یادداشت
در انتظار ظهور نسل طلایی والیبال
رضا مؤمنی مقدم
سرمربی تیم والیبال جوانان
درخشش هرتیمی با مربی جدید در فرصت کوتاه، خیلی سخت است اما پیاتزا آن را انجام داد. حتی گیبون سرمربی تیم ملی بلغارستان هم دو، سه سالی با بازیکنان جوانش کار کرد، اما روبرتو پیاتزا به رغم زمان کوتاه، حالا عملکرد خوبی داشته، با اینکه لیگ ملتهای 2025 برای او حکم بازی تدارکاتی دارد تا روی تفکرات و شناخت بازیکنانش کار کند تا برای مسابقات اصلی و مهمتر، یعنی قهرمانی جهان به نتیجه مدنظرش برسد.
پیاتزا بعد از بازیهای هفته اول و دوم لیگ ملتها، شناخت خوبی از بازیکنان پستهای مختلف پیدا کرده که با تکیه بر این شناخت تیم روند رو به رشدی داشت، شیوه بازی و سیستم خوب سرمربی این اتفاق را ثابت کرد. با شروع لیگ ملتها، سبک بازی تیم روز به روز بهتر شد و این مسأله حتی در بازی مرتضی شریفی و امین اسماعیلنژاد نیز به چشم آمد. در مجموع به عبارت ساده پیاتزا پتانسیل بالقوه بازیکنان را به بالفعل تبدیل کرده است.
با اینکه لیگ ملتها اولین تجربه بینالمللی برخی از ملیپوشان مثل آریاخواه، علی
حق پرست یا یوسف کاظمی بهشمار میرود اما بدون تردید حضور آنها در این میدان میتواند به پختگی بازیکنان در میدان های بزرگ منجر شود. البته که قابلیت ملیپوشان خیلی بالاست و بهجز آرمان صالحی و امین اسماعیلنژاد، میانگین سنی بقیه بچهها بین 22-23 سال است که میانگین خیلی خوبی است. با در نظر گرفتن این مسأله و مدیریت پیاتزای نامدار، نسل طلایی دیگر والیبال ساخته میشود.
استفاده او از عرشیا بهنژاد نشان میدهد مرد ایتالیایی برای المپیک روی بازیکنان جوان سرمایهگذاری مطلوبی کرده و حتی با وجود بهرهمندی از خانزاده، او ترجیح میدهد به بقیه قدرتی زنها هم فرصت بازی بدهد تا آنها هم بتوانند در بازیهای لیگ ملتها خود را نشان بدهند. پیاتزا با اینکه شروع خوبی با تیم ملی والیبال ایران داشته اما هنوز زمان زیادی برای شناخت ترکیب اصلی تیم ملی برای رقابتهای مهم قهرمانی جهان و المپیک نیاز دارد.