«ایران» یک بخش مهم پیام رهبر فرزانه انقلاب را با چهره‌های حکمرانی و سیاسی به بحث گذاشت

وظیفه یکایک ما در حفظ انسجام ملی کدام است؟

الهام یوسفی - گروه سیاسی/ پیام رهبر معظم انقلاب در چهلمین روز شهادت هم‌میهنان عزیزمان، نکاتی بدیع و تعیین کننده در خود داشت. این پیام درعین حال که تبیین کننده شرایط تاریخی امروز ایران بود، تعیین کننده خطی مشی امروز ایران در موقعیت ویژه تاریخی آن هم بود. از جمله اینکه رهبر انقلاب «شکوه پایداری معجزه آسای ملت ایران که در اتحاد و استحکام روحی و عزم راسخ آنان بر ایستادگی یکپارچه در میدان به ظهور رسید» را یکی از «نقاط درخشان» این حادثه برشمردند و درعین حال، مسئولیت‌هایی را متوجه بخش‌های مختلف دانستند. این مسئولیت‌ها، از حوزه‌های نظامی، تا علم و فناوری را شامل می‌شود. پیشرفت دانش و فناوری در همه‌ بخش‌ها از سوی نخبگان علمی، مجهز کردن روزافزون کشور به عنوان وظیفه‌ فرماندهان نظامی و جدیت و پیگیری و به نتیجه رساندن کارهای کشور وظیفه‌ همه‌ دستگاه‌های اجرایی عنوان شده است. از این قرار، مجموعه پیام جمعه گذشته را می‌توان تدابیر فرمانده کل قوا، یا تعیین بایسته‌های رهبر انقلاب برای شرایط صلح مسلح دانست؛ شرایطی که تهدید از بیرون همچنان وجود دارد و در این شرایط مهم‌ترین کار، تقویت توان ملی در همه حوزه‌هاست. از اولین بایسته‌های تعیین شده از سوی رهبر انقلاب در این پیام، «حفظ اتحاد ملی» بود. اما همچنان که در این متن آمده، حفظ اتحاد ملی نه وظیفه ملت، نه وظیفه دولت یا قوه قضائیه، بلکه وظیفه‌ای همگانی است، یا آنطور که رهبر انقلاب تقریر کردند «وظیفه‌ یکایک ما است.» در این باره «ایران» از چهره‌های نظام حکمرانی و فعالان سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب پرسید که هر کدام آنها، وظیفه و مسئولیت حوزه فعالیت خود برای «حفظ اتحاد ملی» را چه می‌دانند و چه توصیه‌ای برای خود دارند؟

