به مدت پنج روز، حملات موشک‌های بالستیک ایران به اسرائیل، ساختمان‌های مسکونی را ویران کرده، صدها شهرک‌نشین را کشته و مصدوم ساخته، زیرساخت‌ها را به آتش کشیده و باعث شده اسرائیلی‌ها احساس امنیت شکننده خود را بیش از پیش زیر سؤال ببرند.
پس از آنکه اسرائیل از روز جمعه تجاوز نظامی علیه ایران را آغاز کرد، در تل‌آویو، مرکز مالی و فرهنگی پرجنب‌وجوش اسرائیل، خیابان‌ها ساکت شده‌اند؛ زیرا مدارس و کسب‌وکارهای غیرضروری تعطیل شده، حمل‌ونقل عمومی کاهش یافته و ارتش تجمعات عمومی را ممنوع کرده است. ایران عمدتاً به تل‌آویو و اطراف آن و همچنین حیفا، شهر بندری کلیدی در شمال، موشک شلیک کرده است.
برخی از ساکنان پایتخت تجاری اسرائیل، که حدود ۵۰۰ هزار نفر جمعیت دارد، خانه‌های خود را ترک کرده‌اند تا در خارج از شهر بمانند. دیگران مانده‌اند و شب‌ها، زمانی که بیشتر موشک‌ها فرو می‌ریزند، به پناهگاه‌ها فرار می‌کنند.
اما تلفات شامل ۲۴ کشته و بیش از ۶۰۰ زخمی، باعث شده که اسرائیلی‌ها بیش از پیش به ارزش سامانه‌های پدافند موشکی خود تردید کنند. در سال‌های اخیر ارتش اسرائیل تخمین زده بود که یکی از لایه‌های این سامانه، گنبد آهنین، بیش از ۹۰ درصد راکت‌های شلیک‌شده از غزه را رهگیری کرده است.
اما موشک‌های شلیک‌شده از ایران بسیار پیشرفته‌تر هستند. از روز جمعه، موشک‌هایی با کلاهک‌های سنگین‌تر که برخی مستقیماً به به مناطقی در شهرهای اسرائیل برخورد کرده‌اند، شلیک شده‌اند. بر اساس آمار دولتی، بیش از 2 هزار و 700 نفر از خانه‌های خود تخلیه شده‌اند.
«ایدو تال مور» ۳۷ ساله، معلم تئاتر گفت: «هر بار همه‌چیز حتی نامطمئن‌تر به نظر می‌رسد و پایان آن دورتر می‌شود.» او گفت که این بحران، احساس امنیت باقی‌مانده او پس از ۷ اکتبر را از بین برده است.
«الا کرن» پرستاری که روز سه‌شنبه با دو دختر کوچکش در یک زمین بازی در تل‌آویو بود، گفت: «اینکه نمی‌دانی موشک‌ها کی روی سرت فرود می‌آیند، اینکه حالا با این احساس درماندگی زندگی می‌کنیم، دیوانه‌کننده است.»
کرن و خانواده‌اش از جمله بسیاری در اسرائیل هستند که سعی دارند روزهای بدون ساختار پس از شب‌های بی‌خوابی را پر کنند. او گفت که خودش را فرد «مضطربی» نمی‌بیند، اما از زمان آغاز درگیری با ایران، بین «ترس شدید و اینکه اگر اتفاقی بیفتد - اگر بمیرم- و «پذیرش رادیکال این موضوع» وضعیت روحی‌اش در نوسان است.»
برخی اسرائیلی‌ها می‌گویند، درگیری‌ای که هفته گذشته آغاز شد، از نظر دامنه و مقیاس متفاوت به نظر می‌رسد و ترسی را ایجاد می‌کند که اسرائیل ممکن است در چرخه‌ای بی‌پایان از جنگ گرفتار شود.
عصر جمعه، طی اولین موج حملات، «تال مور» به پناهگاه زیرزمینی ساختمانش دوید، در حالی که هشدارهای ورود موشک روی تلفن همراهش به صدا درآمده بود. او گفت که وی و همسایگانش به دیوارها چسبیده بودند، در حالی که صدای انفجارها کرکننده‌تر می‌شد و پایه‌های ساختمان را به لرزه درمی‌آورد.
وقتی تال مور برای یافتن گربه‌اش از پناهگاه خارج شد، دید که انفجار شیشه‌های آپارتمانش را خرد کرده است. او گفت وحشتی که آن شب به او دست داد، روزها طول کشید تا بهبود یابد. او متوجه شد که در همان روز جمعه، ساختمان‌هایی در یک خیابان آن‌طرف‌تر فروریخته و همسایگانش زیر آوار گرفتار شده‌اند. او نمی‌داند که آیا آنان زنده مانده‌اند یا نه.
تال مور اکنون در خانه والدینش در شهر ساحلی خدیره در شمال اسرائیل اقامت دارد. اما او گفت که آنجا هم «احساس امنیت نمی‌کند.»
مقامات اسرائیلی از شهرک‌نشینان خواسته‌اند به دستورات فرماندهی جبهه داخلی پایبند باشند، اما شب دوشنبه، چهار نفر در شهر مرکزی پتاخ تیکوا کشته شدند، زمانی که موشکی بین دو اتاق امن در یک ساختمان مسکونی فرود آمد.
همان شب، سه نفر دیگر در حمله موشکی به پالایشگاه نفت در حیفا کشته شدند. در «بنی براک»، شهری نزدیک تل‌آویو، موج انفجار ناشی از حمله موشکی خانه‌ای را فروریخت و شهرک‌نشینی را کشت.
«دانا آوسار»، ۳۴ ساله که برای یک استارتاپ در تل‌آویو کار می‌کند، گفت که آخر هفته با همسرش به مزرعه گل و آناناس او در «تلمی یوسف» در جنوب اسرائیل نقل مکان کرده است. او گفت حملات ایران تأیید می‌کند که «دفاع هرگز نمی‌تواند کاملاً نفوذناپذیر باشد.»
آوسار گفت که آپارتمانش در تل‌آویو تنها چند خیابان با ساختمانی که اوایل دوشنبه هدف قرار گرفت فاصله داشت. اما او هنوز بررسی نکرده که آیا ساختمانش آسیب دیده است یا نه. او از فهمیدن این موضوع بیش از حد می‌ترسد. او گفت: «نمی‌خواهم بخوابم، چون نمی‌خواهم اتفاق دیگری بیفتد.»

 منبع: واشنگتن‌پست