مدیران و فعالان رسانهای از جلسه دیروز با پزشکیان گفتند
گفت و شنود صریح با رئیس جمهوری
الهام یوسفی - رضوانه رضاییپور - گروه سیاسی/ جلسه دیروز رئیس جمهوری و مدیران رسانهها صریح بود. استفاده از واژه «صریح» برای این جلسه، تلاشی است برای توصیف و تشریح فضای حاکم بر آن، فضایی که طی آن حاضران بی لکنت، بدون پرده پوشی و شفافیت، آنچه در ذهن داشتند را با رئیس جمهوری در میان گذاشتند. شکل و محتوای پاسخ پزشکیان که دیروز منتشر شد، این جزئیات را گواهی میدهد. اما فعالان رسانهای حاضر در جلسه هم چنین روایتی ارائه دادند. مطابق تعریف، رسانهها زبان گویای مردم شمرده میشوند. اگر این تعریف ملاک قرار بگیرد، در جلسه دیروز مدیران رسانهها با رئیس جمهوری، همه مسائل قاطبه گروههای اجتماعی ایران خطاب به پزشکیان مطرح شد. وقتی حسین شریعتمداری مدیرمسئول کیهان در جلسه حضور دارد، یا محمد قوچانی مدیرمسئول آگاهی نو، رضا خجسته رحیمی سردبیر اندیشه پویا، یا مصطفی کواکبیان مدیرمسئول روزنامه مردمسالاری. چنین ترکیبی نشان میدهد همه آنچه در رسانههای راست و چپ، اصولگرا و اصلاحطلب یا معتدل کشور مطرح میشود و البته که بیشتر از همه اینها، دیروز گفته شد و درباره آن بحث شد. نمیتوان انتظار داشت که این جلسات به یک نتیجه واحد مشخص قطعی منتهی شود. منطق این جلسات، این نیست. هدف این جلسات، گفتوگو، شنیدن و تلاش برای نوعی همگرایی ذهنی است. اگر مقصود چنین جلساتی را چنین فرض کنیم، صراحت و شور حاکم بر جلسه دیروز را باید مقدمه رسیدن به چنین نتیجهای دانست.
یادداشت
جلسه با رئیس جمهوری، محتوای فکری و گفتمانی داشت
محمد قوچانی
مدیرمسئول ماهنامه آگاهی نو
جلسه روز گذشته رئیسجمهوری با فعالان رسانهای را میتوان در تداوم جلسات دوره ریاست جمهوری آقای روحانی و مرحوم رئیسی ارزیابی کرد، اما تفاوت این جلسه با جلسات مشابه دورههای قبل در این بود که علاوه بر مدیران خبرگزاریها، روزنامهها یا پایگاههای خبری، از مدیران مجلات فکری هم دعوت شده بود که این امر باعث شد این جلسه از حالت خبری صرف به حالت فکری و گفتمانی ارتقا پیدا کند. به این صورت که بحثها در جلسه دیروز فراتر از مباحث مرتبط با روز خبرنگار بود. حاضران در جلسه نیز با اینکه به مسائل مرتبط با رسانهها پرداختند، اما با اعتقاد به اینکه فعالان رسانهای حاضر به نوعی صنف ملت ایران هم محسوب میشدند، دیدگاهها و مسائل مردم را هم مطرح کردند. همچنین با توجه به اینکه در جلسه دیروز نمایندگان رسانهها از طیفهای مختلف اصولگرا، اصلاحطلب و ملی-مذهبی حضور داشتند، این امر باعث شد تا تقریباً همه مسائل مربوط به جامعه در این جلسه، به صورت صریح و شفاف مطرح و جلسه دیدگاههای متنوعی را شامل شود، دیدگاههایی که هر کدام نمایندگانی در جامعه دارد. به همین دلیل بود که از مسائلی چون رفع حصر، تا رابطه با آمریکا، مسأله حجاب و ناترازیها مطرح شد.
نکته مهم در این میان، موضع شخص رئیسجمهوری بود که درباره مسائل مطرح شده، شفاف و روشن صحبت کرد. این شفافیت و صراحت به گونهای بود که پس از مناظرهها و بحثهای دوران انتخابات که در آنجا مسائل با صراحت بیشتری مطرح میشود، مباحث رئیسجمهوری در جلسه روز گذشته روشنترین اظهارنظر رئیسجمهوری بعد از یک سال دولتداری بود.
درباره حجاب، پزشکیان تأکید کرد که یک فریضه و امر دینی است، اما مسألهای اجتماعی است و پیگیری آن بر عهده روحانیت در مساجد، دانشگاهها و مدارس است. پزشکیان در قیاسی میان اتفاقات 1401 و 1404، به این مسأله اشاره کرد که در سال 1401 به دلیل یک اتفاق، مسائل بزرگتری در جامعه رخ داد. اما در سال 1404 همان جامعه از نظام مقابل دشمنان حمایت کرد که این نشان میدهد سرمایه اجتماعی میتواند بازگردد. رئیسجمهوری با مسأله مذاکره نیز از منظر ملی مواجه شد و با حمایت از گفتوگو با و دیپلماسی آمریکا، اظهار کرد که بهرغم فضاسازیها، گفتوگو به معنای تسلیم نیست، با اینکه گفتوگو تصمیم نظام است و به همین دلیل پزشکیان خواستار حمایت همه جریانها و جناحها از مذاکره شد.