یادداشت

10 مسئولیت نظام حکمرانی در حفظ انسجام ملی

محمدرضا باهنر
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام

حفظ انسجام ملی، به‌عنوان محور اصلی پیشرفت کشور، نیازمند عزمی راسخ و برنامه‌ای مدون از سوی تمامی ارکان نظام حکمرانی است. رهبر فرزانه انقلاب با اشاره به این مهم، بر مسئولیت مشترک همگان در تحقق این آرمان تأکید کرده‌اند. در این راستا، اعضای نظام حکمرانی باید با تقویت اعتماد عمومی، شفافیت در عملکرد و پاسخگویی به مطالبات به‌حق مردم، زمینه‌های وحدت را بیش‌ازپیش فراهم کنند. درباره نقش کلیدی مسئولان در تحکیم وحدت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
۱. تقویت هویت اسلامی-ایرانی: اعضای نظام حکمرانی موظفند با ترویج ارزش‌های مشترک دینی و ملی، زمینه‌های همدلی و وفاق اجتماعی را فراهم کنند. 
۲. عدالت‌محوری و مبارزه با تبعیض: تحقق عدالت در توزیع منابع و فرصت‌ها، اعتماد عمومی را جلب کرده و از شکاف‌های قومی، مذهبی و اقتصادی جلوگیری می‌کند. 
۳. گفت‌وگوی سازنده: مسئولان باید با ایجاد فضای انتقادی سالم و گوش‌سپردن به دغدغه‌های اقشار مختلف، از قطبی‌سازی جامعه جلوگیری کنند. 
۴. مقابله با توطئه‌های دشمن: دشمنان انقلاب با ترویج اختلاف‌افکنی، در صدد تضعیف انسجام ملی هستند؛ لذا هوشیاری و افشای این توطئه‌ها ضروری است. 
۵. وحدت‌سازی در عین تنوع: ایران با تنوع فرهنگی و مذهبی غنی، نیازمند سیاست‌گذاری‌هایی است که این تنوع را به عاملی برای انسجام تبدیل کند.  
۶. الگوسازی اخلاقی: مسئولان با رعایت اخلاق حکمرانی و پرهیز از رفتارهای تفرقه‌انگیز می‌توانند به الگوهای عملی وحدت تبدیل شوند. 
۷. تکریم اقوام و مذاهب: توجه به حقوق قانونی و احترام به تنوع فرهنگی، موجب تقویت حس تعلق ملی در میان تمام گروه‌های اجتماعی می‌شود. 
۸. ارتقای آموزش‌های ملی: ترویج مفاهیم وحدت‌بخش در نظام آموزشی و رسانه‌ای، نسل آینده را نسبت به اهمیت انسجام ملی آگاه می‌سازد. 
۹. مشارکت‌دهی عمومی: ایجاد سازوکارهای نهادی برای حضور فعال مردم در تصمیم‌گیری‌ها، احساس تعلق و مسئولیت مشترک را تقویت می‌کند. 
۱۰. رسالت فرهنگی و رسانه‌ای: پرهیز از انتشار اخبار و تحلیل‌های تحریک‌آمیز و تلاش برای انتشار پیام‌های وحدت‌بخش، نقش رسانه‌ها را در این زمینه حیاتی می‌سازد. باید دانست که انسجام ملی تنها با شعار محقق نمی‌شود، بلکه مستلزم اقدام عملی، تدبیر و همدلی تمامی آحاد نظام، از بالاترین مقامات تا سطوح محلی است. انسجام ملی، کلید پایداری نظام و تحقق اهداف رهبری است. همان‌گونه که رهبر انقلاب فرمودند، این وظیفه‌ای همگانی است که غفلت از آن، چالش‌های جبران‌ناپذیری را برای کشور به دنبال خواهد داشت. بنابراین مسئولان با عمل به این اصول می‌توانند ایران را در مسیر عزت، امنیت و پیشرفت پایدار رهنمون سازند.

 

