آنتونی ادان درون دروازه عملکردی مطمئن داشته و با واکنشهایش به تیم ساپینتو ثبات داده است.
پرسپولیس هم در پست هافبک میانی مارکو باکیچ را رو کرد و هافبک تازهوارد پرسپولیس با نمایشی کمنظیر در همان بازی اول توانست نگاهها را به خود جلب کند. هرچند باکیچ در شروع بازی چندان هماهنگ به نظر نمیرسید و بهنوعی تحت تأثیر فضای مسابقه قرار داشت، اما رفتهرفته با اعتمادبهنفس بیشتری توپ زد، خود را با جریان بازی تطبیق داد و در نهایت در نیمه دوم به مهرهای کلیدی در زمین بدل شد.
دقت در پاسهای کوتاه و بلند، هوشمندی در ارسالهای هوایی و خلاقیت در دادن پاسهای عمقی از ویژگیهای برجسته بازی او بود؛ عناصری که نهتنها به خط میانی پرسپولیس جان تازهای بخشید، بلکه او را بهعنوان بهترین بازیکن میدان معرفی کرد.
در تراکتور، خریدهای جدید مثل سدلار، هالیلویچ و خامروبکف خیلی زود جواب دادهاند و همین حضور پرقدرت، قهرمانی در سوپرجام را برای تبریزیها رقم زد. این موضوع نشان میدهد که سیاست خرید خارجی در این باشگاه امسال بسیار حسابشدهتر از قبل بوده است.
کیفیت بالای برخی از این بازیکنان، از همان هفتههای نخست قابل مشاهده بوده و همین موضوع تفاوت بزرگ با فصل قبل است؛ جایی که بسیاری از خارجیها حتی نیمفصل هم دوام نیاوردند.
به نظر میرسد لیگ بیست و پنجم با حضور این خارجیهای باکیفیت، چهرهای متفاوت از فوتبال ایران ارائه خواهد داد. اگرچه هنوز باید منتظر ماند تا در ادامه فصل میزان ثبات و تأثیرگذاری آنها مشخص شود، اما دستکم برخلاف سال گذشته، از همین ابتدا میتوان گفت بسیاری از این بازیکنان آمدهاند تا تفاوت بسازند، نه اینکه تنها یک شماره پیراهن پر کنند.
