ارزیابی فعالان سیاسی و مدنی از محدودیت های اینترنتی
آیا میتوان میان جنگی که در حوزه سایبری و بر بستر اینترنت علیه ایران جریان دارد و تقاضای فعالان سیاسی، اجتماعی و مدنی برای دفاع از میهن در بستر شبکههای اجتماعی، تعادل و توازنی برقرار کرد؟ این سؤالی است که این روزها به صورت جدی مطرح است. زیرا به دلیل استفاده دشمن از اینترنت و شبکههای اجتماعی برای حملات خود، اعم از هدایت ریزپرندهها و پهپادها یا مکانیابی سامانههای پدافندی، قطعی اینترنت اجتنابناپذیر شد. اما در مقابل، فعالان سیاسی و اجتماعی میخواهند این فضا باز شود تا آنان بتوانند در مقابل کسانی که تلاش میکنند جنگ علیه تمامیت ایران را عادیسازی کنند، بایستند.
جنگ در حوزه سایبر چگونه است؟
بخشی از جنگی که از سوی اسرائیل علیه ایران تحمیل شد، در حوزه سایبر و اینترنت جریان دارد. این بخش از جنگ، خود به چند بخش تقسیم میشود. ریزپرندههای متخاصم و پهپادها که از سوی مزدوران داخلی اسرائیل به پرواز درمیآیند، با استفاده از اینترنت سیم کارتها فعال میشوند. همچنین بخش دیگری از جنگ در حوزه سایبری، با حمله به زیرساختهای ارتباطی و نیز مراکز داده بانکهای ایران دنبال میشود. برهمین اساس وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و نیز مرکز فرماندهی سایبری تصمیم گرفتند برای خنثیسازی این حملات و دفاع مقابل این بخش از تجاوز دشمن، محدودیتهایی را در زمینه اینترنت اعمال کنند. این محدودیتها دو بخش داشت؛ یکی قطع دورهای و زمانبندی شده اینترنت موبایلها و دیگری قطع اینترنت بینالمللی، یعنی بستری که از دل آن ارتش صهیونیستی و موساد، ریزپرندههای به پرواز درآمده از سوی مزدوران داخلی را به سمت اهداف تعیین شده هدایت میکردند. حتی بنابر گزارشهای مراکز رسمی، سرویسهای دشمن اسرائیلی، از اپلیکیشنهای موبایل افراد برای جاسوسی، یعنی ضبط تصاویر یا صدا و تعیین مکان استفاده میکنند. همچنین در مواردی موشکهای پرتاب شده از سوی هواپیماهای صهیونیستها نیز با استفاده از مسیری هدایت میشوند که پهپادها و ریزپرندهها براساس فضای اینترنت تهیه کردهاند. همه اینها مسائل بسیار مهم و مرتبط با امنیت ملی و البته مرتبط با امنیت شهروندان و ضرورتهای دفاعی کشور است که نمیتوان نادیده گرفت. اما این مسأله، سوی دیگری هم دارد.
قطعی اینترنت و سکوت ایرانیان در شبکههای اجتماعی
اما قطعی اینترنت سبب شده است تا معدود وطن فروشانی که به عامل موساد، اسرائیل یا حتی آمریکا تبدیل شدهاند و تلاش میکنند به بهانههای مختلف حمله به میهن خود را عادی جلوه داده و از آن دفاع کنند، به یک اتوبان یکطرفه تبدیل شود. اما درمقابل فعالان سیاسی، اجتماعی و مدنی که چنین تصوری ندارند و به درستی این جنگ را، جنگی علیه تمامیت ارضی و تاریخی ایران میدانند، با قطعی اینترنت نمیتوانند در شبکههای اجتماعی صدایی داشته باشند.
خطاب به مسئولان محترم
عمادالدین باقی
فعال مدنی
فضای مجازی و شبکههای اجتماعی در تسخیر میهندوستان است، با قطع اینترنت و با فیلتر کردن، کشور را از حضور مردم در دفاع میهنی محروم نکنید. اگر نظر کارشناسی بر این است که قطع اینترنت راه عملیات جاسوسان را مسدود یا تضعیف میکند، ما آن را تحمل میکنیم، اما توجه کنید که آنها از قبل این موضوع ساده را پیشبینی کرده و عملیات خود را با تکیه بر استارلینک و موبایل ماهوارهای انجام میدهند و خارج از کنترل شما یکهتازی میکنند، ولی با قطع اینترنت و فیلتر کردن، امکان کسب اطلاع و ارتباط و بسیج شدن مردم در برابر آنها را سلب میکنید.