درس‌های پیام رهبر انقلاب

محمد  عطریان فر
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران

پیام اخیر مقام معظم رهبری، هرچند مفاد و مضمون آن مشابه پیام‌های گذشته است، اما از جنبه‌های مختلف دارای اهمیت ویژه‌ای است. در پیام رهبر انقلاب بر نقش حاکمیت در بحران‌ها تأکید شده و از انسجام و همدلی مردم در مواقع بحرانی یاد شده است. بویژه در شرایطی که پس از جنگ، مردم بدون هیچ‌گونه دستور یا وعده‌ای از مسئولان، خودجوش وارد صحنه شده و حمایت قوی و یکپارچه خود را از نظام نشان دادند. در این پیام، رهبر انقلاب به‌طور خاص از تفاوت‌هایی که مردم در پذیرش مشکلات حاکمیتی و مدیریتی از یک سو، و همدلی با نظام از سوی دیگر قائل شده‌اند، سخن گفته‌اند. این نکته بسیار حائز اهمیت است که مردم علی‌رغم انتقادات شان، هیچ‌گاه نخواستند در شرایط بحرانی به‌طور مستقیم به‌عنوان مخالف نظام شناخته شوند. حالا سخن اصلی این است که این همدلی و حمایت‌ها باید تداوم یابد.
اکنون مردم به وضوح از ضعف‌های مدیریتی و مسائل مختلف کشور گله دارند. با وجود این، آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، این است که این اعتراض‌ها نباید موجب شکاف میان مردم و حاکمیت شود. مردم باید احساس کنند مشکلاتشان به‌طور جدی درک و پاسخ داده می‌شود. در پیام رهبر انقلاب به‌طور ضمنی از حاکمیت خواسته شده است تا در راستای حفظ این انسجام قدم بردارد.
در این راستا رسانه ملی، مانند صدا و سیما باید فضای بازتری برای نشان دادن مشکلات و دغدغه‌های مختلف مردم از اقشار مختلف ایجاد کند. رسانه‌ها باید از نظرسنجی‌های واقعی و دقیق استفاده کرده و درک درست‌تری از مشکلات مردم بویژه اقشار محروم و کمتر شنیده‌شده، پیدا کنند. نکته دوم توجه به مطالبات اجتماعی و فرهنگی است. در گذشته برخی رفتارهای سخت‌گیرانه در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی باعث ایجاد شکاف میان مردم و برخی نهادها شده است. این رفتارها باید اصلاح شوند تا فضای جامعه از هرگونه محدودیت‌های بی‌مورد پاکسازی شود و مردم در تعامل با حکمرانی احساس راحتی بیشتری داشته باشند. پاسخگویی به سؤالات مردم یکی دیگر از نکات این پیام بود. در شرایط بحران، مسئولان باید خود را موظف به ارائه پاسخ‌های شفاف و دقیق بدانند تا اعتماد مردم حفظ شود. مسئولان باید درک کنند که مردم در دوران بحران نیاز به توضیحات و روشن شدن وضعیت دارند. همچنین  باید بسترهای لازم برای فعالیت احزاب و نهادهای مدنی را فراهم کرد. در حالی که برخی از این نهادها تضعیف شده‌اند، باید امکان رشد و فعالیت آنها فراهم شود تا در شرایط حساس، نقش سازنده خود را ایفا کنند. 
 باید در شرایط فعلی هشدار داد که برای حفظ انسجام ملی و اعتماد عمومی، باید به اصلاحات در مدیریت کشور و پاسخگویی به مطالبات مردم پرداخت.

 

مسئولیت‌های اصولگرایان در حفظ انسجام ملی

علیرضا خجسته‌پور
قائم مقام جامعه اسلامی مهندسین

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام اخیرشان با بیان اینکه «حفظ انسجام ملی وظیفه یکایک ماست»، خط مشی روشنی را برای تمامی فعالان سیاسی و اجتماعی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان ترسیم کرده‌اند. برای اصولگرایان، این فرمان نه تنها یک توصیه، بلکه رسالتی تاریخی و دینی محسوب می‌شود که تحقق آن نیازمند شناخت دقیق الزامات و عمل مسئولانه در تمام سطوح است. سیاستمداران موظفند با پرهیز از گفتمان‌های قطبی‌ساز و تخریب رقبا، فضای سیاسی را به سمت گفت‌وگوی سازنده و احترام متقابل سوق دهند. در تحقق این مهم باید با تأکید بر مشترکات ملی و دینی، از هرگونه اقدام یا سخنی که موجب تفرقه شود، اجتناب کرد. از سوی دیگر یکی از عوامل تهدیدکننده انسجام ملی، احساس تبعیض و بی‌عدالتی در جامعه است. سیاستمداران باید در عمل و گفتار، عدالت‌محوری را سرلوحه کار خود قرار دهند و در توزیع فرصت‌ها و امکانات، انصاف را رعایت کنند. رفتار حزبی اگر مبنای شایسته سالاری نداشته باشد، جز به تبعیض و بی‌عدالتی ره نخواهد پیمود. از اولین روزهای پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، دشمنان انقلاب همواره درحال سوء‌استفاده از اختلافات داخلی هستند. برای مقابله با توطئه‌های دشمن، چهره سیاسی باید با هوشیاری، توطئه‌های تفرقه‌افکنانه را شناسایی و افشا کند و با آگاهی‌بخشی به مردم، مانع تأثیرگذاری این اقدامات شود. برخلاف القائات دشمنان، اصولگرایی به معنای انحصارطلبی نیست. یک چهره سیاسی اصولگرا باید با حفظ اصول، با طیف‌های مختلف فکری و اجتماعی تعامل سازنده داشته باشد تا انسجام ملی تقویت شود.‌ در این مسیر مشخص است که رفتارهای تحقیرآمیز، تخریب غیرمنطقی و توهین به مخالفان، انسجام ملی را تضعیف می‌کند. چهره سیاسی باید با رعایت اخلاق سیاسی، الگویی برای وحدت‌آفرینی باشد. اصولگرایان همواره وفاداری خود را به اصول انقلاب اسلامی و آرمان‌های امام و رهبری نشان داده‌اند. نمایش این پایبندی، موجب ایجاد اعتماد عمومی و تقویت همگرایی میان اقشار مختلف جامعه می‌شود. حفظ انسجام ملی، نیازمند عزمی جهادی از سوی تمامی بازیگران سیاسی است. اصولگرایان به عنوان نماد وفاداری به آرمان‌های انقلاب، مسئولیت سنگینی در این زمینه دارند. با حفظ اصول و تعامل سازنده با افکارعمومی، می‌توان جامعه‌ای مستحکم و متحد ساخت که در برابر تمامی تهدیدات داخلی و خارجی مقاومت کند. 

