برسام جنتی
گروه علم و فناوری

یکی از مشکلات جراحی و دردسرهای پس از آن، بخیه‌ها هستند؛ بخیه‌هایی که برای اتصال بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌شود ولی گاه خود عامل آسیب بیشتر به بافت شده یا به دلیل ناسازگار بودن با بدن، باعث افزایش طول درمان می‌شود. همچنین گاهی روش‌های سنتی مانند بخیه می‌توانند باعث کشش یا آسیب به عصب شوند.
 به همین دلیل هم دانشمندان به دنبال جایگزین مدل‌های مختلف بخیه بوده‌اند و در این میان، شرکت Tissium وابسته به دانشگاه MIT با ارائه فناوری جدید Tissium به موفقیت دست یافته است. این فناوری که بر پایه یک پلیمر زیستی سازگار با بدن طراحی شده، می‌تواند بدون نیاز به بخیه، عصب را ترمیم کند و تحولی در انجام عمل‌های جراحی باشد. در این روش، بافت‌ها به شکلی غیرتهاجمی‌و بدون بخیه، به یکدیگر می‌چسبند. این پلیمرها که حالا مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کرده‌اند، به صورت یک ژل آبی‌رنگ و قابل کنترل طراحی شده‌اند. این پلیمرها روی بافت‌های مرطوب قرار می‌گیرند و پس از تاباندن نور آبی، فعال‌ می‌شوند، در این مرحله به‌سرعت سخت شده و بافت‌ها را به هم متصل می‌کنند.
ایده این کشف به بیش از یک دهه قبل بازمی‌گردد که دکتر«جف کارپ»، به همراه «ماریا پریرا»، دانشجوی دکتری، روی ساخت پلیمرهای الاستیک و زیست‌تجزیه‌پذیر برای کاربردهای پزشکی تحقیق می‌کردند و طی آن موفق شدند این پلیمرها را برای اتصال مؤثر به بافت‌های مرطوب مانند قلب، عصب و پوست بهینه‌سازی کند. ابتدا طی آزمایش‌هایی، سوراخ‌های قلب حیواناتی مانند موش‌ و خوک بدون خونریزی و عارضه ترمیم شد. پس از ورود به فاز انسانی این مطالعه، ۱۲ بیمار دارای آسیب‌دیدگی در ناحیه پا توانستند بدون احساس درد، حرکت کامل انگشتان پای خود را بازیابند. در حالی که در جراحی‌های عصب با بخیه، ۵۴ درصد از بیماران بهبودی کامل به‌ دست می‌آورند. این شرکت حالا به دنبال آزمایش‌های بالینی برای ترمیم فتق و قلب و عروق است و همچنین از چاپ سه‌بعدی برای ساخت لوازم جانبی پلیمری استفاده می‌کنند؛ روشی که به آنها اجازه می‌دهد با انعطاف بالا تجهیزات پزشکی قابل کاشت تولید کنند. این پلیمرها همچنین قابل برنامه‌ریزی هستند. یعنی می‌توان سرعت تجزیه، میزان سفتی یا دیگر ویژگی‌های آنها را با توجه به نیاز بیمار تنظیم کرد.