جلسهای صریح با رئیسجمهوری؛ از نقدها تا نگرانیها
سعید آجورلو
سردبیر مجله مثلث
جلسه با حضور رئیسجمهوری و نمایندگان جریانهای مختلف سیاسی، از اصولگرا تا اصلاحطلب، فضایی صریح و شفاف داشت. سخنان آقای پزشکیان نیز بیپرده و روشن بود. موافقان دولت خواستار پیشبرد مذاکرات، اصلاح عملکرد صداوسیما، رفع فیلترینگ و پایبندی به وعدههای انتخاباتی شدند. در مقابل، منتقدان اصولگرا مخالفت خود با مذاکرات را بیان کرده و بر لزوم جلوگیری از پیشروی جریانهای رادیکال اصلاحطلب و ارسال مجدد لایحه حجاب تأکید کردند. آقای پزشکیان در مواضع خود تلاش کرد برای مذاکره و نیز تصمیمگیری درباره بنزین و انرژی، مشروعیتسازی کند. او صریح گفت احتمال ارسال مجدد لایحه حجاب کم است و انسجام اجتماعی، بویژه پس از جنگ اخیر، نباید خدشهدار شود. این نشست تا حدی بازتابدهنده افکار عمومی بود، اما میتوانست گستردهتر و مفصلتر برگزار شود. بویژه آنکه رئیسجمهوری زمان بیشتری برای پاسخ به نقدها نیاز داشت. انتظار میرفت ایشان با انرژی و خوشبینی بیشتری سخن بگوید، هرچند نشانههایی از خستگی در لحن و چهرهاش مشهود بود؛ فشاری که ناشی از مطالبات فراوان و مشکلات حوزههایی چون انرژی و سیاست خارجی است. رئیسجمهوری آشکارا اعلام کرد که دولت نیازمند کمک است. این احساس، شاید نشانهای از تنهایی دولت باشد. کمک به دولت، هم مسئولیت نیروهای سیاسی و اجتماعی است و هم نیازمند ایجاد ظرفیت توسط خود دولت برای جذب یاری دیگران. بخشی از این کمک نیز باید از درون دولت و از طریق اصلاح ایدهها، تغییر در کارگزاران و بازنگری در روشها صورت گیرد.
در نهایت، موفقیت دولت یک امر ملی است و یاری به آن به معنای تقویت کشور خواهد بود. با این حال، ابهام در برنامهها و نگرانی درباره توانایی دولت برای عبور از موانع و فشارهای موجود، چالشهایی است که باید سریعتر برطرف شود. این جلسه اگرچه صریح و محترمانه بود، اما نشانههایی از نگرانی درباره آینده مسیر پیش رو نیز در خود داشت.
روایتی از آنچه به رئیسجمهوری گفتم و شنیدم
محسن مهدیان
مدیرعامل مؤسسه همشهری
در دیدار مدیران رسانهها با رئیسجمهوری محترم، نکاتی را مطرح کردم و در پایان، پاسخی از ایشان شنیدم که در ادامه میآید. در این جلسه گفتم که ما، هم به شعار وفاق این دولت اعتقاد داریم و هم به صداقت حضرتعالی باور داریم، اما نگرانیم که از این شعار برداشتهای انحرافی صورت گیرد. موضوع وفاق و وحدت همواره مورد توجه رهبر انقلاب بوده است. ایشان سالها پیش فرمودند وحدت نیازمند تنازل سلیقهها برای رسیدن به اصول مشترک است، اما برخی این تنازل را تا حد تعطیل کردن اصول پیش بردهاند. نمونه آن در انسجام ملی در جنگ مقدس اخیر بود که برخی دچار سوءتفاهم شدند، در حالی که این انسجام برآمده از هویت اصیل ملی و اسلامی مردم ما بود. مسأله من، مواردی است که به بهانه وفاق، مورد بیاعتنایی قرار گرفته و تعطیل شده است؛ از جمله قانون حجاب. بر اساس نظرسنجیها، بیش از ۷۰ درصد مردم به ضرورت حجاب اعتقاد دارند. البته حضرتعالی اشکالاتی به قانون حجاب دارید که برخی منطقی است، اما چرا قانون را اصلاح و اجرا نمیکنید؟ وفاق ایجاب میکند مطالبه این بخش جامعه مورد توجه قرار گیرد. رئیسجمهوی در پاسخ گفتند: «من و خانوادهام معتقد به حجاب هستیم و خودم در دوران مسئولیت دانشگاه، در موارد خلاف شئون تذکر میدادم و پیگیری میکردم. با وجود این، حتی خانواده خودم را نمیتوانم مجبور به نوع پوشش کنم. با اجبار نمیتوان مردم را باحجاب کرد. برای اصلاح وضعیت حجاب باید کار فرهنگی از طریق مساجد، محلهها و مدارس پیگیری شود. البته برهنگی و ترویجکنندگان آن باید متوقف شوند، همانگونه که در همه دنیا چنین میشود.» با این حال، مایل بودم یادآوری کنم که میان «اجبار» و «الزام قانونی» تفاوت است. الزام مربوط به امور اجتماعی است و حجاب امری اجتماعی محسوب میشود. اما آنچه تمایل داشتم در این نشست طرح کنم، این است که: «آقای رئیسجمهوری، همان دو نکتهای را که در پایان فرمودید، دقیق است. همانها را عمل کنید؛ یکی کار فرهنگی با تصمیم و نقشآفرینی دولت. دوم جلوگیری از برهنگی به هر روش ممکن و بر اساس همان سطح پوششی که رئیسجمهوری متدین میپذیرد، با اجرای قانون، اصلاح آن یا ارائه لایحه جدید.»