وقتی پای وطن درمیان است
محمود صادقی
عضو جبهه اصلاحات
وقتی پای منافع ملی، تمامیت ارضی و امنیت سرزمینی ایران درمیان باشد، طبیعی است که همه اختلافها رنگ میبازند و هدف و دغدغه مشترک، بر همه مسائل سایه میاندازد. در چنین شرایطی، همه با یک صدا دغدغه ایران را دارند و هر چیزی که بتواند این وحدت را کمرنگ کند، فعلاً کنار گذاشته میشود تا همه انرژی و تمرکز جامعه معطوف به حفظ منافع ملی و امنیت کشور باشد. درست همین چیزی که امروز در شبکه های اجتماعی می بینیم بسیاری از چهرههای سیاسی که همواره نقدهایی داشتهاند و حتی به دلیل همین انتقادات با محدودیتها و محرومیتهایی مواجه شدهاند، امروز همچنان دغدغه اصلیشان ایران و حفظ یکپارچگی و امنیت آن است. نمونه بارز این موضوع، افرادی مانند آقای تاجزاده هستند که علیرغم حضور در زندان، همچنان دغدغه ایران را دارند یا بسیاری از ایرانیان خارج از کشور که با وجود فاصله جغرافیایی، در بزنگاههای حساس، حمایت و همدلی خود را با مردم و سرزمینشان نشان میدهند. این روزهاست که مشخص میشود چه کسانی واقعاً دغدغه خالصانه برای کشور دارند و علیرغم تفاوت دیدگاهها، همه چیز را فراموش میکنند و برای حمایت از اهداف مشترک، از خواستههای شخصی خود میگذرند. به نظر میرسد با مشاهده این واقعیتها باید آستانه تحمل را بالا برد تا همه طیفها و جناحها را در بر بگیرد. همچنین لازم است آستانه تحمل خود را برای شنیدن انتقادات بالا برد و گوش شنوایی برای صدای منتقدان داشت و راه را برای حضور افرادی که وطندوست و صادق هستند، باز کرد تا بتوانند در اداره کشور مشارکت، همفکری و همکاری داشته باشند. این آزمونی است تا پس از عبور از این شرایط بحرانی، از این ظرفیتها برای تقویت بنیانهای خود استفاده کرده و امنیت پایدار را که عنصر اصلی آن مشارکت مردم است، تقویت کنیم. در این میان شبکه های اجتماعی در بستر اینترنت ابزار ضروری است برای مقابله با روایت سازی های نادرست از ایران و ارائه روایت درست از حقانیت ایران برای دفاع از خود.
دسترسی به اینترنت درحال برقراری است
ابوالفضل ظهره وند
عضو کمیسیون امنیت ملی
قطع موقت اینترنت در کشور به دلایل ملاحظات امنیتی و بهمنظور جلوگیری از هماهنگی گروههای تروریستی از طریق این بستر انجام شد. این اقدام به وارد آمدن ضربات مؤثری به گروههای تروریستی منجر شده و هماکنون وضعیت تحت کنترل است. اهداف موردنظر از این اقدام تا حد زیادی محقق شده و به نظر میرسد دسترسی به اینترنت بهتدریج در حال برقراری مجدد است. در این شرایط، اجماع عمومی و اجتماعی، بهویژه پس از تهدیدات اخیر گروههای تروریستی، بر ضرورت ایجاد و توسعه اینترنت ملی تأکید دارد. این موضوع، مطالبهای است که از سالها پیش باید مورد توجه قرار میگرفت، اما متأسفانه به دلیل کمتوجهی برخی مسئولان، پیشرفت لازم در این حوزه حاصل نشده است. در زمینه اینترنت استارلینک، گزارشهایی وجود دارد که این شبکه بهعنوان ابزاری برای نفوذ خارجی، بهویژه از سوی ایالات متحده مورد استفاده قرار میگیرد.با این حال، اطلاعات دقیقی در این زمینه در دسترس نیست و استفاده شخصی از این شبکه گزارش نشده است. درباره درخواست برخی افراد برای بازگشایی اینترنت بهمنظور فعالیت در شبکههای اجتماعی، باید تأکید کرد که شرایط کنونی، زمان مناسبی برای چنین فعالیتهایی نیست. کشور در حال حاضر با تهدیدات امنیتی و تهاجمات سخت، از جمله فعالیت شبکههای جاسوسی و تخریبی مواجه است. شبکه اجتماعی واقعی در این برهه، حضور و همدلی مردم در صحنه و پشتیبانی آنها از امنیت ملی است. مردم در حال حاضر رسانه ملی را بهعنوان مرجع خبری خود پذیرفتهاند و ضرورتی برای فعالیت گسترده در شبکههای اجتماعی وجود ندارد. پیشنهاد میشود برای مدت کوتاهی (یک تا دو هفته) از پیگیری چنین فعالیتهایی خودداری شود تا پس از عبور از شرایط حساس کنونی، مانند گذشته، فعالیتهای معمول از سر گرفته شود.