 

راه های جلب اعتماد مردم

محمدجواد حق شناس
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی

در پیام اخیر رهبر انقلاب، تأکید ویژه‌ای بر مسئولیت‌پذیری حاکمیت و تمامی قوای سه‌گانه، نهادهای سیاست‌گذار و اجرایی صورت گرفت. این پیام به طور خاص به نقش مردم در بحران‌ها و امتحانات سخت اشاره کرد که همواره در مسیر حفظ کشور و منافع ملی اتحاد و همبستگی خود را نشان داده‌اند. مردم ایران، با حضور فعال و با اراده‌ای راسخ در برابر تهدیدات و فشارهای داخلی و خارجی، به‌خوبی از این آزمون‌ها عبور کرده‌اند. آنان در روزهای بحرانی به‌وضوح ثابت کردند که برای حفاظت از سرزمین، تاریخ و آینده ایران آماده‌اند از جان، مال، خانواده و همه چیز خود بگذرند. مردم ایران در این مواقع به هیچ‌وجه دچار تردید نشدند و با ایستادگی در برابر سختی‌ها، به همبستگی ملی و اقتدار کشور کمک کردند. این اتفاق، نه تنها دشمنان را غافلگیر کرد، بلکه تمام برنامه‌ریزی‌های آنها برای وارد آوردن آسیب‌های بیشتر به کشور را ناکام گذاشت. علی‌رغم حملات گسترده و پیچیده‌ای که در ابعاد مختلف شامل حملات نظامی، سایبری و نفوذ داشتند، مردم با اراده و درک عمیق از اهمیت سرزمین خود توانستند ضربات وارده را کاهش دهند. این پیروزی بزرگ، نشان‌دهنده قدرت و پایداری ایران در برابر هر تهدید خارجی بود. در این شرایط، باید تمامی مسئولان کشور به این نکته توجه کنند که مردم به‌وضوح از خود گذشتگی و ایستادگی را نشان داده‌اند. لذا اکنون وقت آن است که مسئولان نه تنها به بی‌توجهی‌های گذشته خود نسبت به مردم و مشکلات اجتماعی اذعان کنند، بلکه با تجدید نظر در سیاست‌ها و تصمیمات خود، گامی بزرگ در جهت اصلاحات اساسی و رفع نواقص بر دارند. بی‌توجهی به خواسته‌ها و مشکلات مردم در این سال‌ها باعث شکل‌گیری مشکلاتی جدی در جامعه شده که اکنون نیاز به تغییرات اساسی دارد. در این راستا، مسئولان باید از گذشته درس بگیرند، به اشتباهات اذعان کنند و در راستای جلب رضایت مردم، برنامه‌های جدیدی را برای اصلاح وضعیت کشور و رفع ناکارآمدی‌ها طراحی کنند. آنان باید از سیاست‌هایی که باعث ایجاد شکاف و فرسایش در جامعه شده‌است، فاصله بگیرند و زمینه را برای خدمت به مردم فراهم کنند. 

 

صفحات
آرشیو تاریخی
شماره هشت هزار و هفتصد و نود و هفت
 - شماره هشت هزار و هفتصد و نود و هفت - ۰۵ مرداد ۱۴۰۴