چطور امسال «روز جهانی المپیک» در ایران بر باد رفت؟
روح المپیک؛ اسیر جنگ و تجاوز
مهری رنجبر / قرار بود این بار روز المپیک متفاوت از هر سال برگزار شود، اما نشد. اگر تا پارسال روز المپیک در محوطه آکادمی ملی المپیک مجموعه ورزشی انقلاب با حضور مسئولان کمیته ملی، اعضای هیأت اجرایی برگزار می‌شد و کودکان با اجرای برنامه‌های حمل نمادین مشعل المپیک و پرچم بزرگ IOC ، اجرای برنامه‌های نرمش، پیاده‌روی، نقاشی و اهتزاز پرچم کمیته بین‌المللی و آزادسازی صد‌ها بادکنک و برنامه‌های شاد با المپیک آشنا می شدند، اما امسال هیچ خبری نبود و محوطه آکادمی ملی المپیک سوت و کور بود. در حالی که ۴۲ روز پیش وقتی ترامپ رئیس جمهور آمریکا حرف از تغییر نام خلیج فارس را پیش کشید، طرحی که ایرانی‌ها را خشمگین کرد و بعد از واکنش‌های اعتراضی حتی برنامه‌های روز المپیک را جوری چیدند که اسم خلیج فارس هم کنارش باشد تا دنیا بداند خلیج فارس، فارس می‌ماند و تغییر دادنی نیست. به همین خاطر برنامه پیاده‌روی از هرمزگان تا گیلان به نام خلیج فارس تا دریای خزر و ورزش در زندان‌های مشهد و رشت هم به جمع برنامه‌های هفته المپیک اضافه شد. حتی قرار شد در استان‌ها هم برنامه‌هایی اجرا شود تا روز المپیک مختص تهران نباشد . البته شهرداری تهران هم قرار بود علاوه بر اجرای دو همگانی، برنامه‌های فرهنگی کنار دریاچه خلیج فارس اجرا کند.
اما ۱۱ روز قبل از شروع المپیک، با تجاوز بامدادی رژیم صهیونیستی ، همه برنامه‌ها با نظر شورای تأمین برای برگزاری روی هوا رفت. حتی با شدت تهاجمات به شهرهای مختلف هر روز به تعداد ورزشکاران شهید اضافه می‌شد ، در حالی که مجامع بین‌المللی ورزشی هم سکوت معناداری کرده بودند. کار به جایی رسید که وزارت ورزش و بعد هم کمیته ملی المپیک در نامه‌ای به IOC خواستار محکومیت و تعلیق اسرائیل از حضور در میادین ورزشی دنیا شدند. هرچند همه می‌دانند لابی صهیونیست‌ها با مجامع بین‌المللی اجازه چنین کاری را نمی‌دهد. اما مجامع بین المللی نه تنها اسرائیل را تعلیق نکردند که درست روز المپیک با حمله به نزدیکی محل کمیته ملی المپیک، ساختمان کمیته المپیک و پارالمپیک ایران و حتی فدراسیون‌های هندبال و کمپ تیم ملی تنیس هم آسیب دید.
به همین خاطر مسئولان کمیته ملی المپیک دست به کار شدند تا مراتب را به اطلاع کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کنند. اتفاقی که نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی هیچ حد و مرزی برای کشورهای مورد حمله قائل نیست و اصول بین‌المللی را رعایت نمی‌کند.
مهدی علی نژاد دبیرکل کمیته ملی المپیک در مورد واکنش IOC می‌گوید: «ما انتظار داریم نهادهای بین‌المللی ورزشی با این موضوعات برخورد و آن را محکوم کنند. روز المپیک حملاتی در نزدیکی ساختمان کمیته ملی المپیک اتفاق افتاد و باعث آسیب‌هایی به این ساختمان شد. و ما مراتب را به کمیته بین‌المللی المپیک اطلاع دادیم . اینکه در روز المپیک چنین اتفاقی برای کمیته ملی المپیک رخ داد باعث تأسف است.»
بی خیالی کمیته بین‌المللی المپیک به تجاوز اسرائیل به ایران و شهادت ورزشکاران ایرانی باعث شد حسن تفتیان دونده ۱۰۰ متر المپیکی با انتشار استوری به سکوت IOC واکنش نشان دهد، او نوشت:« مگر روح المپیک صلح برای همه نیست؟ پس چرا دنیا در این باره ساکت است؟ المپیک عزیز، من حسن تفتیان هستم. من یک المپین هستم. امروز روز المپیک است؛ روز صلح، اتحاد و امید اما در ایران خبری از صلح نیست بلکه ترس، سکوت و سختی است. چطور می‌توانم برای صلح بدوم وقتی کشورم در درد و آشوب است؟ من چیز زیادی نمی‌خواهم. فقط یک پیست دوومیدانی می‌خواهم. جایی برای دویدن، نفس کشیدن و تمرین کردن تا بتوانم دوباره برای ایران مسابقه بدهم. مگر روح المپیک صلح برای همه نیست، پس چرا دنیا درباره ایران ساکت است؟ من هنوز می‌دوم، با پاهایی خسته و قلبی پر از امید.»
در شرایطی که امسال تجاوز به خاک ایران توسط رژیم صهیونی شکل گرفت خبری از روز المپیک نبود، سکوت کمیته بین‌المللی المپیک در قبال شهادت ۴۱ ورزشکار شهید، لطمه‌ای بود که ورزش ایران از تهاجم رژیم صهیونیستی خورد و تنها اسارت روح المپیک با لابی قوی اسرائیل با مجامع بین‌المللی را قوت می‌بخشد.
